مازيار ناظمي در يادداشتي با عنوان «گزارشگر راديو با لحظه‌ها مي‌جنگد!» به يادآوري اين مطلب پرداخت كه سيطره‌ي تلويزيون، روز به روز جاي راديوي محبوب را تنگ‌تر مي‌کند. به گزارش سرويس تلويزيون و راديو ايسنا، در يادداشت اين سردبير و كارشناس راديو آمده است: سيطره‌ي تلويزيون بر راديو خصوصا در حوزه‌ي ورزش بيشتر است. به نظرم افراد يا راديو خيلي گوش نمي‌دهند يا محدودش کرده‌اند به همان دقايقي که در اتومبيل هستند تا به جايي برسند که تلويزيون دارد! البته اين رفتار مخاطبان هم طبيعي است چون حق انتخاب بالا رفته، آن‌ها حاضر نيستند مبارزه کنند تا چيزي را بشنوند. ولي با همه‌ي ‌اين احوال، ما گزارشگر ورزشي راديو داريم و اتفاقا کارش بسيار مشکل تر از ساير رسانه‌هاست. مهمترين دليل آنهم نداشتن تصوير است. وي در ادامه آورده است: شايد باورش براي شما مشکل باشد ولي کار گزارشگري تلويزيون بسيار ساده‌تر از همين حرفه در راديوست. تلويزيون نيمي از حرکت و روايت موضوع (مسابقات ورزشي) را نشان مي‌دهد و چه بسا به تجربه ديده‌ام برخي گزارشگران خارجي (بيشتر انگليسي‌ها) بسياري از اوقات يک مسابقه فوتبال را با سکوت و يا تنها ذکر نکات ضروري مي‌گذرانند! ولي در راديو شما تصويري نداريد و چند ثانيه سکوت مي‌تواند يک کشور را بر هم بريزد. گزارشگر راديو با لحظه‌ها مي‌جنگد و ناچار است هر چه مي‌بيند و آنچه را احساس مي‌کند در آزمايشگاه عقل و شعور، زير و رو کند و مدام بگويد تا آنتن ساکت نماند! ناظمي در اين مطلب اشاره كرده است: گزارشگر راديو بايد آنچنان در فضاسازي و ايجاد تصوير در نزد شنونده مهارت پيدا کند که مخاطب خود را همراه گزارشگر راديو در صحنه مسابقه ببنيد و همان حس را بگيرد و در اين بين تنها ابزار گزارشگر کلام و آمبيانس(صداي محيط) است. کار گزارشگر راديو با همکاران مطبوعاتي و حتي خبرگزاري‌ها هم قابل مقايسه نيست، چرا که آنها هم فرصت دارند تا به خبرگزاري يا روزنامه برسند، يادداشت‌ها را بخوانند، آرشيو گذشته را ورق بزنند و آنچه را که مي‌پسندند انتخاب و بر قلم خود جاري کنند. اين كارشناس رسانه در اين مطلب اشاره كرده است: گزارشگري راديو با همه دشواري‌هايش يک حسن دارد و آن همان عيبش است يعني نداشتن تصوير! مثالي ميزنم؛ يکي از مشکلات گزارشگران فوتبال در سيما اين است که جلوي قاضي(مخاطبان آگاه) نمي‌شود معلق بازي درآورد، چرا که خودشان هم دارند جريان مسابقه را زنده تماشا مي‌کنند و روي صفحه تلويزيون يک اشتباه شما اسباب رسوايي است، همان‌طور که در سال‌هاي گذشته برخي گزارشگران با اطلاعات و سواد کم در حوزه فوتبال چند صباحي سوار کار بودند و با وارد شدن اينترنت و پخش زنده به صحنه رسانه‌يي کشور و بالا رفتن توقع و سواد مخاطبان، آنها بيکار شدند! و جاي خود را به جوان‌ترهاي باسواد و جوياي نام دادند. اما همين موضوع فقدان تصوير خيلي از جاها به داد برخي گزارشگران راديو مي‌رسد؛ چرا که شنونده بنده خدا، دسترسي به تصوير رويداد که ندارد و در نتيجه برخي گاف‌هاي گزارشگران راديو هم تا حدود زيادي به خير مي‌گذرد! انتهاي پيام