همزمان با بيست و چهارمين جشنواره بين‌المللي فيلم هاي کودکان و نوجوانان در همدان نشست فيلم "ترانه کوچک من" به کارگرداني مسعود کرامتي برگزار شد. به گزارش بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در همدان، کرامتي گفت: فيلم ترانه کوچک من برگرفته از يک سناريو به نام قاسم آباد بود که از طرف بنياد سينمايي فارابي پيشنهاد شد، که با بازنويسي‌هاي انجام شده نتيجه آن ترانه کوچک من شد که اين کار با " کاتا" قصه‌اي با سناريوي اميريان متفاوت است. وي افزود: فقط بخشي از موضوع سناريوي اوليه باقي ماند که در اين بخش يک راديو در يک روستا به دست دو بچه ساخته مي‌شود و يک بازنويسي اساسي بعد از ديدن لوکيشن در همدان اتفاق افتاد و اين بازنويسي بر مبناي ديدن لوکيشن بود که شايد يکي از مثبت‌ترين بخش‌هاي فيلم است و بخشي از مضمون فيلم پس از ديدن لوکيشن‌ها اضافه شده است. وي پيدا کردن لوکيشن را يکي از معضلات کار سينمايي کشور دانست و افزود: بيشتر هم و غم فيلمسازان چگونگي لوکيشن چگونه است. کرامتي کار با کودکان را بسيار آسان دانست و گفت: بچه‌ها اصولا ظرافت بالايي دارند و انتخاب بازيگر من بيشتر با گپ زدن است تا رفتار و کاراکتر وي را بشناسم و بر اساس تعريفي که از کاراکتر فيلم دارم با آن هماهنگ مي‌کنم. وي درباره انتخاب بازيگران حرفه‌اي در فيلم خود گفت: معناي حرفه‌اي در مملکت ما معناي خوبي نيست، اکثر بازيگران حرفه‌اي ما اصلا مسوول نيستند و فقط منتظرند صبح‌ها سرويس به سراغ آنها رفته و روي صحنه بروند و ديالوگ‌هايي را بيان کنند. اين شکل از تعريف حرفه‌اي در کشور شايع است و در واقع اگر انتخاب بازيگر درست باشد، همه چيز درست مي‌شود. وي درباره ويژگي‌هاي يک هنرپيشه افزود: اکثر حرفه‌يي‌هاي ما دغدغه بازيگري ندارند و شغلشان در حد يک انجام وظيفه مطلق است که حجم سنگيني از حرفه‌يي‌ها اين گونه‌اند. وي دغدغه اصلي خود را کارگرداني دانست و گفت: من کارگرداني را بيشتر دوست دارم چراکه فکر مي‌کنم در اين عرصه مي توان بيشتر از خود مايه گذاشت تا موقعيتي فراهم شود که بتوان بيشتر فرياد زد، در بازيگري نمي توان فکري را بيان کرد زيرا نقش تعيين شده است و تنها نقشي را که دوست داشته باشم را مي توانم انتخاب کنم، اما کارگردان حرف اول و اصلي را مي تواند بزند. وي درباره جايگاه فيلم ترانه کوچک من در بين ديگر کارهايش گفت: اين فيلم، فيلم خاصي است و براي من فيلمي است که شبيه هيچکدام از ديگر کارهايم نيست و با فيلم پاتال که مفرح و سرگرم کننده است، تفاوت دارد که به موضوع کودکان مي‌پردازد و زمينه‌هاي اجتماعي را بيان مي‌کند اما فيلم ترانه کوچک من، فيلمي است که هم زمينه اجتماعي قوي دارد و هم فلسفي و پيچيده است. کرامتي يادآور شد: براي تهيه فيلم ترانه کوچک من، 36 جلسه فيلم برداري در طول حدود 40 روز داشتيم. وي درباره اکران اين فيلم گفت: به اکران فيلم ترانه کوچک من هيچ اميدي ندارم چرا که اکران فيلم هاي کودک آنقدر مهجور بوده و بد اکران شده که آرزو مي‌کنيم که اي کاش اصلا اکران نمي‌شد. وي ادامه داد: اکران نشدن بعضي از فيلم‌ها توهين به سينماست، سالنهاي سينما تعطيل است و سينماي ما در قالب CD به سوپر مارکت‌ها رفته و در کنار سيب زميني و پياز قرار گرفته است! کرامتي نوع برخورد با اکران فيلم‌ها را نيز فاجعه خواند و اضافه کرد: کشاندن تماشاچي به سينما شغل من نيست. وي در پاسخ به سوال يکي از حضار مبني بر وجود تبليغات در اين فيلم، اعلام کرد: وجود بليت‌هاي "ايران الوند" در اين فيلم کاري تبليغاتي نبوده و تنها اين نوع بليت را در اختيار داشتيم و اطمينان دارم تهيه کننده فيلم نيز به موضوع توجهي نداشته است. کارگردان فيلم ترانه کوچک من درباره انتخاب نام فيلم خود نيز گفت: اسم قصه بايد در واقع تداعي کننده قصه اي باشد که تماشاچي قرار است آن را ببيند و "ترانه کوچک من" بهترين اسم براي فيلم بوده و کمي شاعرانه است. وي افزود : من تمام روستا ها و شهرستان هاي همدان را گشتم و با مرتضي پور صمدي که مستند ساز فوق العاده‌اي است يک بار ديگر به همدان آمديم و اطراف سد اکباتان را ديدم و جرقه اي در ذهن من زده شد که بازنويسي آخر را نوشتيم و به نظرم هيچ جاي ديگري غير از اين جا مناسب نبود. وي نبود تماشاچي را مرتبط با اکران دانست و اذعان داشت: در واقع سينما يک کار توليدي است و بعد آن را در ويترين مي فروشند و در نور پردازي و تزيينات خوب مي گذارند و براي آن مشتري پيدا مي کنند که اين تبديل به فرهنگ شده و بسيار بد است. کرامتي وجود جذابيت، توجه به دنياي کودک و اکران را در فيلم هاي کودکان بسيار مهم عنوان کرد و افزود: کسي که دغدغه دارد چگونه در عرصه فيلم سازي حضور داشته باشد بايد به اين جذابيت ها توجه کند. کرامتي اظهارداشت: من بچه‌ها را خيلي دوست دارم و دلم براي آنها مي سوزد، بيشترين مضامين فيلم‌هاي من نيز تقابل دنياي آدم بزرگها با کودکان بوده است. به هيچ قيمتي حاضر نيستم دروغ بگويم و دوران کودکي خود را به بچه هاي امروز قالب کنم. وي مضامين مورد توجه خود را مضامين جدي برشمرد و گفت: سراغ قصه‌هايي مي‌روم که لايه‌هاي عميقي داشته باشد، هرچند بسياري از نيزه‌هايي که پرت مي‌کنم به سمت آدم بزرگ‌هاست. بيست و چهارمين جشنواره بين‌المللي فيلم هاي کودکان و نوجوانان 16 تا 20 مهر در همدان در حال برگزاري است. انتهاي پيام