به گفته‌ي مفتون اميني، شعرهاي عمران صلاحي از نظر اجتماعي، عميق و دقيق و از نظر عاطفي بسيار زيبا هستند. اين شاعر در گفت‌وگويي با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: صفت عمده‌ي صلاحي، سازگار و قابل تطبيق بودن بود. هيچ شاعري به اندازه‌ي او در معاشرت با مردم محبوبيت نداشت. بسيار مردمدار بود و حالا همه در بهت‌زدگي هستند. وي در اين زمينه توضيح داد: صلاحي با گروه‌ها، قشرها و طيف‌هاي مختلف مردم معاشرت داشت و دايره‌ي تأثير‌پذيري و تأثيرگذاري‌اش خيلي متفاوت بود كه اين تنوع لايه‌هاي روابط اجتماعي در شعرش اثر گذاشت، به‌طوري‌كه اين تنوع، خاصيت اول شعر او شد. به اعتقاد مفتون، شعر صلاحي هميشه در آن واحد جنبه‌هاي متفاوت داشت و تنوع در كار او جنبه‌ي عرضي داشت. وي همچنين خاطرنشان كرد: صلاحي علاوه بر مضامين متنوع، در آن واحد، غزل، شعر نيمايي و يا شعر سپيد مي‌گفت، كه به قول محد حقوقي، در هيچ‌يك از جنبه‌ها تمركز پيدا نكرد. اما كل اين كارها در نوع خود، خوب و دلنشين‌اند، بخصوص كتاب "هزار و يك آيينه"ي او كه متأثر از "هزار و يك شب"، شعرهاي زيباي سپيدي دارد. مفتون اميني همچنين درباره‌ي مضامين شعر صلاحي عنوان كرد: او بيش‌تر به مسائل اجتماعي مي‌پرداخت و كم‌تر شعر عاشقانه مي‌گفت، كه البته شعرهاي عاشقانه‌اش از آن نوع هستند كه من مي‌پسندم؛ يك‌سره نيستد و كاملا جنبه‌ي امروزي و اين‌قرني دارند؛ در آن‌ها حقارت، اسارت و فلاكت نيست و اين شعرهاي عاشقانه‌ي صلاحي را باارزش مي‌كند. او همچنين با اشاره به اين‌كه طنز‌هاي عمران صلاحي بي‌نظيرند و هيچ‌كس جز عبيد زاكاني تاكنون نتوانسته در عرصه‌ي طنز اين‌طور بدرخشد، ياد‌آور شد: اواخر بيش‌تر به مطايبه و لطيفه‌گويي متمايل شده بود و از طنز‌هاي اوليه‌اش فاصله گرفته بود، چرا كه مي‌خواست همه را راضي كند و مردم بيش‌تر مطايبه را مي‌پسندند. اما كارهاي اوليه‌ي طنز صلاحي قطعا در تاريخ ماندگار خواهند شد. مفتون اميني در پايان با اشاره به آشنايي‌اش با صلاحي در سال 50 در تبريز و ادامه‌ي اين رابطه از سال 60 در كوهنوردي‌هاي تهران، گفت: شهريار به من مي‌گفت تو از من 20 سال كوچك‌تري و پس از من 20 سال فرصت داري. چند روز پيش به اين موضوع فكر مي‌كردم و بلافاصله به نظرم رسيد، صلاحي هم 20 سال از من كوچك‌تر است و 20 سال بعد از من خواهد ماند كه حالا او رفته است... انتهاي پيام