• یکشنبه / ۱۷ مرداد ۱۳۸۹ / ۱۰:۱۸
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 8905-18049.164412
  • منبع : مطبوعات

*8 سال حماسه، 30 سال پايداري* وظيفه راديو جبهه تنها هيجان‌آفريني نبود گفت‌وگو با حسن لشكري از همكاران راديو جبهه در دفاع‌مقدس

*8 سال حماسه، 30 سال پايداري*
وظيفه راديو جبهه تنها هيجان‌آفريني نبود
گفت‌وگو با حسن لشكري از همكاران راديو جبهه در دفاع‌مقدس
در كنار نيروهايي كه با حضور در جبهه و تهيه گزارش‌ها و مصاحبه‌ها و يا با حضور در استوديوها و انجام وظايفي از قبيل نويسندگي، گويندگي، تهيه‌كنندگي، سردبيري و مديريت، بخش رسانه‌اي دفاع مقدس را پوشش مي‌دادند، گروهي از نيروها نيز وظايف خطير و پيچيده ديگري را بي‌ آن‌كه پيش چشم باشند و نامي از آنها بر زبان بيايد برعهده داشتند. حسن لشگري، يكي از اين نيروهاست كه سال‌هاي بسياري را در راديو با وظايف خطير و بعضا دشوار پشت سر گذاشت. به گزارش سرويس فرهنگ و حماسه ايسنا، لشكري مي‌گويد: من از سال 1363 وارد راديو شدم. مدتي در روابط عمومي مشغول انجام وظيفه بودم و مدتي نيز به عنوان دستيار تهيه برنامه‌هاي راه شب كار كردم. از ابتداي شكل‌گيري راديو جبهه در سال 65 تا پايان كار اين راديو افتخار همكاري داشتم و درحال حاضر هم مدير پخش راديو پيام هستم. وي ادامه داد:امام خميني (ره) مي‌فرمودند مملكت اسلامي بايد همه افرادش بسيجي باشند. بسيجي بودن در زمان دفاع مقدس افتخاري بود كه با جبهه رفتن كامل مي‌شد و من هم توفيق داشتم مدت 20 ماه در جبهه‌هاي غرب و جنوب خدمت كنم. لشكري در مورد وظايفش مي‌گويد: فضاي راديو جبهه هم فضايي كاملا بسيجي بود. هركس در عين وظيفه مشخصي كه داشت خود را متعهد مي‌ديد كه در ساير كارها هم مشاركت كند و وظيفه مشخص من، شامل سه بخش بود؛ يكي هماهنگي برنامه‌ها، يكي اديت گزارش‌هاي دريافتي از جبهه‌ها و يكي سردبيري بخش سخنراني‌ها. وظيفه راديو جبهه تنها هيجان‌آفريني و بالا نگه داشتن شور حاكم بر جبهه‌ها نبود. از نظر ارتقاي محتواي ذهني مخاطبان و كمك به حل و رفع ابهام‌ها و مشكلات ذهني آن‌ها، خود را مؤظف به ارائه خدمت مي‌ديديم. به اين جهت بخشي از برنامه‌ها به پخش سخنراني‌هاي روزانه در زمينه‌هاي معارف، تاريخ اسلام، سيره رسول‌الله (ص)، شرح غزوات و سرايا و رفتار رزمندگان صدر اسلام در جنگ‌ها و جبهه‌ها، سخنراني‌هاي سياسي و سخنراني‌هاي حماسي اختصاص داشت. هرروز به يكي از اين موضوعات به مدت 15 دقيقه پرداخته مي‌شد و دعوت از سخنرانان و نظارت بر تهيه و پخش سخنراني‌ها با من بود. وي همچنين به تهيه گزارش‌ها اشاره كرد و افزود: در شرايط عادي، هر گزارشگر راديو بايد گزارش‌هايي را كه تهيه مي‌كند شخصا از لحاظ فني و محتوايي كنترل و اديت كند و در اختيار گروه بگذارد. اما در راديو جبهه و مخصوصا در مقاطع عمليات چنين امكاني وجود نداشت. برخي از گزارش‌ها از طريق خط بي‌سيم و به طور مستقيم ارسال مي‌شد و ما از طريق خط برگشت آن‌ها را دريافت مي‌كرديم. برخي گزارش‌ها هم در حالي براي ما ارسال مي‌شد كه گزارشگر مدت‌ها در خطوط مقدم بود و فرصت و امكاني براي كار كيفي و فني و اديت گزارش‌هايش نداشت. اين دسته گزارش‌ها معمولا به صورت دسته‌دسته ارسال مي‌شد و ما همه اين گزارش‌ها را بايد در راديو جبهه كنترل، اديت و پخش مي‌كرديم. لشگري كه اين سخنانش در كتاب «قرارگاه بي قرار» به چاپ رسيده است، يادآور مي‌شود: وقتي يك گزارشگر، شخصا گزارش خود را كنترل مي‌كند طبعا ذهن او نسبت به فضاي انجام مصاحبه يا تهيه گزارش فعال است و با حضور ذهن كامل كارش را انجام مي‌دهد. اما كسي كه بدون حضور در زمان تهيه گزارش مسووليت تدوين آن را مي‌پذيرد بايد بدون اين پشتوانه ذهني كار كند و در عين‌حال دلواپس است كه نكند اشتباها بخشي را كه از نظر گزارشگر مهم‌تر بوده حذف كند. مشكل ديگر اين بود كه گاهي فضاي نامناسب انجام مصاحبه باعث مي‌شد صداي اصلي تحت‌الشعاع قرار بگيرد يا اشكالات فني ديگري بروز كند. در اين حالت ما درمانده مي‌شديم كه اشكالات موجود را چه‌طور رفع كنيم؛ چون حيف‌مان مي‌آمد گزارشي را كه مي‌دانستيم گزارشگر براي تهيه آن جان خود را بركف گرفته است كنار بگذاريم. مشكل بزرگ‌تر وقتي بود كه مطلب بسيار زيبا و عميق و اثرگذاري در يك گزارش يا مصاحبه مطرح مي‌شد و ما در عين علاقه بسيار به پخش آن با محذورات عاطفي، اضافي يا امنيتي مواجه مي‌شديم. وي توضيح داد: اين مشكل بيشترين فشار را بر اعصاب من مي‌آورد و من امروز با افسوس فراوان گزارش‌هايي را به خاطر مي‌آورم كه شخصا بارها گوش كردم، ولي شرايط موجود اجازه پخش آنها را نمي‌داد و يا گزارش‌ها و مصاحبه‌هايي كه وقتي آماده پخش مي‌شد خبر مي‌رسيد كه مصاحبه شونده شهيد يا اسير شده است و مخصوصا اگر اسير شده بود گاهي ناچار مي‌شديم از پخش مصاحبه صرف‌نظر كنيم تا باعث جلب توجه و شدت عمل دشمن نسبت به آن برادر اسير نشويم. وي در پاسخ به اين كه در واقع شما در بيشترين هيجان‌ها و عواطف و تجارب روحي و فكري همكاران سهيم و شريك بوديد، مي‌گويد: شايد از جهاتي بيش از همه آنها يا به اندازه مجموع آنها با فشارهاي روحي مواجه مي‌شدم. در عين‌حال بيشترين لذت را از ديدن مجموعه فعاليت‌ها مي‌بردم و بيشتر واكنش‌هاي جامعه به كار راديو جبهه را هم قبل از همه من بودم كه دريافت مي‌كردم. كاش مي‌شد هميشه و همه كارها را با روحيه و روش ايام راديو جبهه انجام داد. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha