حسن كريم‌پور با انتقاد به عملكرد جايزه‌هاي ادبي گفت: از جايزه‌هاي ادبي تنها كساني اطلاع دارند كه اهل قلم‌اند و يا درگير برگزاري اين جايزه‌ها هستند و مردم حتا از نتايج آن‌ها هم بي‌خبرند. اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به پرفروش‌ بودن آثار خود گفت: من تاكنون 20 كتاب نوشته‌ام كه كتاب «باغ مارشال» به چاپ 26 رسيده است؛ اما هيچ‌كس تاكنون در خانه‌ي ما را نزده است و من از هيچ جايزه‌اي باخبر نيستم. او با اشاره به نقش جايزه‌هاي ادبي گفت: من با برگزاري جايزه‌هاي ادبي موافق‌ام؛ اما به شرط اين‌كه در اين جايزه‌ها حق به حق‌دار برسد. كريم‌پور همچنين گفت: نويسنده خوشحال مي‌شود كه جايزه‌اي را بگيرد و بفهمد كه فراموش نشده است. تشويق هركسي را به سوي كاري كه دارد انجام مي‌دهد، سوق مي‌دهد. اين نويسنده با اظهار بي‌اطلاعي از جايزه‌هاي ادبي، گفت: با اين‌كه بيش از 20 عنوان كتاب نوشته‌ام و آثار پرفروش داشته‌ام؛ اما تاكنون نه جايزه‌اي را دريافت كرده‌ام و نه داور جايزه‌اي بوده‌ام. اصلا نمي‌دانم چه جايزه‌هايي برگزار مي‌شود؛ اما جايزه‌هاي ادبي فقط جمع‌ شدن و كف‌ زدن نيست و مي‌تواند تأثيري بيش از اين‌ها داشته باشد. او با اشاره به نقش جايزه‌هاي ادبي در رشد كتاب‌خواني مردم گفت: جايزه‌ها به تنهايي در كتاب‌خواني مردم تأثير نمي‌گذارند و تنها زماني كه با تبليغات همراه باشند، مي‌توانند به كتاب‌خوان شدن مردم منجر شوند. او در ادامه با تأكيد بر نقش تبليغات و انتقاد به عملكرد صدا و سيما در تبليغ كتاب، گفت: اكنون حتا پفك‌ نمكي هم در تلويزيون تبليغ مي‌شود؛ اما كتاب تبليغ نمي‌شود. كريم‌پور در پايان با اشاره به كتاب‌هاي خود گفت: برخي افراد از من و كساني كه مانند من مي‌نويسند، انتقاد مي‌كنند و كتاب‌هاي ما را بي‌ارزش مي‌انگارند؛ در حالي‌كه كتاب بايد طوري باشد كه حتا كسي كه در نهضت سوادآموزي هم تحصيل كرده است، بتواند آن را بخواند. انتهاي پيام