«مطمئنم دلت برام تنگ ميشه» اين جمله جزو آخرين ديالوگ‌هايي بود كه منوچهر نوذري در دوبله‌ي فيلم «گلن گري گلن راس» گفت.
اين هنرمند كه در عرصه‌هاي سينما ،تئاتر،تلويزيون،راديو و دوبله سال‌ها فعاليت داشت، صبح شانزدهمين روز آذرماه سال 84 در بيمارستان مدرس تهران دارفاني را وداع گفت.
تشييع او در ميان انبوهي از دوستارانش در ساختمان ارگ راديو برگزار شد. جايي كه او سال‌ها در كنار همكارانش آثار ماندگاري را خلق كرده بود.
***
به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون و راديو خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منوچهر نوذري دهم ارديبهشت 1315 متولد شد و بيش از نيم قرن در راديو، تلويزيون، دوبله، سينما و تئاتر ايران فعال كرد و همه او را به عنوان «آقاي خنده ي ايران» مي‌شناسند.
منوچهر نوذري مي‌گفت: 17 ساله بود كه كار دوبله را شروع كرد. نخستين فيلمي كه صحبت كرد «دختر نمكزار» محصول ايتاليا بود. منوچهر نوذري همزمان با دوبله، وارد راديو شد و اجراي برنامه‌ها را از جمله «داستان شب» برعهده گرفت. 21 ساله بود كه با شروع كار تلويزيون در ايران و آن موقع كه هنوز كسي نمي‌دانست تلويزيون چي است به همراه مرحوم تابش در تلويزيون ظاهر شد و به مردم گفت:« اين كه مي‌بينيد من هستم و اين جعبه تلويزيون است.»
بعد از سال 40 در چند فيلم سينمايي مثل «لاله آتشين» و «افق روشن» بازي كرد.
***
نوذري مي گفت: كار بازيگري را دوست نداشتم و فهميدم اين طرف دوربين بيشتر به درد مي‌خورم. سال 50 فيلم «ايوالله» را ساختم كه با آن بليط هجده زار و دو تومان در همان هفته اول 700 هزار تومان فروخت و هنوز هم جزو ده فيلم پرفروش سينماي ايران است. آن موقع اگر يك فيلم در سه هفته 400 هزار تومان در 10 سينما مي‌فروخت همه به هم تبريك مي‌گفتند.
نوذري همچنين در خاطراتش به ايسنا مي‌گفت: از بعد از انقلاب تا سال 59 بيكار بودم البته ممنوع‌الكار نبودم، ولي من را خبر نكردند. من از اول تا به حال كارمند قراردادي صدا و سيما بودم و چون رسمي نبودم هنگام كار از من دعوت مي‌كردند تا اينكه براي برنامه ي« صبح جمعه با شما» توسط احمد شيشه‌گران دعوت به كار شدم.
وي از سال 1334 فعاليت خود در سينماي حرفه‌يي، با بازي در فيلم «امير ارسلان نامدار» آغاز كرد. در سال 1347 در شبكه BBC يك دوره شش ماهه را گذراند و در سال بعد استوديو دوبلاژ تنديس را تأسيس كرد. در سال 1353 به مصر رفت و در آنجا نيز به كار فيلمسازي ادامه داد. در مصر يك فيلم مستند درباره رود نيل ساخت كه خيلي مورد استقبال واقع شد. تا سال 1356 در مصر بود، سپس مدت چهار ماه و نيم به سوريه و پنج ماه نيز به اردن رفت و از آنجا به ايران بازگشت. فعاليت مجدد در راديو را از اسفند 1366 با فعاليت در برنامه« صبح جمعه با شما» و» راه شب »شروع كرد و تيپ هاي ماندگاري چون آقاي ملون را خلق كرد. وي تعدادي نمايش نيز مانند «توي اين ديونه خونه چه خبره؟» به عنوان نويسنده، كارگردان و بازيگر اجرا كرده است. نوذري سه فيلم بلند ايوالله(1350)، خيلي هم ممنون(1351) و خيالاتي(1353) را به عنوان نويسنده و كارگردان در كارنامه دارد. وي در برخي از فيلم‌هاي پيش وپس از انقلاب بازي كرد كه آخرين آن‌ها «چند مي‌گيري گريه كني؟ »بود. مجموعه هاي «كوچه ي اقاقيا» و«باجناق ها»، برنامه ي طنز « جدي نگيريد » و«مسابقه هفته»،سري دوم«صندلي داغ» از جمله فعاليت هاي نوذري در تلويزيون است.
علاوه بر كارگرداني و بازيگري، فعاليت‌هاي سينمايي ديگري از جمله تدوين، صدابرداري و نوازندگي موسيقي هم در كارنامه اين هنرمند فقيد ديده مي‌شود.
***
اين هنرمند محبوب سرانجام براثر عوارض قلبي، كليوي و ديابت درگذشت.
مهدي علي‌محمدي - پيشكسوت راديو ـ كه از 1319(سال افتتاح صدا در ايران )از پخش بي‌سيم برنامه زنده پخش مي‌كرده است، ـ درباره فعاليت‌هاي نوذري و اثرات وي در راديو مي‌گويد: شايد نظير منوچهر نوذري در ژانري كه فعال بوده، هيچ وقت كسي نيايد.
محمود قنبري -رييس انجمن گويندگان و سرپرستان گفتار-هم درباره‌ي اين هنرمند مي‌گويد:نوذري هنرهاي بسياري داشت و آنچه كه براي ما باقي گذاشت بخشي است كه در دوبله بود.من يكي از شاگردان او بودم و نخستين بار نوذري از من براي مديريت دوبلاژ دعوت كرد و كار را به من آموخت. من هرچه دارم مديون او هستم و دوبله‌ي ايران به معناي واقعي به او مديون است.
انتهاي پيام
نظرات