همزمان با شصت و شش سالگي راديو در ايران، پيشكسوتان اين رسانه گرد‌ هم آمدند و ضمن بيان خاطرات خود، از نخستين روزهاي فعاليتشان در راديو، از درگذشتگاني چون‌ مهين ديهيم و حسين قوامي ياد كردند.

به گزارش خبرنگار سرويس راديو ايسنا، امين‌الله رشيدي ـ آهنگساز و خواننده ـ اين گونه درباره‌ي ورود خود به راديو مي‌گويد: وقتي به در و ديوار ساختمان راديو ارگ نگاه مي‌كنم، خاطرات تلخ و شيرين زيادي را به ياد مي‌آورم.

او مي گويد: سال 1327 وارد راديو شدم. آن موقع برنامه‌ها، زنده‌ اجرا مي‌شد و وضعيت به همين منوال بود تا سال 1332 كه دستگاه‌هاي ضبط وارد ايران شد. پس از آن برنامه‌ها، در استوديو 6 و 8 ضبط و پخش مي‌شد.

رشيدي از حسين قوامي ياد مي‌كند و از خاطرات خود با او مي‌گويد: من با حسين قوامي در برنامه‌هاي «شب‌هاي جمعه»،‌اجراي مشترك داشتيم. يك شب با اركستر شادروان علي تجويدي به طور مشترك برنامه اجرا مي كرديم كه قوامي پس از مدتي خواندن، زماني كه به «بيداد» رسيد، گلويش گرفت. من يك شعر ديگر از حافظ در بيداد همايون خواندم، سپس تصنيفي اجرا كردم و برنامه با خير و خوشي به پايان رسيد.

مهدي علي محمدي - از ديگر پيشكسوتان راديو است كه در برنامه‌ي رنگين كمان هنر شركت داشت و از هوشنگ مستوفي ياد و به تلاش‌هايش در برنامه‌ي 5 و 3 دقيقه اشاره مي‌كند.

خسرو فرخزادي ـ بازيگر ـ هم از حضور خود در راديو مي‌گويد: حدود سال 1345 با برنامه جوانان وارد راديو شدم و بازيگري در اين رسانه را شروع كردم. سپس در امتحاني كه از ما گرفتند، قبول شدم و اجازه پيدا كردم كه در برنامه‌هاي نمايشي ديگر هم نقش آفريني كنم. چند سال قبل از انقلاب، برنامه‌ي دوم را كارگرداني مي‌كردم. تا به حال كه ترقي كرده‌ام و دوباره هنر پيشه راديو شده‌ام!

ژاله علو ـ صداپيشه و بازيگر ـ هم كه از زمان دبيرستان به راديو آمده است، خاطرات خود را اين گونه با شنوندگان مرور مي‌كند: از سال 1327 به راديو راه پيدا كردم، آن موقع ميدان ارگ مي‌آمديم و با ماشيني به « بيسيم» مي‌رفتيم، من با اعلام برنامه، كار خود را شروع كردم. بعد از مدتي به دعوت آقاي خطيبي در نمايشنامه‌اي كه به صورت زنده پخش مي‌شد، بازي كردم و از نخستين «داستان شب» به نام «دختر خورشيد» را در سال 1333 در اين برنامه اجرا كردم. «اتللو» هم نخستين نمايش ضبط شده‌ي راديو بود كه در آن نقش دزدمونا را بازي مي‌كردم.

به گزارش ايسنا، پخش گوشه‌يي نمايش‌هايي از زنده ياد مهين ديهيم در برنامه‌ي«رنگين كمان هنر» راديو تهران بخشي بود كه در 66 سالگي راديو ياد اين هنرمند را گرامي مي‌داشت.

ژاله علو و بهزاد فراهاني درباره‌ي اين هنرمند سخن گفتند. ابتدا ژاله علو از آشنايي خود با ديهيم مي‌گويد: من در تئاتر با او آشنا شدم و در «شاه سفير» با او كار كردم، بعد در راديو هم با هم همكار شديم. ديهيم فوق‌العاده در كارش چه در تئاتر و چه در راديو سينما دقيق بود و با نهايت صميميت و توان كار مي‌كرد.

بهزاد فراهاني هم معتقد است كه ديهيم دو ويژگي منحصر به فرد داشت،‌اول آن كه، فرهنگ كوچه را خوب مي‌شناخت و نگاهش به جمله و آهنگ كلام خيلي خاص بود و به نوعي «فولكوريست» كوچه بود.

از سوي ديگر، فراز و نشيب‌هاي صداي ديهيم بسيار بالا بود و از زيرترين تا بم‌ترين صداها را هنگام بازي، اجرا مي‌كرد.

انتهاي پيام