رييس كانون كارگردانان سينماي ايران گفت: ما فكر مي‌كنيم، آيين نامه‌ي شورا به تجديدنظر و اصلاح برخي از مواد نياز دارد.

عليرضا ريسيان درخصوص پيشنهادات اين كانون درباره‌ي آيين‌نامه‌ي جديد شوراي صنفي نمايش به خبرنگار سينمايي ايسنا گفت: كانون كارگردانها با عنوان يكي از سه ركن اصلي شوراي صنفي از ابتدا تاكنون همواره معتقد بوده است، محل تشكيل اين جلسات فقط و فقط خانه‌ي سينما است، در عين حال كه حفظ عدالت و رعايت تنوع در نمايش فيلمها از اهداف اصلي نمايندگان ما در شوراي مذكور بوده است.

ريسيان به موارد پيشنهادي كانون كارگردانان اشاره كرد و گفت: ما معتقديم هر فيلمي تنها پس از يك ماه دريافت پروانه‌ي نمايش مي‌تواند به اكران عمومي درآيد. گروه‌بندي سينماهاي نمايش‌ دهنده به نظر ما مي‌توانند تا حداكثر 5 سرگروه و دو سينماي مكمل به عنوان گروه اصلي و حداكثر تا 15 سينما افزايش يابد. در هر فصل نمايشي مناسب است كه يك فيلم از شاخه‌ي سينماي هنري در هر گروه به نمايش در آيد. براي فيلمهاي مخاطب خاص مي‌توان گروه محدود و مجزايي را تعريف كرد.

وي در ادامه به موارد ديگر اشاره كرد و افزود:حداكثر سقف نمايشي هفت هفته و ميزان كف فروش براي هرگروه حدود 5 ميليون در نظر گرفته شود و اعضاي شوراي به ميزان بين 5 حداكثر 7 نفر باشند و ازميان صنوف ذي‌ربط تعيين شود. در مورد نمايندگان خانه‌ي سينما و اداره‌ي كل نظارت مي‌توان به اكثريت آرا مراجعه كرد، اما كانون مخالفتي با حضور دو نماينده‌ي اين دو مركز (خانه سينما و اداره كل) به عنوان ناظر و در مواردي با حق راي ندارند، اين موارد به‌صورت رسمي و كتبي به اداره‌ي كل نظارت و ارزشيابي و هيات مديره‌ي خانه‌ي سينما ارائه شده است.

رئيسيان درباره‌ي عدم حضور نماينده كانون كارگردانها طي چند ماهه‌ي اخير در شوراي صنفي نمايش به ايسنا گفت:صرفا به دليل مسائل پشت پرده‌ي شورا و گاه تباني‌هاي خارج از شورا توسط برخي از سينماداران و برخي از دفاتر پخش اين اتفاق افتاده است و بر اين اساس ما فكر مي‌كنيم، حضور نمايندگان پخش كنندگان مي‌توانند به رفع اين مشكل منجر شود، چرا كه اين حضور، پاسخگويي به دفاتر پخش را از طريق نماينده‌ي‌شان الزام‌آور مي‌كند.

ريسيان همچنين به درخواست ده‌درصدي سينماداران اشاره كرد و گفت: در مورد ده درصد به شدت مخالف هستيم و فكر مي‌كنيم آنچه سينما داران بابت سهم خود بايد مطالبه كنند مي‌بايد از دولت باشد نه از توليد كنندگان، چرا كه آنها ضرر مي‌كنند توليد كنندگان نيز در ضرر سينما شريك هستند.

وي درباره‌ي نمايش فيلمها در سال آينده با توجه به فيلمهاي موجود در جشنواره به ايسنا گفت: 40 تا 50 فيلم براي نمايش در بيرون از جشنواره توليد شده است و نوع فيلمهاي به نمايش درآمده در جشنواره براي اكران سال آينده محاسبه‌ي غلطي است. اتفاقا فيلمهاي تجاري يا پرمخاطب مسير خود را خارج از جشنواره طي مي‌كنند و محاسبه‌ي فروش بيشتر بر اين نوع فيلمها از طرف سينمادارها صورت مي‌گيرد و اين نوع فيلمها به جشنواره نمي‌آيند چون جشنواره محل مناسبي براي عرضه‌ آنها نيست.

انتهاي پيام