مدير كل دفتر حفظ و احياي بناها و محوطه‌هاي تاريخي: اگر تشكيكي وجود دارد پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي بايد عرصه‌ي شوش را مشخص كند
مدير كل دفتر حفظ و احياي بناها و محوطه‌هاي تاريخي درباره‌ي تجديد نظر در عرصه و حريم شوش و ضوابط آن، گفت: هر كاري كه به شناخت دقيق‌تر بينجامد، خوب است؛ ولي شناخت، روش علمي و مرجع علمي مشخصي دارد. در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز مرجع علمي براي اعلام عرصه‌ي دقيق يك محوطه‌ي تاريخي، پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي است.
سياوش صابري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي جلسه‌هايي كه با موضوع عرصه و حريم شوش برگزار شده‌اند، توضيح داد: سال پيش، در جلسه‌اي كه در اين رابطه برگزار شد، حضور داشتم و از حريم تعيين‌شده دفاع كردم، با اين منطق كه گزارش باستان‌شناسي كه آنجا ارائه شد، توسط پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي به‌طور رسمي اعلام شود، زيرا مرجع اعلام اين‌كه آيا در يك زمين، اثر تاريخي يا لايه‌ي باستاني وجود دارد، پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي است و اين پژوهشكده بايد به‌شكل رسمي طي يك نامه به دفتر ثبت آثار بگويد كه يك محدوده، عرصه‌ي تاريخي و داراي ارزش براي حفاظت است. سپس براساس اين نامه، حريمي بر عرصه قرار داده مي‌شود.
او با اشاره به اين‌كه ضابطه‌ي حريم، تعيين ضوابط چگونگي پاسداشت حرمت عرصه است، ادامه داد: به اين ترتيب، عرصه قابل تعيين و تغيير نيست، بلكه قابل شناسايي است. در آن جلسه‌اي كه حضور داشتم نيز محدوده‌ي عرصه‌ي شوش اعلام و پس از آن، ضوابطي براي آن تعيين شدند.
وي بيان كرد: اكنون بحثي پيش آمده است و در اين موضوع تشكيك كرده‌اند. اگر تشكيكي وجود دارد، پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي بايد محدوده‌ي عرصه‌ي آثار تاريخي را مشخص كند تا براساس آن بگوييم، چه حريمي را براي اين عرصه‌ها بايد تعيين كرد.
صابري با بيان اين‌كه در اين ميان، نكاتي وجود دارند، اظهار داشت: فرض كنيم، مكاني 10هزار سال پيش ساخته شده و از بين رفته است و هزار سال پيش نيز عده‌اي روي آن بناهاي ديگري ساخته‌اند و اكنون كه آن منطقه را مطالعه مي‌كنيم، متوجه مي‌شويم، لايه‌هاي تاريخي ارزشمندي از 10هزار سال پيش در آن قرار دارند كه با وجود ساخت‌وسازهاي امروزي نيز از بين نرفته‌اند. سپس تشخيص علمي ما اين است كه يك ثروت نهفته‌اي داريم كه بر اثر نبود اطلاع يا غفلت نسل‌هاي گذشته، مخدوش شده است و اكنون بايد بازيابي شود.
وي گفت: حال ممكن است، در شهر شوش چنين اتفاقي افتاده باشد. ساخت‌وسازهاي موجود در شوش مربوط به چند دهه پيش هستند و بايد بررسي كرد كه اين ثروت شوش چگونه امكان بازيابي دارد. در واقع، مهندسان و حفاظت‌گران بايد براي اين موضوع راه حلي تدوين كنند. به‌طور مثال ممكن است، راه حل اين باشد كه تا زماني كه محوطه يا زميني خريده نشده است، فقط به‌سازي و تعميرات مي‌توان در آن انجام داد يا ممكن است گفته شود، حق ايجاد زيرزمين نداريد؛ ولي در نهايت، مسأله‌ي مهم اين است كه هر راه حلي كه تدوين شد، همه آن را بپذيرند.
مدير كل دفتر حفظ و احياي بناها و محوطه‌هاي تاريخي درباره‌ي جلسه‌هايي كه مسؤولان استان خوزستان براي تجديد نظر در عرصه و حريم شوش برگزار مي‌كنند، بيان كرد: استان هر تعداد جلسه و با هر تعداد كارشناس كه بخواهد، مي‌تواند برگزار كند؛ ولي مرجع تصويب حرايم، دفتر ثبت معاونت ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور است.
صابري با تأكيد بر اين‌كه استان مي‌تواند جلسه برگزار و مباني نظري خود را بيان كند؛ ولي در نهايت، عرصه‌اي كه پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي تأييد كرده است، مد نظر قرار مي‌گيرد، يادآور شد: اگر براساس كار كارشناسي تصميمي گرفته شد، ولي در عمل، خلاف آن اجرا شد، تخلف صورت گرفته است و نهادهاي نظارتي بايد با اين مسائل برخورد كنند، بويژه اين‌كه در حوزه‌ي ميراث فرهنگي هيچ مسأله‌ي مبهم و غيرعلمي نداريم و تصميم‌گيري‌ها براساس كار كارشناسي بايد انجام شوند.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات