محمود درويش - شاعر ملي فلسطين - كه روز گذشته (شنبه، 19 مرداد) در سن 67سالگي درگذشت، متولد 13 مارس 1941 در روستاي البيروا در شرق شهر آكره در غرب فلسطين بود.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درويش كه محبوبيت فراوان او به‌خاطر شعرهايش در حمايت از مردم مظلوم فلسطين بود، فرزند دوم يك خانواده‌ي مسلمان متشكل از پنج پسر و سه دختر بود. بعد از تأسيس رژيم صهيونيستي، به‌همراه خانواده‌اش به لبنان رفت و پس از يك سال اقامت در آن‌جا به شهر آكره بازگشت.
اولين كتاب شعر درويش، زماني كه او 19 سال داشت، به چاپ رسيد. اين كتاب با عنوان «پرندگان بدون بال» در سال 1960 منتشر شد. چهار سال بعد، با مجموعه‌ي شعر «برگ‌هاي زيتون»، صداي اعتراض خود را به رژيم صهيونيستي اعلام كرد. درويش با اين مجموعه‌ي شعر و پس از آن با «كارت هويت»، شهرت خود را افزون‌تر ساخت.
او بيش از 30 مجموعه‌ي شعر و هشت كتاب نثر از خود به يادگار گذاشت و به‌عنوان سردبير برخي از نشريات و مجلات نيز فعاليت داشت. در سطح جهاني، محمود درويش را به‌خاطر علاقه و عشق به زادگاهش فلسطين و به‌تصوير كشيدن رنج و عذاب و آوارگي و تبعيد مردم فلسطين به‌دست رژيم صهيونيستي مي‌شناسند.
پس از به پايان رساندن تحصيلات دوره‌ي راهنمايي، درويش براي روزنامه‌ها و مجلاتي مانند «الاتحاد» و «الجديد» شروع به انتشار شعر و مقاله كرد. بارها به علت فعاليت‌هاي سياسي و بيانات تند خود در شعرها و نوشته‌هايش دستگير و به زندان فرستاده شد.
در سال 1970، به مسكو و سپس به قاهره رفت و در روزنامه‌ي «الاهرام» مشغول به‌كار شد. پس از آن‌كه در سال 1973 به بيروت رفت، در ماهنامه‌ي «امور فلسطين» پذيرفته شد و هم‌زمان در سازمان آزادي‌خواه فلسطين به‌عنوان رييس بخش تحقيقاتي به عضويت درآمد.
محمود درويش در مجموعه‌هاي شعري كه در سال‌هاي 1982 و 1983 منتشر كرد، حملات رژيم صهيونيستي را به بيروت براي بيرون راندن سازمان آزادي‌خواه فلسطين منعكس كرد، كه دو مجموعه‌ي شعر «قصيده‌ي بيروت» و «خاطره‌ي فراموشي» از آن جمله‌اند. همين امر موجب شد، اين شاعر محبوب در ادامه‌ي تبعيد خود به قاهره، تونس و پاريس برود.
درويش در سال 1987، به‌عنوان رييس اجرايي سازمان آزادي‌خواه فلسطين انتخاب شد.
محمود درويش بيش از 30 مجموعه‌ي شعر از خود به جاي گذاشته است كه از مهم‌ترين آن‌ها به «پرندگان بدون بال» (1960)، «برگ‌هاي زيتون» (1964)، «عاشقي از فلسطين» (1966)، «پايان شب» (1967)، «خاطرات يك مجروح فلسطيني» (1969)، «نوشتن در نور تفنگ» (1970)، «باران آرام در پاييز دورافتاده» (1971)، «رؤياي يك سرباز از ياس‌هاي سفيد» (1973)، «تلاش شماره‌ي 7» (1974)، «عروسي‌ها» (1977)، «قصيده‌ي بيروت» (1982)، «قربانيان يك نقشه» (1984)، «اين يك ترانه است» (1985)، «تراژدي لاله‌ها، كمدي نقره» (1989) و «يازده سياره» (1992) مي‌توان اشاره كرد.
محمود درويش در طول سال‌ها فعاليت ادبي خود جوايز متعددي را به‌دست آورده بود كه از آن جمله به جايزه‌ي لوتوس از اتحاديه‌ي نويسندگان آفريقا و آسيا در سال 1969، جايزه‌ي صلح لنين از اتحاد جماهير شوروي سابق در سال 1983، نشان عالي ادبيات و هنر فرانسه در سال 1993 و جايزه‌ي جشنواره‌ي جهاني شعر استروگا در سال 2007 مي‌توان اشاره كرد. آثار او به 20 زبان دنيا ترجمه شده‌اند.
درويش روز پانزدهم جولاي 2007 پس از 35 سال به سرزمين‌هاي اشغالي بازگشت و انتقادهاي تندي را عليه احزاب فلسطيني مطرح كرد. وي در اظهارات خود پس از بازگشت به فلسطين، جنگ ميان حزب فتح و حماس را در غزه، به «تلاش عمومي براي خودكشي در خيابان» تشبيه كرد.
شاعر مطرح فلسطيني همچنين اظهار كرده بود كه اختلاف ميان فتح و حماس، ايجاد كشور واحد فلسطين را به يكي از عجايب هفت‌گانه‌ي جهان تبديل كرده است.
در پي اعلام خبر درگذشت درويش، محمود عباس - رييس تشكيلات خودگردان فلسطين - سه روز عزاي عمومي در فلسطين اعلام كرد.
انتهاي پيام
نظرات