مسعود كرامتي با اشاره به شيوه‌ي تك سانس اكران فيلم «نخودي» گفت: خيلي سخت است كه بخواهيم از اين شيوه اكران انتظار موفقيت و بازگشت مالي داشته باشيم. اما حتي اگر اين فيلم با اين شرايط محدود خوب بفروشد، قطعا با در دست داشتن سالن‌هاي بيشتر اكران و فروش آن صدبرابر بهتر از اين خواهد ‌شد.

اين كارگردان و بازيگر سينما در گفت‌وگو با خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، همزمان با اكران فيلم « نخودي» به عنوان يك فيلم كودك كه در آن به عنوان بازيگر حضور دارد، با بيان اين مطلب گفت: به هر حال در شرايط فعلي و با اين شيوه‌ي نمايش، به شخصه خيلي اميدي ندارم.

كرامتي كه در فيلم «نخودي» به عنوان بازيگر حضور دارد، يكي از راه‌هاي موفقيت يك فيلم را تبليغات و اطلاع‌رساني درست دانست و اظهار اميدواري كرد: حداقل اطلاع‌رساني و تبليغات مناسب روي اين فيلم صورت بگيرد و فيلم ديده شود.

وي ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر بيشتر مشكل فيلم‌هاي ما به بخش عرضه و پخش مربوط مي‌شود. به ويژه در سينماي كودك از آن جا كه از ابتدا شاهد كم توجهي‌هاي متعدد بوده‌ايم، اين مشكل جدي‌تر است و نه مطبوعات و نه مسؤولان توجه چنداني به اين سينما ندارند و بدين ترتيب هميشه فيلم‌هاي كودك مهجور مي‌ماند.

اين كارگردان در عين حال اظهار اميدواري كرد كه فيلم « نخودي» در اكران با اتفاقات مثبتي مواجه شود، چرا كه گروه سازنده آن تلاش بسياري براي اين فيلم انجام داده‌اند.

مسعود كرامتي در بخش ديگري از اين مصاحبه با اشاره به حضور افتخاريش در فيلم «نخودي» گفت: بيشتر به خاطر ارادت به فرشته طائرپور بود كه حضور در فيلم «نخودي» را پذيرفتم. چرا كه هم به شخصه به او ارادت دارم و هم معتقدم كه در سينماي كودك ما امثال او و وحيد نيكخواه‌آزاد نقش بسزايي دارند و من اميدوارم كه روزي قدر آن ها را بدانند اما فعلا كه شرايط كاملا متفاوت است.

وي در عين حال گفت: من در فيلم «نخودي» به عنوان يك مهمان حضور داشته‌ام و نمي‌خواهم براي خودم نقشي قائل شوم. اما واقعيت اين است كه گروه سازنده «نخودي» كاري كردند كه طي اين سال‌ها صورت نگرفته بود و اكنون اميدوارم كه كودكان از ديدن «نخودي» لذت ببرند.

اين كارگردان معتقد است: در نوع خاصي از فيلم‌هاي كودك بچه‌ها خيلي به ديالوگ‌ها گوش نمي‌دهند و در آن ژانر خيلي مهم نيست كه چه گفته مي‌شود و تنها كافي است كه آهنگي در فيلم باشد تا بچه‌ها با آن دست بزنند و شادي كنند. در واقع به اين ترتيب مطلب اصلي از بين مي‌رود و تنها چيزي كه بر فيلم حاكم مي‌شود، ريتم آن است. در هر حال اين نيز يكي از ويژگي‌هايي است كه يك نوع سينما مي‌تواند داشته باشد و «نخودي» هم متعلق به اين ژانر است و من اميدوارم به خوبي عرضه شود تا كودكان با ديدن آن كمي شاد شوند.

مسعود كرامتي كه اكنون هم دو فيلم سينمايي «ترانه كوچك مادري» و فيلم ويدئويي «فقط بيست» را براي جشنواره‌ي كودك همدان آماده كرده است، درباره‌ي شرايط روز سينماي كودك و اين كه چگونه علي‌رغم برخي ديگر از فيلم‌سازان،از اين سينما قهر نكرده توضيح داد: بخشي از اين موضوع به دليل ناچاري است. چراكه به هر حال طي اين سال‌ها وقت و انرژي بسياري در اين عرصه گذاشته‌ام و حتي در مواردي هم انگ خورده‌ام. اما با همه اين‌ها ديگر تقريبا متعلق به سينماي كودك شده‌ام و زماني كه موقعيت ساخت فيلمي پيش مي‌آيد به عنوان فيلمساز سعي مي‌كنم كه حتي اگر به طور نسبي آن را دوست داشتم، حتما آن را بسازم و معمولا هم اين شرايط زماني كه قرار است جشنواره برگزار شود، پيش مي‌آيد و مسؤولان جشنواره يادشان مي‌افتد كه به سراغ اهالي اين حوزه بيايند.

اين كارگردان در پاسخ به اين كه يعني فيلم‌هاي جديدش هم به واسطه نزديكي جشنواره كودك ساخته شده است، گفت: بله، فيلم‌« ترانه كوچك مادري» به همين مناسبت ساخته شده است و دوستان تلاش كردند و با جلسات متعدد خواهان ساخت اين فيلم شدند و ما هم مثل هميشه گفتيم چشم و دويديم. البته در ابتدا فيلمنامه از نظر من خيلي مطلوب نبود اما سعيد شاهسواري تهيه كننده اين فيلم خود اين فيلمنامه را بازنويسي كرد و بدين ترتيب به واسطه اكبر نبوي ـ مدير وقت بخش كودك فارابي ـ استارت اين فيلم زده شد.

