يك تهيه‌كننده فيلم و سريال متذكر شد: اگر مركز تحقيقات و سنجش برنامه‌هاي صداوسيما به‌طور منظم آمارهاي دقيقي را منتشر كند مي‌توان از نتايج ارائه شده، در برنامه‌سازي استفاده كرد؛ اين درحاليست كه متاسفانه مركز تحقيقات صداوسيما در حال حاضر اين‌گونه عمل نمي‌كند.
***
مصطفي عزيزي درباره‌ي «ضرورت ساخت سريال‌هايي كه روابط مثبت خانوادگي را به تصوير بكشند» با يادآوري مطلب بالا به خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: بايد در سريال‌سازي واقع‌گراتر عمل‌كنيم و براي رسيدن به اين قصد بايد مسائل عميق و حادتر خانواده‌هاي امروزي در محيط شهري و شهرستان‌هاي كوچك‌تر را در سريال‌ها به تصوير بكشيم؛ اما محدوديت‌هاي سيما جلوي پرداختن به اين موضوعات را مي‌گيرد.
او معتقد است: سريال‌هايي كه اخيرا پخش شده‌اند حتي بخشي از تضادها و تنش‌هاي درون خانواده‌ها را منعكس نكرده و واقع‌گرا نبوده‌اند.
عزيري ادامه داد: به تصوير‌كشيدن خانواده‌هايي كه اعضاي آن با هم روابط خوبي دارند به تحكيم خانواده منجر نمي‌شود و نشان دادن ناهنجاري‌ها باعث تاثير منفي خانواده‌ها نمي‌شود. در ساخت سريال بايد واقع‌بينانه و درست به مسايل پرداخت و براساس ذهنيات، مشكلات جامعه و خانواده را به تصوير نكشيد.
***
تهيه‌كننده سريال «راه بي‌پايان» و فيلمنامه‌نويس سريال «مسافر» درباره‌ي ضرورت خلق شخصيت‌هاي جذاب مثبت و تاثيرگذار گفت: دراين زمينه مميزي‌هاي تلويزيون مشكل‌زاست؛ چون براساس آن شخصيت‌هاي مثبت بايد آن قدر خوب و بي‌عيب و نقص به تصوير كشيده شوند كه «حال آدم را به هم بزنند» اين درحاليست كه يك شخصيت مثبت خوب، شخصيتي واقعي است كه در جهان واقعي زندگي مي‌كند و ضعف‌ها و خطاهاي يك انسان را دارد ولي به انساني منفي تبديل نمي‌شود.
عزيزي تاكيد كرد: شخصيتي مثبت است كه در بزنگاه‌هاي زندگي رفتارهاي مثبت از خود نشان مي‌دهد، اما در خلق چنين شخصيت‌هايي در فيلم و سريال محدوديت داريم حال اين پرسش مطرح مي‌شود كه آيا به تصوير‌كشيدن كاراكتر‌هايي كه هيچ خطايي نمي‌كنند براي مخاطب جذاب است و باعث همذات‌پنداري او با نقش مي‌شود؟
او با اين اعتقاد كه « شخصيت‌هاي منفي كه خوب خلق شده‌اند مي‌توانند نكات مثبت را به مخاطب منتقل كنند» گفت: شخصيت‌هاي منفي بازخورد بهتري دارند چون واقعي‌تر در فيلم و سريال‌ها به تصوير كشيده مي‌شوند.
***
تهيه‌كننده سريال «گاو صندوق» در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه چقدر مي‌توان عواطف انساني را به گونه‌اي واقعي در برنامه‌هاي نمايشي سيما به تصوير كشيد، ابراز عقيده كرد: چنين امكاني وجود ندارد. همه چيز را بايد در هاله‌اي قرار دهيم كه از واقعيت جامعه فاصله دارد. به عنوان نمونه زماني كه قصد به تصوير‌كشيدن رابطه يك دختر و پسر را داريم آنها بايد از ابتدا خانواده خود را در جريان قرار دهند و آشنايي اين دو به ازدواج منتهي شود. اين درحاليست كه درجامعه واقعي رابطه دختر و پسر لزوما تحت نظارت خانواده نيست و به ازدواج نمي‌انجامد علاوه بر آن پس از تصويب فيلمنامه و تصوير‌برداري با پخش و مميزهاي آن مواجه مي‌شويم.
عزيزي مثال زد: در سريال «راه بي‌پايان» اين مساله را جا انداخته بوديم كه منصور (با بازي هومن سيدي) و غزل (بابازي آزاده صمدي) آشنايي قبلي دارند،به همين علت همديگر را به اسم كوچك صدا مي‌كنند، اما پس از گذشت چند قسمت از اين سريال به ما گفتند اين دو نفر حق ندارند همديگر را به اسم كوچك صدا بزنند، چون «غزل» يتيم شده است.
او درادامه با اشاره به دسترسي مردم به سريال‌هاي خارجي روز ادعا كرد: اكنون مجموعه‌هايي مانند «لاست» با زيرنويس فارسي دردسترس جوانان است و آنان با ديدن اين سريال‌ها شيفته زندگي آمريكايي مي‌شوند، اما در ايران ميزان مميزي زياد است و كمتر مي‌توان حقايق زندگي را به تصوير كشيد.
اين تهيه‌كننده درباره‌ي ضرورت پخش سريال‌هايي در ماه مبارك رمضان كه روابط مثبت خانوادگي را به تصوير بكشند، اظهار كرد: توليد چنين مجموعه‌هايي براي پخش در ماه مبارك رمضان خوب است، البته سانتيمانتاليسم بيش از حد در سريال‌ها خوب نيست و اگر در مجموعه‌ها از بيان حقايق بيش از اندازه دور شويم، يا كودكان يا مادر‌بزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها به تماشاي آنها مي‌نشينند و جوانان به اين‌گونه سريال‌ها توجهي نمي‌كنند.
عزيزي در پايان با بيان اين‌كه با گنجاندن نكات ظريف در داستان‌هاي واقع‌گرا مي‌توان به مباحث مربوط به تحكيم خانواده پرداخت، ابراز عقيده كرد: در فيلم‌هاي هاليوودي نيز ناهنجاري‌هاي زيادي به تصوير كشيده مي‌شود، اما پس از پايان فيلم مخاطب احساس علاقه به خانواده مي‌كند ولي با مميزي و ساختن آثار سانتيمانتال دستيابي به اين امر در ايران ميسر نمي‌شود.
انتهاي پيام
نظرات