عضو انجمن صنفي دفاتر خدمات مسافرتي ايران گفت: وقتي دولت مانع حمله‌دارها (دلال) براي در اختيار گرفتن گردشگران عرب نمي‌شود و از بخش خصوصي حمايت نمي‌كند، ديگر انگيزه‌اي براي فعاليت در كشورهاي عربي و مسلمان‌نشين باقي نمي‌ماند. مصطفي شفيعي شكيب در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به نوع روابط ايران با كشورهاي عربي، اظهار كرد: در گذشته، دفتر گردشگري در دبي داشتيم كه پس از ضررهاي مالي فراوان، تابستان پيش آن را تعطيل كرديم، چون عرب‌ها نگاه خوبي به ايراني‌ها و امكانات كشور ما ندارند. اين مسأله را حتا در برخوردهاي آن‌ها با مسافران و زائران ايراني مي‌توان ديد. وي ادامه داد: چند سال پيش براي جذب عرب‌ها با توجه به گرايش‌هاي اعتقادي و مذهبي آن‌ها، توري را در مسير آرامگاه عرفا و صوفيان ايراني برگزار كردم؛ اما از آن هم چندان استقبال نشد، چون با وجود اين محدوديت‌ها، امكانات و خدمات ناقص، آن‌ها خيلي علاقه‌ ندارند به ايران سفر كنند. اين تورگردان گفت: عرب‌هايي كه سرمايه‌هاي مالي بسيار دارند و هتل‌هاي پنج ستاره‌ي ما در مقابل آن‌ها، دو ستاره هم نمي‌شود، نسبت به خدماتي كه گاهي در ايران دريافت مي‌كنند، ناراضي‌اند و ترجيح مي‌دهند، مقاصد ديگري را انتخاب كنند كه كم‌تر با مشكل مواجه شوند، به‌طوري كه اكنون بسياري از عرب‌ها سفر به مالزي و تركيه را جايگزين ايران كرده‌اند. او با اشاره به رانت‌بازي‌هايي كه در اين حوزه، بويژه در كشورهاي عربي اتفاق افتاده است، بيان كرد: 10 سال پيش، دو هواپيما مسافر از عربستان به ايران آوردم؛ اما سال بعد، ايران‌اير با اين آژانس سعودي وارد مذاكره شد، چند سال پس از آن هم يكي از آژانس‌هاي وابسته به بنياد مستضعفان اين عمليات را در اختيار گرفت. حالا هم اين گردشگران عرب با توجه به خط مستقيمي كه از مشهد به اين كشور برقرار شده است، مستقل به ايران سفر مي‌كنند و توسط حمله‌دارهاي كويتي هدايت مي‌شوند. اين افراد (حمله‌دارها) به‌نوعي واسطه‌ها و دلال‌هاي اين جريان به‌شمار مي‌آيند. شفيعي گفت: اكنون فقط حمله‌دارهاي عرب‌زبان در اين بازارها كار مي‌كنند و اختيار فعاليت در اين حوزه را از آژانس‌ها گرفته‌اند، دولت هم مانع كار آن‌ها نمي‌شود. وي با اشاره به حمايت‌هاي دولت‌هاي كشورهاي ديگر از بخش‌ خصوصي، اظهار كرد: به‌خاطر ارزش‌هايي كه دولت اين كشورها به بخش خصوصي داده است، آن‌ها اكنون بازارهاي عربي را به‌خوبي دست گرفته‌اند، ولي ما چه كرده‌ايم. تا كنون سه‌بار از سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري درخواست وام كرده‌ام، به‌خاطر اين‌كه در محلي اجاره‌يي فعاليت مي‌كنيم، حتا براي خريد ماشين با هدف مصرف گردشگران هم درخواست وام داده‌ام. با وجود آن‌كه اين پيشنهاد براي نخستين‌بار از سوي سازمان مطرح شد، ولي تا كنون از آن خبري نشده است. در واقع، پشتيباني‌ها از بخش خصوصي شعاري است. اين فعال گردشگري با اشاره به فعاليت آژانس‌ها در بازار چين، گفت: سال اولي كه در نمايشگاه گردشگري COTTM پكن همراه چهار پنج آژانس حضور داشتيم، بسيار تلاش كرديم و بروشورهاي زيادي توزيع شد تا چين به بازاري براي ايران تبديل شود؛ اما نتيجه‌ي آن، ورود پنج تور هفت هشت نفره بود و پس از آن، اين