ماركو گريگوريان - هنرمند نقاش - در ارمنستان درگذشت.

به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين هنرمند پيشرو در عرصه نقاشي ايران، روز دوشنبه - پنجم شهريور - در سن 82 سالگي، در حال تماس تلفني با خواهرزاده‌اش، به ايست قلبي شد دچار شد و درگذشت.

ژانت لازاريان - هنرمند نقاش و مجموعه‌دار آثار هنري - در اين‌باره به ايسنا گفت:‌ حدود 20 روز پيش محل اقامت ماركو مورد دستبرد سارقان قرار گرفت و خود وي نيز مضروب شد كه به‌خاطر ضربه‌ به سر، بيماري قلبي و عوارض ناشي از اين اتفاق، مدتي در بيمارستان بستري شده و تحت مراقبت ويژه قرار گرفت؛ تا آنكه هفته‌ي گذشته از بيمارستان مرخص شد، اما روز دوشنبه درگذشت.

وي افزود: پيكر گريگوريان روز شنبه در ارمنستان تشييع و در كنار بزرگان اين كشور به خاك سپرده مي‌شود. ضمن آنكه مراسم بزرگداشتش روز 15 شهريور در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار خواهد شد.

بنا بر اين گزارش، ماركو گريگوريان از حدود 17 سال پيش، در پي‌مرگ تنها دخترش و تغيير و تاثير روحي عميقي كه در او ايجاد شد، به‌دعوت اتحاديه‌ي نقاشان شوروي، در شهرهاي مسكو، لنينگراد و ايروان حضور و پس از آن، اقامتش در ارمنستان تا پايان عمر ادامه يافت.

گريگوريان سال 1304 در خانواده‌اى ارمنى در كرو پوتكين روسيه به‌دنيا‌ آمد. در سال 1930 خانواده او به ايران، شهر تبريز، مهاجرت كردند. پدرش خياط لباس‌هاي ارتشي در روسيه بود، در ايران به دوزندگي پرداخت و ماركو در تهران به مدرسه ارامنه فرستاده شد. او تحصيلات ابتدايي و متوسطه‌اش را در شهرهاي آبادان، اصفهان و تهران به پايان برد و نقاشي را در مدرسه كمال‌الملك آغاز كرد؛ سپس به ايتاليا و مدرسه هنرهاي زيباي رم رفت.

وي نخستين نمايشگاه انفرادي‌اش را در سال 1330 در رم برگزار كرد، در سال 1333 فارغ‌التحصيل شد و به ايران بازگشت.

گفته مي‌شود، آموخته‌هاي خود را از اكسپرسيونيسم ايتاليا با خود به ايران منتقل كرد و در بدو بازگشت به ايران به تعليم هنرجويان پرداخت.

برخي از نقاشان مطرح معاصر از جمله شاگردان او در اين سال‌ها هستند. همچنين يك گالري تاسيس كرد، كه آثار خود و برخي ديگر از نقاشان نوگراي ايران را به‌نمايش مي‌گذاشت.

گريگوريان در ادامه فعاليت‌هايش به تحقيق و جست‌وجو درباره‌ي "نقاشي قهوه‌خانه‌يي" پرداخت.

به كوشش او نمايشگاهي از آثار دو نفر از مهم‌ترين نقاشان زنده‌ي اين مكتب "حسين قوللر آقاسي" و "محمد مدبر" در تهران برپاشد. ماركو همچنين با نوشتن مقالات و گردآوري آثار نقاشي قهوه‌خانه‌يي، توجه عمومي و مسوولان را به اين نوع هنر جلب كرد. در همين دوران مجموعه‌اي از اشيا و نقاشي‌هاي قديمي را گردآورد كه امروز در موزه هنرهاي خاور نزديك، ارايه شده است.

ماركو گريگوريان نماينده غرفه ايران در بي‌ينال ونيز و همچنين وي داور بين‌المللي بينال ونيز در سال 1337 بود. نخستين بي‌ينال نقاشي تهران به كوشش وي، با همكاري اداره كل هنرهاي زيبا، در سال 1337 برپا شد .اين بي‌ينال با معرفي و نمايش آثار نقاشان نوگراي ايران، نقش مهمي در ادامه روند نقاشي معاصر ايران، ايفا كرد.

اين هنرمند نقاش در سال‌هاي بعد به خلق آثاري با استفاده از خاك و كاهگل روي ‌آورد. او سال‌هاي 1970- 1962 را در آمريكا مي‌گذراند و همچنان به‌ كار با خاك و گل ادامه داد، به تدريس در دانشگاه ‌پرداخت و آثارش را در چندين گالري و موزه به‌نمايش گذاشت.

در سال 1970 از سوي دانشكده هنرهاي زيبا براي تدريس دعوت شد و به ايران بازگشت و به‌همراه هنرمنداني چون غلامحسين نامي، مرتضي مميز و مسعود عربشاهي، گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان را تشكيل دادند.

آثار او در موزه‌هاي هنرهاي مدرن نيويورك، موزه هنرهاي معاصر تهران، موزه هنرهاي معاصر كرمان، موزه ملي، موزه سردارآباد و موزه هنرهاي مدرن ارمنستان، موزه پاراجانف و همچنين در مجموعه‌هاي شخصي نلسون راكفلر - شاهكارهاي هنر مدرن، مجموعه بانك مركزي نيكوزيا - قبرس، و مجموعه‌هاي شخصي ديگر نگهداري مي‌شوند.

آخرين نمايشگاه وي سال 2004 با عرضه‌ي هنر سه نسل نقاش ايران در موزه‌ي ملي ارمنستان برپا شد.

انتهاي پيام