يونس تراكمه اعتقاد دارد: در جامعه‌اي كه تيراژ كتاب اين‌قدر پايين است و آثار به سختي مجوز مي‌گيرند، جايزه چقدر مي‌تواند در تيراژ دوهزارتايي تاثيرگذار باشد؟ اين داستان‌نويس در گفت‌وگويي با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: رشد جايزه‌هاي ادبي معني نمي‌دهد؛ مگر اين‌که رشد کمي و تعداد جايزه‌ها مد نظر باشد. درواقع بايد به رشد آثار در اين بحث توجه داشت، كه مثلاً در سالي كه گذشت، آثار ادبي نسبت به آثار سال‌هاي قبل چه ميزان پيشرفت داشته‌اند. وي مقوله داوري و نقد را دو مقوله جدا از هم دانست و متذكر شد: داوري، انتخاب اثر برتر در يک سال از ميان آثار منتشرشده در همان سال است، که ممكن است اثر برگزيده با نقد‌هاي زيادي هم مواجه شود و حتا داوران خودشان هم منتقد اين اثر باشند. اگر منتقدان، اثر برگزيده‌ توسط داوران يک جايزة ادبي را ضعيف تشخيص دادند، به‌جاي اين‌که اين بحث را مطرح و ريشه‌يابي کنند که چه به‌سر ادبيات در آن سال آمده که چنين اثر ضعيفي، به‌زعم آن‌ها، به‌عنوان اثر برگزيده انتخاب شده، بي‌دليل در حقانيت آن جريان داوري شک و شبهه ايجاد مي‌کنند، که چرا اين اثر را برگزيده‌اند. تراكمه تاكيد كرد: در جامعه‌اي كه تيراژ كتاب هزار و پانصد تا دوهزار تاست، توقع نداشته باشيم كه جايزه‌اي باعث تيراژ چند ده‌هزاري شود. اما كتاب‌هايي كه جايزه‌ گرفته‌اند، به‌دليل آن جايزه بيش‌تر مطرح شده‌اند. وي درباره جايزه‌هاي ادبيات داستاني در سال‌ جاري ادامه داد: امسال درباره جايزه‌هاي ادبي نقد‌هاي بسياري پيش آمد، كه خيلي از آن‌ها قابل جواب دادن نيست، مثل نقد كساني كه بازنده شدند و اعتراض داشتند. اين را ديگر بايد طبيعي دانست که کساني به صرف برنده نشدن، تهمت مي‌زنند. او همچنين معتقد است: كساني كه در كار داوري شركت مي‌كنند، بايد قواعد داوري را رعايت ‌كنند، که بديهي‌ترين آن، احترام به رأي و نظر ساير داوران است و پذيرفتن اين‌که رأي اعلام‌شده ميانگين آراي همة داوران است، هر چند ممکن است عيناً مطابق رأي من نباشد. تراكمه با بيان اين موضوع كه در طول اين سال‌ها گاهي هم پيش آمده كه كتابي در چند جايزه‌ برنده شده باشد، ادامه داد: اين موضوع البته به‌ندرت اتفاق افتاده است. او همچنين درباره جايزه‌هاي دولتي گفت: جايزه‌هاي دولتي کمي فرق مي‌کنند. در اين نوع جايزه‌ها،‌ غير از معيارهاي ادبي، معيارهاي ديگري هم حاکم‌اند، که البته وقتي مي‌گوييم «دولتي»، اين امر نبايد عجيب باشد، و خيلي طبيعي است که داوران هم هماهنگ با اين معيارها و موازين انتخاب شوند و تابع معيارهايي باشند كه برگزاركنندگان دارند؛ موضوعي که در دو جايزة دولتي امسال کاملاً محسوس بود. در جايزه‌هاي گلشيري و مهرگان داوران از نگاه‌هاي متفاوتي برخوردار بودند؛ بنابراين برگزيده‌هاي اين جايزه‌ها هم با هم تفاوت داشتند. تراكمه خوبي جايزه‌هاي ادبي را در اهميت دادن به ادبيات در فصلي از سال دانست و گفت: خوبي اين جايزه‌ها اين است كه در فصلي از سال جشن كتاب به راه مي‌افتد و ادبيات و كتاب بيش‌تر از هر وقت ديگري مطرح مي‌شود. انتهاي پيام