عضو هيات علمي پژوهشكده‌ي حفاظت و مرمت گفت: وضعيت نقش‌برجسته‌هاي فيروزآباد در دوران معاصر بايد مستندنگاري و ثبت شود. عليرضا بهره‌مان در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: هم‌چنان درحال مطالعه‌ي نقش‌برجسته‌هاي فيروزآباد براي مشخص شدن دليل فرسايش و پيدا كردن راهي براي درمان آن‌ها هستم؛ تا پس از آن، در صورت امكان روش‌هاي حفاظتي را درباره‌ي اين نقش‌برجسته‌ها اعمال كنيم. وي توضيح داد: از اين نقش‌برجسته‌ها نمونه‌برداري شده است و در زمينه‌ي زمين‌شناسي نيز بررسي شده‌اند. با توجه به اين‌كه نقش‌برجسته‌هاي فيروزآباد به‌دليل داشتن ويژگي‌هاي خاص و تاثير زيادي كه روي نقش‌برجسته‌هاي دوران‌هاي بعدي داشته و همچنين آسيب‌هاي زيادي كه به آن‌ها وارد شده‌اند، اهميت قابل توجهي دارند و بايد يك‌بار وضعيت فعلي آن‌ها در دوران معاصر با شيوه‌هاي مدرن مستندنگاري و ثبت شود. او با بيان اين‌كه اين نقش‌برجسته‌ها در شرايط مناسبي نيستند، افزود: مستندنگاري اين نقش‌برجسته‌ها بايد به روش ليزري يعني با سيستم‌ها و تجهيزاتي كه با نور ليزر كار مي‌كنند، انجام شود. در واقع، با اين روش سطح نقش‌برجسته‌ها اسكن مي‌شود و در نهايت، تصويري كه به‌دست مي‌آيد، بدون انحراف‌هاي پرسپكتيوي است و تمام برجستگي‌ها و فرورفتگي‌هاي نقش‌ها نشان داده مي‌شوند. اين تصاوير در آينده و در زمان بازسازي مؤثر خواهند بود. به گفته‌ي بهره‌مان، با توجه به اين‌كه چنين مستندنگاري، هزينه‌ي زيادي مي‌خواهد، تشكيلات اداري بايد توجيه شوند و ضرورت اين مساله براي مسؤولان سازمان مشخص شود. اين كارشناس حفاظت آثار سنگي درباره‌ي ديگر نقش‌برجسته‌هاي كشور نيز بيان كرد: از آنجا كه بيشتر آن‌ها در محيط باز قرار دارند، حفاظت فيزيكي مناسبي ندارند، بويژه اين‌كه شرايط محيطي بسيار تغيير كرده و باران‌هاي اسيدي و آلودگي، شرايط را بحراني‌تر كرده است. تعدادي از نقش‌برجسته‌ها نيز در كوهستان‌ها هستند و در صورت بروز هر آسيبي، دخل و تصرفي در آن‌ها نمي‌توان انجام داد. انتهاي پيام