مسعود كرامتي در پاسخ به پرسشي مبني بر اين كه فيلم جديدش براي كودك است يا درباره كودك، گفت: معمولا فيلم براي كودك به فيلمي گفته مي‌شود كه مثل « كلاه‌قرمزي» چندين آهنگ و فضايي موزيكال داشته باشد كه بچه‌ها هم با آن دست بزنند و شاد شوند. اما فكر مي‌كنم كه اين تعريف فيلم براي كودك نيست و يا واقعا اين تعريف خيلي براي من قابل تعميق نيست. به شخصه زماني كه فيلمي مي‌سازم تمام تلاشم را به كار مي‌گيرد تا موضوع مضمون و ساختار آن به دنياي كودك تعلق داشته باشد. حال اگر با توجه به آن تعريف فيلم‌هاي سالهاي اخيرم خيلي براي كودكي نيست، شايد دليل آن است كه نگاه من كمي طي اين مدت تلخ شده است.

كارگردان فيلم «پاتال و آرزوهاي كوچك» كه اين روزها پس از چندسال مجددا محدود به نمايش درآمده به ايسنا گفت: همان‌طور كه گفتم يكي از مسائل مهم در اكران فيلم، جا افتادن آن اثر است. اگر امروز « پاتال و آرزوهاي كوچك» يا فيلم‌هايي مثل« هامون» و « مادر» خوب فروش مي‌كنند، بخش مهمي از اين مساله برمي‌گردد به اين كه، اين آثار جا افتاده‌اند و داراي سابقه‌ هستند، در غير اين صورت اين فيلم‌ها با چنين اكران مهجوري هيچ شانسي نمي‌توانستند، داشته باشند.

وي در ادامه به فيلم‌هاي موفق دنيا اشاره كرد و افزود: تمام فيلم‌هاي پرفروش تاريخ سينما به خوبي به مخاطب معرفي شدند، حتي اين فيلم‌ها از دوران ابتداي ساخت مورد تبليغ و فضاسازي قرار مي‌گيرند و مخاطب از همان زمان منتظر اكران آن هاست.

كرامتي در بخش ديگري از اين گفت‌وگو در پاسخ به مطلبي مبني بر ضرورت برگزاري جشنواره‌ي كودك در شرايطي كه با عدم اكران و توجه به فيلم‌هاي كودك مواجهيم، گفت: به عنوان فردي كه در اين عرصه كار مي‌كنم، نمي‌توانم بگويم كه ان‌شاءالله اين جشنواره تعطيل شود اما واقعيت اين است كه اگر بخواهم از بيرون به اين عرصه نگاه كنم و آن را به شكل يك تماشاچي در نظر بگيرم، اين مساله بيشتر حالت كمدي دارد و به شخصه هيچ توجيهي براي آن نمي‌يابم.

وي ادامه داد: به هر حال زماني كه چنين جشنواره‌اي برگزار مي‌شود مسوولان، مطبوعات و ... خوراكي پيدا مي‌كنند تا صفحات خود را پر كرده و يا آماري ارائه بدهند. در واقع هر كس به دنبال آن است كه از اين نمد براي خودش كلاهي بسازد و بدين ترتيب سروصدايي ايجاد مي‌شود.

كرامتي در ادامه سينماي كودك را كاملا وابسته به دولت دانست و افزود: سينماي كودك 100 درصد دولتي است و دولت اگر بخواهد سينماي كودك داشته باشيم، از آن حمايت مي‌كند و اگر نخواهد هم كه اوضاع مانند امروز مي‌شود.

كرامتي در بخش ديگري از اين گفت‌وگو در پاسخ به پرسشي درباره‌ي ساخت جديدش « ترانه كوچك مادري» به ذكر توضيحاتي مختصر پرداخت و عنوان كرد: اين فيلم در واقع به نوعي به جستجوي هويت در دنيا نوجوانان مي‌پردازد كه البته با داستاني فانتزي و طنزآلود به موضوع مي‌پردازد.

وي از حضور خودش،محمود جعفري، بهناز جعفري و چندين كودك و نوجوانان به عنوان بازيگران اين فيلم يادكرد و در پاسخ به اين پرسش كه چقدر اميد دارد اين فيلم پس از جشنواره كودك به نمايش عمومي درآيد، گفت: واقعيت اين است كه خيلي به اين موضوع اميدوار نيستم و تنها مي‌توانم اميد داشته باشم كه اتفاق خوبي براي آن بيفتد. معمولا اكران اين فيلم‌ها به شكلي بسيار محدود صورت مي‌گيرد كه تنها گفته باشند كه اكران شده اما فروش نداشته و بدين ترتيب و چماقي بر سر اين آثار باشد.

مسعود كرامتي در پايان اين گفت‌وگو درباره آينده سينماي ايران،اعتقادش را اين گونه مطرح كرد:سينماي ما آينده‌ي ندارد و در واقع آينده آن رقم خورده است. وقتي كه سالن‌هاي سينما از بين رفته و سينما به سوپر‌ماركت‌ها منتقل مي‌شود، ديگر نمي‌توان خيلي به آينده سينما اميد داشت.

انتهاي پيام