• دوشنبه / ۱۹ مهر ۱۳۸۹ / ۱۰:۴۳
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 8907-12179
  • خبرنگار : 71060

گزارشي از نشستي كه مي‌رفت تا صبح ادامه داشته باشد سبط احمدي: خودمان را فريب ندهيم سينماي كودك را به زور نگه داشته‌ايم

گزارشي از نشستي كه مي‌رفت تا صبح ادامه داشته باشد
سبط احمدي: خودمان را فريب ندهيم
سينماي كودك را به زور نگه داشته‌ايم
دومين نشست آسيب‌شناسي سينماي كودك كه به بحث اكران فيلم كودك اختصاص داشت، در شرايطي در حاشيه جشنواره كودك برگزار شد كه تا ساعت يك بامداد ادامه داشت. به گزارش خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين نشست كه با حضور وحيد نيكخواه آزاد (تهيه كننده و كارگردان)، داريوش باباييان و عليرضا سبط احمدي (تهيه كننده) و حسين سلطان محمدي (منتقد و كارشناس جلسه) و در محل سينما كانون همدان برگزار شد، وحيد نيكخواه آزاد به بحث درباره پاره‌اي از معضلات اكران پرداخت و گفت: من فكر مي‌كنم بايد درباره موانعي كه بر سر راه سينماي كودك وجود دارد بحث كنيم. براي ترسيم يك افق روشن در سينماي كودك لازم است موانع و مشكلات را مورد نظر قرار دهيم. اگر ما امروز در زمينه‌ي اكران فيلم‌هاي كودك توفيقي نداريم اين مساله به اين معنا نيست كه امكان توفيق وجود ندارد. وي ادامه داد: ما در سينماي كودك چيزي نداريم و اين در شرايطي است كه امكانات بالقوه‌اي در اين زمينه وجود دارد. ما جمعيت جوان، امكانات فني قابل قبول و تجهيزاتي از اين قبيل داريم اما با اين حال در زمينه اكران فيلم كودك به نتيجه نرسيده‌ايم. حال اين سوال پيش مي‌آيد كه مشكل كار كجاست؟ من فكر مي‌كنم علت اين موضوع آن است كه همتي براي رشد سينماي كودك وجود ندارد و تمايلي هم در اين زمينه به چشم نمي‌خورد. در صورتي كه اين ژانر راحت‌ترين نوع سينما براي مديران است. وي در ادامه با بيان اينكه همه مسائل در اين زمينه به دولت برمي‌گردد اظهار كرد: دولت بايد به نوعي جاده‌صاف‌كن اين سينما باشد. وي همچنين اظهار كرد: اگر امروز فيلم‌هاي ما در اكران توفيق چنداني به دست نمي‌آورند بخشي از اين مساله هم به اين دليل است كه ما خيلي دغدغه ساخت فيلم مردم‌پسند نداريم. ما هم در اين زمينه تا حدي مقصريم؛ چرا كه ارتباطمان را با كودكان قطع كرده‌ايم. من در اين زمينه خود فيلمسازان را هم مقصر مي‌دانم و بر اين باورم علاوه بر اينكه دولت و نهاد دولتي در زمينه‌ي رشد و اعتلاي اين سينما تلاش نمي‌كند خود سينماگران هم كاري در اين زمينه انجام نمي‌دهند. وي همچنين عنوان كرد: ما يك سال هزينه مي‌كنيم و در نهايت جشنواره‌اي راه مي‌اندازيم و چند روزي در قالب آن همه به‌به و چه‌چه مي‌پردازند، اما پس از برگزاري جشنواره، افراد خانواده بايد يكسال بدون فيلم سر كنند. اين براي من واقعا جاي سوال دارد كه چرا اكنون كه نشستي در ارتباط با سينماي كودك آن هم در جشنواره كودك برگزار شده مسوولين اين سينما و جشنواره هيچ يك در اين جلسه حضور ندارند و برخي در هتل در حال شام خوردن و گپ زدن هستند. اگر قرار است كه آنها هم نيايند پس واقعا ما در اين جلسات براي چه كسي صحبت مي‌كنيم؟ اين كارگردان ادامه داد: بحث ديگر برپايي همه ساله اين جشنواره است. من فكر مي‌كنم كه بودجه‌اي وجود دارد كه بايد صرف اين جشنواره شود. زماني كه مجمع كودك هم وجود داشت ما اين مساله را مطرح ‌كرديم و گفتيم كه راه نجات سينماي كودك آن است كه سازماني مانند مركز گسترش سينماي مستند و تجربي و يا انجمن سينماي جوانان به سينماي كودك اختصاص پيدا كند و توليد، حمايت از ساخت و اكران ( كه البته به شخصه موافق بخش‌ حمايت از اكران نيستم) در آن مركز تمركز پيدا كرده و برگزاري جشنواره را هم همان نهاد برعهده بگيرد. كارگردان «ديو و دلبر» افزود: تا زماني كه اين سازمان را نداشته باشيم وضع ما درست نخواهد شد. من به دوستان مسوول جشنواره هم گفتم كه اگر معاونت سينمايي به اين جشنواره مي‌آيد حداقل نشستي دوساعته بگذارند تا ما اين حرف‌ها را آنجا هم مطرح كنيم وگرنه اگر قرار باشد در جشنواره كودك هم اين موضوعات طرح نشوند كجا بايد به بحث درباره آنها پرداخت و فايده برگزاري اين جشنواره‌ها چيست؟ وي همچنين عنوان كرد: اكنون من به عنوان يك فيلمساز كودك واقعا نمي‌دانم كه كدام نهاد از ما و فيلم‌هايمان حمايت مي‌كند. تهيه كننده «گلنار» در بخش ديگري از اين نشست و در پاسخ به صحبت‌هاي هاتف عليمراني (يكي از كارگردانان «راز دشت تارا») در ارتباط با لزوم پرداخت به بخش تكنيكي سينما، اظهاركرد: همه ما فيلم‌هاي روز دنيا را مي‌بينيم و مي‌دانيم ويژگي‌هاي آنها چيست، اما به هر حال براي ساخت آن نوع فيلم امكاناتي لازم است كه ما از آن بي‌بهره‌ايم. نيكخواه آزاد در بخش ديگري از صحبت‌هاي خود به ادامه تعريفي از سينماي كودك پرداخت و گفت: فيلم كودك و نوجوان تعريف دارد و از نظر من اين تعريف به فيلمي اطلاق مي‌شود كه كودكان و نوجوانان با رغبت به تماشاي آن بنشينند و در عين حال محتواي آن فيلم هم برايشان زيانبار نباشد. وي در پايان به فيلم‌هاي جشنواره‌اي اشاره و عنوان كرد: وقتي يك نفر فيلمي كشدار و كم مخاطب مي‌سازد و به واسطه آن تمام دنيا و جشنواره‌هايش را مي‌گردد ديگر نبايد انتظار حمايت‌هاي دولتي در بحث اكران را داشته باشد؛ چرا كه اگر در اكران هم مورد توجه قرار بگيرد سازندگان مي‌آموزند كه مدام از اين نوع فيلم‌ها بسازند. اما با اين وجود زماني كه بخش عمده‌اي از فيلم‌هاي كودك ما اكران نمي‌شود به اين نتيجه مي‌رسيم كه سينماي كودك ايران سينماي وازده است؛ در حالي كه اگر تعريف درستي از اين سينما وجود داشته باشد همه افراد به سراغ آن خواهند آمد. به گزارش ايسنا، داريوش باباييان ديگر تهيه كننده حاضر در اين نشست هم گفت: فيلمسازي اين روزها كاري دشوار شده و سرمايه‌گذاري به مراتب سخت‌تر از آن است و در نهايت بازگشت سرمايه از همه سخت‌تر است. من نمي‌خواهم گله و شكايت كنم اما معمولا مديران سينمايي در ارتباط با سينماي كودك مديران آموزش‌وپرورش، اكنون به برخي افراد سوبسيد فيلمسازي مي‌دهند و به برخي افراد اين امكان را نمي‌دهند؛ در حالي كه ممكن است فيلمسازي كه موفق به دريافت اين حمايت‌ها نمي‌شود فيلمي به مراتب قوي‌تر بسازد. اين روزها آموزش و پرورش به راحتي خود را از سينماي كودك كنار كشيده و سينماي كودك هم بدون حمايت‌هاي آموزش و پرورش واقعا مانده است. وي ادامه داد: حدود 9 ماه از سال شرايط به گونه‌اي است كه آموزش و پرورش مي‌تواند تاثير به سزايي در اكران فيلم‌ها داشته باشد. بابائيان همچنين به بحث درباره شوراي صنفي نمايش پرداخته و عنوان كرد: مديريت اين شورا الكي نيست و اگر فردي براي مديريت آن انتخاب مي‌شود بايد از اقدامات صورت گرفته قبلي و راهكارهاي جديد مطلع باشد و با توجه به اندوخته‌هايي كه دارد سعي كند اوضاع را درست كند اما اكنون وقتي فردي براي مديريت اين شورا انتخاب