آزادگان سرافراز در دوران اسارت و در برخورد با وقايع مختلف،اصطلاحاتي به كار مي‌بردند كه نشاندهنده وضعيت اردوگاه‌ها بود. سرويس فرهنگ و حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به نمونه‌هايي از اين اصطلاحات اشاره مي‌كند.

                                                        قاطع

به هر قسمت از اردوگاه که شامل چند آسايشگاه مي‏شد قاطع مي‏گفتند و مجموع چند قاطع تشکيل کمپ را مي‏داد.

                                                  قاطع پاسداران

قاطع شماره 4 اردوگاه 10 رمادي به «قاطع پاسدارن» معروف بود که نيروهاي سپاه و بسيج به منظور اعمال فشار بيشتر در آنجا نگهداري مي‏شدند.

                                             قبرستان گمنام (موصل5)

در اطراف شهر موصل استان نينوا چهار اردوگاه وجود داشت و در نزديکي آنها قبرستاني بود که اسراي ايراني که به شهادت مي‏رسيدند در آنجا دفن مي‏شدند.

                                                      قتلگاه

لقبي بود که به اردوگاه بي‏نام و نشان موصل 16 داده شده بود که محل دقيق آن مشخص نيست و گفته مي‏شود حدود 160 تن از آزادگان در آنجا بر اثر شکنجه و اعدام به شهادت رسيده‏اند.

                                                   قدم بزن

اين کلمات را مسئول اردوگاه و ديگر سربازان عراقي تکرار مي‏کردند تا جايي که وقتي سر و کلّ? مسئول ادروگاه که يک گروهبان دوم بود پيدا مي‏شد، بچّه‏ها مي‏گفتند «قدم بزن» آمد.

                                                 قرار مقدّس

تلويحاً به وعده‏هايي گفته مي‏شود که اسرا براي آموزش قرآن و درس و بحث اخلاق در اردوگاه با يکديگر مي‏گذاشتند تا جاسوسان متوجه نشوند.

                                                   قرارگاه

به مجموعه اتاق نگهباني، زندان انفرادي و اتاق فرماندهي اردوگاه «قرارگاه» گفته‏ مي‏شد.

انتهاي پيام