رابطه قطع شد. با پي‌گيري‌ها متوجه شديم، قرار است توافق‌نامه‌اي بين دولت ايران و چين بسته شود كه تا كنون اين اتفاق نيافتاده است. عضو جامعه‌ي تورگردانان ادامه داد: ما در واقع گردشگر چيني در ايران نداريم و هر كسي از اين كشور مي‌آيد، هدف تجاري و اقتصادي دارد، درحالي‌كه اگر 10 پرواز به مقصد اين كشور بگذارند، تمام آن‌ها پر مي‌شود، چون تقاضا براي گردش در چين از سوي كشور ما زياد است؛ اما چرا هميشه اين حركت‌ها بايد يك‌طرفه باشد؟! وي تأكيد كرد: اگر اصل 44 قانون اساسي درست اجرا شود، حتما روزي به جايي مي‌رسيم كه نه‌تنها گردشگران چيني، بلكه عرب‌ها را هم مي‌توانيم جذب كنيم. ما جذاب‌ترين كشور دنيا را داريم، چرا نمي‌توانيم از آن استفاده كنيم؟ در حقيقت، ما به مديريت و صداقت نياز داريم، اگر اين‌ها محقق شوند، گردشگران زيادي را مي‌توانيم جذب كنيم. اين مدير دفتر خدمات مسافرتي افزود: حدود 15 سال پيش، يكي از بخش‌هاي فرهنگي و تبليغاتي سازمان ايران‌گردي و جهان‌گردي مي‌خواست 10 آژانس كويتي را به ايران بياورد. به آن‌ها پيشنهاد دادم، بخشي از مسؤوليت اين كار را برعهده بگيرم؛ اما مسؤول مربوط گفت، بايد 10ميليون تومان بدهم، درحالي‌كه تأمين اين پول در آن سال از توان مالي من خارج بود. توصيه كردم 10 آژانس ايراني يك آژانس كويتي را به ايران بياورند و هر كدام يك‌ميليون تومان بدهند، اما مسؤول مربوط نپذيرفت. در نهايت، مطلع شدم اين مسؤوليت را يك گروه وابسته به اين سازمان عهده‌دار شده است. او در ادامه با طرح اين مسأله كه آيا بخش خصوصي در گردشگري وجود دارد؟ اظهار كرد: اين پرسش را سال 1388 در نشستي با موضوع اكوتوريسم در حضور رييس پيشين سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مطرح كردم، ولي مشكلي حل نشد. اكنون بخش خصوصي كه بتواند رقابت كند و كاري انجام دهد، وجود ندارد، چون نمي‌خواهند شكل بگيرد. شفيعي بيان كرد: فكر مي‌كنم دليل اين مسأله، نگراني آن‌ها نسبت به بخش خصوصي است، چون آژانس‌دارها معمولا افرادي تحصيل‌كرده هستند كه برخي از آن‌ها مسؤوليت‌هاي قابل توجهي در كشور داشته‌اند و در دوران بازنشستگي خود به اين كار مي‌پردازند. افرادي دنياديده كه به زبان‌هاي خارجي مسلط‌اند و سياست‌ كاري گردشگري در سطح جهان را متوجه مي‌شوند. وي افزود: آن‌ها نمي‌خواهند بخش خصوصي باشد. بنابراين انجمن صنفي را تكه‌تكه كردند و جامعه‌ها، اتحاديه و شوراهاي ديگري ايجاد شدند و با برخي رفتارها، آن‌ها را رو در روي يكديگر قرار دادند. او در ادامه درباره‌ي اين‌كه چرا تمايل براي حضور بخش خصوصي در بازارها و نمايشگاه‌هاي كشورهاي عربي كم‌تر است؟ گفت: رونق اقتصادي در مقابل ثبات اقتصادي ايجاد مي‌شود. در اين شرايط، چگونه مي‌توان در نمايشگاه‌ها شركت كرد. درحالي‌كه تور برخي آژانس‌ها توسط سازمان‌ها و وزارتخانه‌هاي دولتي تأمين مي‌شود و آژانس‌هاي ضعيف نمي‌توانند با اين آژانس‌هاي داراي حامي رقابت كنند. شفيعي اضافه كرد: وقتي آژانس‌هاي گردشگري به‌دليل حمايت نشدن و بي‌توجهي به خواسته‌ها و نيازهاي آن‌ها يكي‌يكي درحال حذف هستند با چه دل‌خوشي و انگيزه‌اي مي‌توان در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي حضور مقتدرانه‌اي داشت. انتهاي پيام