يك كارشناس مسائل خاورميانه گفت: سقوط سريع صدام در 2003 يك تغيير و تحول گسترده در استراتژي نظامي اسراييل مبني بر الگوگيري از آن‌چه پيروزي آمريكا در عراق تلقي مي‌كند را ايجاد كرده است. به گزارش خبرنگار سياسي خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مسعود اسداللهي در سخناني در "دومين همايش بين‌المللي فلسطين، چشم‌انداز تحولات فلسطين و رژيم صهيونيستي، فرصت‌ها و چالش‌ها" اظهار كرد: در ماه‌هاي اخير اسراييل مرتبا تهديد به وقوع جنگي در منطقه مي‌كند، بررسي اين‌كه چقدر اين موضوع جدي است و چقدر ابعاد رواني دارد، مورد بحث ماست. وي گفت: اساسا ماهيت جنگ‌طلب اسراييل بر هيچ‌كس پوشيده نيست در تاريخ قدرت اشغالگري وجود ندارد كه جنگ‌افروز نبوده باشد. وي با بيان اين‌كه « هفت دليل براي جنگ‌طلب بودن اسراييل در چارچوب استراتژي نظامي اين رژيم وجود دارد» افزود:اول؛ جنگ در سرزمين دشمن بايد صورت گيرد، چراكه اسراييل عمق استراتژيك ندارد. دوم؛ اسراييل بايد در هر جنگي سيطره كامل اطلاعاتي داشته باشد و تا وقتي كه به اين نتيجه نرسيده است كه سيطره اطلاعاتي كامل است، تصميم به جنگ نمي‌گيرد. هرچند كه جنگ‌هاي متعددي كه اسراييل انجام داده است، نشان داده بعضا سيطره اطلاعاتي‌اش در آن‌ها كامل نبوده است. سوم؛ رعايت كامل اصل غافلگيري. اسراييل همواره جنگ‌هاي خود را بر اين اساس انجام داده است و نكته مهم در تشخيص جنگ احتمالي بعدي است. چهارم؛ جنگ بايد سريع و در كوتاه مدت انجام شود؛ چراكه اسراييل قادر به انجام جنگي طولاني‌مدت و فرسايشي نيست؛ بنابراين جنگ‌هاي خود را به نحوي انجام مي‌دهد كه در يك هفته آن را به پايان برساند. پنجم؛ جنگ‌ها بايد كمترين تلفات نيروي انساني را داشته باشد. ششم؛ بر نيروي زميني تكيه دارد و در پايان اين‌كه اشغال سرزمين به نوعي ورود در مذاكرات مربوط به آتش‌بس است. يك كارشناس مسائل خاورميانه تصريح كرد: انتخاب و تصميم‌گيري براي جنگ بر عهده سياست‌مداران در اسراييل است نه نظاميان .نظاميان تنها امور كارشناسي را بر عهده دارند اما تصميم‌گيري نهايي بر عهده سياست‌مداران و وزراي كابينه است. البته نه همه وزرا. كابينه كوچكي در كنار كابينه اسراييل متشكل از نخست‌وزير، ‌وزير دفاع و وزير كشور و چند تن ديگر از وزرا شكل مي‌گيرد كه مساله جنگ را بررسي مي‌كنند. خيلي‌ها بر اين تصور هستند كه در اسراييل شوراي امنيت ملي وجود ندارد، اما اين ارگان در اسراييل هم وجود دارد اما غيرفعال است؛ چراكه تصميم‌گيري براي جنگ بر عهده دولت است. وي به تاثير سقوط صدام در 2003 و استراتژي نظامي رژيم صهيونيستي اشاره كرد و گفت: اسراييلِي‌ها عوامل پيروزي آمريكا در حمله به عراق در 2003 را بررسي كردند و عامل تكنولوژي را موثرترين عنصر دانستند. نقش نيروي هوايي آمريكا كه جنگ را در عراق يكسره كرد و نابودي سيستم امنيتي ارتش عراق و سيستم مواصلاتي، همچنين تلفات كم آمريكايي‌ها در عمليات نظامي در عراق از عواملي بودند كه اسراييل را شيفته اين استراتژي كرد. وي با طرح اين سوال كه « اگر بخواهيم مانع ايجاد جنگ بعدي توسط اسراييل در منطقه شويم چه بايد كرد؟» گفت: اسراييلي‌ها به خوبي مي‌دانند كه در جنگ بعدي حزب‌الله در داخل لبنان نخواهد جنگيد، بلكه از لبنان خارج شده و اسراييل را بيرون از لبنان كنترل مي‌كند. از عوامل ديگري كه مي‌توان براي ممانعت از ايجاد جنگ صورت داد، ابهام اطلاعاتي است؛ نبايد اطلاعات مربوط به مسائل استراتژيك، ‌امنيتي و نظامي را در اختيار افكار عمومي قرار داد. يكي از انتقادات نيروهاي مقاومت به ايران اين است كه چرا در هر مناسبتي ايران پيشرفت‌هاي نظامي‌اش را اعلام مي‌كند؛ نبايد ايران هرچه دارد را نشان دهد. همچنين ايجاد وحشت در دل دشمن به گونه‌اي كه تصور كند ايجاد جنگ هزينه بالايي براي او در بر خواهد داشت و تلفاتش را افزايش مي‌دهد موثر است. پيگيري اقامه دعوي عليه مقامات اسراييلي از ديگر اقداماتي است كه مي‌توان در اين خصوص صورت دهيم. انتهاي پيام