جلال سميعي گفت: روزگارمان مي‌طلبد سراغ طنز سياسي برويم و مخاطب هم خودش اين‌را مي‌خواهد. اين طنزپرداز در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي توجه به طنز اجتماعي و فرهنگي در مقابل طنز سياسي، عنوان كرد: به‌ عنوان يك طنز‌نويس كه در حوزه‌هاي مختلف كار كرده‌ و قلم زده‌ام؛ چه در راديو و تلويزيون و چه در محيط‌هاي وبلاگي و مطبوعات، معقتدم گسترده‌ترين زمينه‌ي طنز‌نويسي، در حوزه‌ي اجتماعي است و طنزنويسان بايد به‌دنبال آن بروند؛ هرچند سياست متأسفانه بخش قابل توجهي از زمينه‌ي اجتماع و طنز اجتماعي است. او در ادامه افزود: طنز هم مثل بقيه‌ي گونه‌هاي ادبي به ‌دنبال مخاطب مي‌گردد و در جامعه‌ي ما - چه قبول كنيم و چه نكنيم - دست سياست را مي‌شود در همه‌ي امور ديد، كه دغدغه‌ي همه‌ي مردم است. اما سياست به معناي انتخاباتي‌اش، كوتاه‌مدت‌ترين مسأله در طنز سياسي است و در اين زمان است كه مردم عزيز مي‌شوند. سميعي همچنين گفت: به‌طور كلي، طنز‌نويسان روزگار ما ناگزير از پرداختن به طنز سياسي‌اند و مردم هم دست سياست را در همه‌ي امور مي‌بينند و از سويي، معتقدم در موقعيت كنوني، مهم‌ترين حوزه‌اي را كه مي‌شود به آن نقد وارد كرد، سياست است؛ چون مسؤولان در همه‌ي امور تأثير‌گذارند و حيات و ممات بسياري از حوزه‌ها به نوع قانون‌گذاري آن‌ها برمي‌گردد. او سپس يادآور شد: در كشور ما، سنجش افكار سياست‌مداران و اتفاقاتي كه در سياست مي‌افتد، بارزتر و آسان‌تر از سنجش رفتار اجتماعي و افكار مردم است؛ به‌دليل آن‌كه زمينه‌هاي بروز عقايد و رفتار اجتماعي مردم، زمينه‌هاي روشني نيست و چيزي كه فعلا روشن است، افكار و اعمال سياست‌مداران است و تا درك درستي از رفتار اجتماعي مردم نداشته باشيم، چطور مي‌توان به نقد رفتارشان پرداخت؟ بيش‌تر آن‌ها وقتي جلو دوربين قرار مي‌گيرند، خلاف اعتقاد خود هستند و حرف مي‌زنند؛ پس شفاف نيستند و ما طنزنويسان ترجيح مي‌دهيم به سياست‌مدارها بپردازيم. سميعي در پايان گفت: به هر حال، افكار و اعمال سياست‌مداران فعلا روشن‌تر از افكار مردم است و راحت‌تر مي‌توان آن‌را نقد كرد. انتهاي پيام