نجف دريابندري معتقد است: آثاري كه از ما ترجمه شده‌اند، با استقبال زيادي مواجه نمي‌شوند؛ چراكه ادبيات‌مان هنوز ابتدايي است. اين مترجم پيشكسوت در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ تصريح كرد:‌ عقيده‌ام اين است كه ادبيات ما بسيار ابتدايي است و مانده تا جهاني شود. نبايد فراموش كرد كه رمان در ايران حدود 40 ، 50 سال است كه نوشتن‌اش باب شده و آثاري كه نوشته شده، ادبيات قابل توجهي نبوده است. وي افزود: آثاري كه از ما ترجمه شده، قدري خوانده مي‌شوند؛ اما بسياري از ترجمه‌ها هم خوانده نمي‌شوند. دريابندري در عين حال ياد‌آور شد: معتقد نيستم كه چون ترجمه آثار بد بوده، آثار ايراني مورد توجه قرار نگرفته‌اند؛ ممكن است ترجمه خوب، بد يا متوسط باشد، اما اين دليل استقبال نكردن نيست؛ بلكه كيفيت رمان و مساله نوشتن و نويسنده اهميت دارد. رمان چيزي است كه براي سرگرم كردن مردم و لذت بردن خواننده نوشته مي‌شود كه ضمن آن، مسائل اجتماعي و مضمون رمان نيز مطرح است؛ ولي اصل اين است كه خواندني‌ و شيرين باشد و حتا اگر شيرين نباشد و تلخ هم باشد، تلخي آن مزه‌اي داشته باشد. اما اين شرايط در رمان‌هاي فارسي جمع نشده‌اند. اين مترجم پيشكسوت متذكر شد: آن‌چه ترجمه شده و مورد قبول جامعه غربي قرار نگرفته، به‌دليل ابتدايي بودن آن آثار است كه هنوز آن‌طور كه بايد، پرورده نشده‌اند. انتهاي پيام