مي‌شود پس از چند روز يا كنار مي‌كشد و يا تمام مدت سكوت مي‌كند و مي‌گويد اگر اعتراض كنم فيلمهايم در آينده به اكران درنمي‌آيند. به هر حال اين موارد تماما به ضعف مديريت برمي‌گردد و اين موضوع يكي از مشكلات اساسي سينماي كودك هم هست. اين تهيه كننده در ادامه به فيلم‌هاي پرفروش سينماي كودك اشاره كرد و گفت: زماني كه فيلمي مثل «گلنار» اكران مي‌شد چند فيلم خوب بزرگسال هم به طور همزمان در سينماها به نمايش درمي‌آمد، اما با اين وجود فيلم‌هاي كودك در اين رقابت برنده بودند، اما حالا شرايط به گونه‌اي است كه حتي پرديس‌هاي سينمايي هم تنها چند سانس محدود را به اين فيلم‌ها اختصاص مي‌دهند، در حالي كه اگرچه ممكن است يك سينماي تك سالنه در اكران اين فيلمها با مشكل مواجه شود، اما پرديس‌ها وضعيت متفاوتي دارند. وي همچنين به لزوم حمايت از تهيه‌كنندگان بخش خصوصي اشاره و عنوان كرد: اگر بخش خصوصي دو فيلم بسازد و زمين بخورد ديگر هيچگاه فيلم نخواهد ساخت. تهيه كننده «راز دشت تاران» در ادامه سينماي كودك را مريض الحال دانست و گفت: براي بهبود شرايط اين سينما لازم است كه چند كارشناس كه از اهالي سينما هستند و تجربيات بهتري دارند، دور يكديگر جمع شده و به فعاليت بپردازند. در شرايط فعلي با تغيير دائم مديريت‌ها مشكلات متعددي ايجاد مي‌شود. لذا بايد تصميماتي گرفته شود كه تغيير مديريت‌ها دستخوش تغيير نشوند. عليرضا سبط احمدي هم در اين نشست عنوان كرد: سينماي كودك حداقل طي سه دهه گذشته ژانري بوده كه سينماي ما را به دنيا معرفي كرده است. اما اكنون پس از اين دوران من نمي‌دانم چرا به جاي اينكه اين ژانر تقويت شود اين روزها با نقاط ضعف و نقصان مواجه شده است. شرايطي پيش آمده كه جشنواره‌هاي خارجي ديگر اين فيلم‌ها را تحويل نگيرند. تهيه كننده «سنگ اول» ادامه داد: فكر مي‌كنم بهتر است خودمان را فريب ندهيم. سينماي كودك اين روزها به زور سرپاست و در جشنواره‌ فيلم كودك حتي شرط انتخاب آثار را هم حذف كرده‌اند تا به هر حال فيلم‌هاي اين بخش تامين شود. وي ادامه داد: شايد عدم امنيت حاشيه مديريت‌هاي دو دهه گذشته تاثير مهمي در اين زمينه داشته باشد. به هر حال تغيير مدام مديريت‌ها و عمر كوتاه مدت مديريت در اين زمينه تاثير مي‌گذارد. اين تهيه كننده سينما در ادامه بر لزوم حمايت مسوولان از كل روند توليد تا اكران تاكيد و اظهار كرد: ما نمي‌توانيم به سينماداران خرده بگيريم كه چرا فيلم‌هاي فرهنگي ما را با 20 يا 30 مخاطب در هر سالن پخش نمي‌كنند. به هر حال خود سينما و اداره آن هزينه‌هاي بسياري دارد، اما اگر در اين حيطه دولت به حمايت از آثار بپردازد مسلما در آينده فيلم‌هاي بهتري خواهيم داشت، اما اكنون شرايط به گونه‌اي است كه حتي اين آثار در بخش نمايش خانگي هم از حقوق درستي بهره نمي‌برند. به گزارش ايسنا، در اين نشست كه با حضور سينماگراني چون بهرام عظيمي، بهروز شعيبي، هاتف عليمرداني، احمدرضا گرشاسبي و ... همراه شده بود، پس از اتمام جلسه وحيد نيكخواه آزاد با اشاره به غيبت مسوولان خواست كه اين نشست ادامه داشته باشد كه ادامه اين نشست موجب شد مسعود احمديان (دبير جشنواره كودك) و مهدي مسعودشاهي (رييس سازمان جشنواره‌ها) به جمع حاضران اين نشست بپيوندند. اين نشست كه ساعت 22 روز شنبه 17 مهرماه آغاز شده بود ساعت يك بامداد روز يكشنبه 18 مهرماه به پايان رسيد. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha