باغ ارم شيراز به‌عنوان يكي از زيباترين باغ‌هاي ايران كه حتا سرونازهاي آن شهرت جهاني دارد، با ثبت در فهرست ميراث جهاني، نمونه‌ي ويژه‌اي از باغ‌هاي تاريخي و گياه‌شناسي را به جهانيان معرفي مي‌كند. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ باغ ارم شيراز يكي از 9 باغي است كه به‌تازگي در پرونده‌ي «باغ ايراني» در فهرست ميراث جهاني ثبت شده است. در كتاب «دانشنامه آثار تاريخي فارس» تأليف كوروش كمالي سروستاني ـ مدير مركز سعدي‌شناسي ـ باغ ارم اين‌گونه معرفي شده است: باغ ارم كه يكي از زيباترين باغ‌هاي ايران در شمال غربي شيراز است، در خيابان ارم قرار دارد و مساحت آن 110هزار و 380 مترمربع و زيربناي آن، 1869 مترمربع است. مورخان تاريخ ساخت اين باغ را به سده‌ي پنجم هجري قمري، يعني دوران حكومت اتابك قراچه سلجوقي نسبت داده‌اند و برخي حافظ پژوهان و مورخان نيز با استناد به ابياتي از غزل‌ها و قصيدهاي حافظ شيرازي كه در مدح شاه شيخ ابواسحاق اينجو سروده است، اين باغ را به شيخ متعلق و در دوران او آباد مي‌دانند. در زمان تيموريان، باغ ارم الهام‌بخش تيمور براي ساخت باغي به همين نام در سمرقند بود، البته از وضعيت باغ ارم در دوره‌ي صفويه‌، افشاريه و زنديه اطلاع دقيقي در دست نيست. در اواخر دوره‌ي زنديه و اوايل دوره‌ي قاجاريه نيز سران ايل قشقايي اين باغ را محل ايل خود ساختند و جاني‌خان نخستين ايل‌خان قشقايي و پسرش محمدقلي‌خان،‌ حصار و نخستين بناي باغ را ساختند. در دوره‌ي ناصرالدين‌شاه، حاج حسنعلي‌خان نصيرالملك از بزرگان شيراز اين باغ را از سران ايل قشقايي خريد و ساختمان زيباي كنوني را در آن بنا كرد. در اين كتاب همچنين آمده است: اين باغ مدتي در اختيار قشقايي‌ها بود تا اين‌كه در زمان استانداري معتصم‌الدوله فرخ، براي بدهي مالكان آن و مطالبات دولت به تصرف دولت درآمد و در سال 1345 به دانشگاه شيراز واگذار شد و اكنون نيز در اختيار اين دانشگاه است. در سال‌هاي 1345 تا 1350 تعميرات اساسي در اين باغ انجام شد و زمين وسيعي در حاشيه‌ي بلوار ارم كنوني و بلوار آسياب سه‌تايي به آن افزوده شد. دانشگاه شيراز از اين مجموعه تا پيروزي انقلاب اسلامي به‌عنوان باشگاه دانشگاه و پس از انقلاب به‌عنوان دانشكده‌ي حقوق‌ و كتابخانه استفاده مي‌كرد و از سال 1359 به‌عنوان باغ گياه‌شناسي از آن استفاده مي‌شود. درباره‌ي عمارت اصلي باغ نيز در اين كتاب توضيح داده شده است: عمارت اصلي باغ كه رو به مشرق ساخته شده، از نظر معماري، نقاشي‌، حجاري‌، كاشي‌كاري،‌ گچ‌بري‌، خوش‌نويسي و آجركاري از بناهاي ماندگار دوره‌ي قاجار است. اگرچه سبك معماري آن، آميزه‌اي از سبك معماري صفويه‌، زنديه و قاجاريه با نگاهي به معماري و تزيينات تخت جمشيد است. اين ساختمان سه طبقه دارد كه طبقه‌ي زيرين آن حوضخانه‌اي براي استراحت در روزهاي گرم تابستان دارد و تاق آن با كاشي‌هاي هفت‌رنگ مزين شده است. اين باغ علاوه بر در اصلي و ورودي خود، يك در قديمي در انتهاي باغ، يعني در گوشه‌ي شرقي باغ دارد كه سال 1315 هجري قمري ساخته شده است. سردر قديمي، آجركاري شده و بر پيشاني آن كتيبه‌اي از سنگ مرمر به‌كار رفته و دو كتيبه‌ي كاشي‌كاري نيز در دو سوي آن نصب شده است. كتيبه‌ي سنگ مرمر به خط نستعليق بوده و روي آن نوشته شده است: «از وزير شه نصيرالملك راد دايما باغ ارم آباد باد». انتهاي پيام