مقامات و دانشمندان آژانس فضايي آمريكا (ناسا)، اعلام كردند كه كپسول «استارداست» پس از فرود در صحراي «يوتا» در غرب آمريكا، در بهترين وضعيت ممكن قرار دارد.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دانشمندان ناسا اعلام كردند كه اين كپسول پس از جدا شدن از فضاپيماي مادر يعني «Stardust» فرود خوبي در صحراي «يوتا» داشته و اكنون دانشمندان در حال بررسي محتويات ارزشمند آن هستند.

طبق برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته، اين كپسول ابتدا در يكي از اتاق‌هاي ويژه ناسا در ساختمان نظامي در نزديكي منطقه فرود نگهداري شده و مورد بررسي مقدماتي قرار مي‌گيرد و اواخر هفته جاري به آزمايشگاهي در مركز فضايي «جانسون» در هوستون آمريكا منتقل خواهد شد تا دانشمندان ناسا، قفل‌هاي اين كپسول را بازكرده و ذرات ارزشمند آن را خارج كنند.

اندرو دانتزلر از كارشناسان بخش منظومه شمسي ناسا ضمن اشاره به سرعت بسيار بالاي كپسول در هنگام ورود به جو زمين گفت: جاي غرور و خوشحالي فراوان دارد كه بگوييم پس از هفت سال و طي مسافتي بالغ بر 9/2 ميليارد مايل (46 هزار ميليارد كيلومتر) و در فضايي خشن ميان اجرام فضايي كپسول استارداست اكنون به خانه بازگشته است.

از سوي ديگر موفقيت چشمگير اين ماموريت موجب شده است تا بانك جهاني طي همكاري نزديك با ناسا به وسيله تدريس و آموزش دانشجويان سراسر جهان در خصوص اين ماموريت تاريخي، اساس تشكيل منظومه شمسي را براي آنها تشريح كنند.

به همين منظور در سايت اينترنتي بانك جهاني جايگاه ويژه‌اي تحت عنوان «استارداست به زمين بازگشت» در نظر گرفته شده است.

اين كپسول 45 كيلوگرمي كه علاوه بر تجهيزات خود حاوي اطلاعات و ذرات بسيار ارزشمندي از دنباله دار Wild-2 است بعد از ظهر يكشنبه (به وقت ايران) با سرعتي بالغ بر

فضاپيماي مادر «استارداست» روز يكشنبه پس از پيمودن بيش از 46 هزار ميليارد كيلومتر در فضا، كپسول 45 كيلوگرمي حاوي ذرات جمع‌آوري شده از دنباله‌دار را در نزديكي زمين رها كرد و كپسول چهار ساعت بعد با سرعت خيره‌كننده 8/12 كيلومتر برثانيه كه سريعترين سرعت ثبت شده در تاريخ ورود تجهيزات و فضاپيماها مي‌باشد وارد جو زمين شد.

سرعت حركت كپسول در هنگام عبور از جو به حدي بود كه نور حاصل از اصطكاك آن با جو در برخي از مناطق شمال غربي آمريكا با چشم غير مسلح نيز قابل رويت بود.

كپسول در ارتفاع 32 كيلومتري سطح زمين به منظور كاهش سرعت چتر نجات كوچكش را گشود و سپس چتر نجات نهايي اين سفينه در ارتفاع سه كيلومتري سطح زمين باز شد و اين محفظه با موفقيت در جنوب غربي شهر «سالت ليك» در صحراي يوتا به زمين نشست.

به گزارش ايسنا، يكي از مهمترين لحظات ماموريت فضايي «استارداست»، عبور اين سفينه از فاصله حدود 300 كيلومتري دنباله‌دار «وايلد 2» در روز جمعه دوم ژانويه 2004 ميلادي و جمع‌آوري بقاياي اين جرم آسماني سنگي و يخي بود. كاوشگر در جريان عبور از كنار دنباله دار، بيش از 70 عكس از آن برداشت و انبوهي اطلاعات و داده ها را جمع‌آوري كرد كه دانشمندان هنوز سرگرم مطالعه آنها هستند.

اين سفينه در بخش ديگري از ماموريت خود غبارهاي كيهاني مرتبط به ستاره‌اي دوردست را نيز جمع‌آوري كرده بود.

ذرات جمع آوري شده از شهاب سنگ «وايد -2» و همچنين غبارهاي كيهاني، در سلول‌هايي حاوي موادي بسيار سبك به نام «ايروژل» كه به همين منظور طراحي شده بودند، قرار گرفتند تا دانشمندان «ناسا» پس از باز كردن كپسول، ذرات جمع آوري شده را براي آزمايش خارج كنند.

ذرات كيهاني جمع آوري شده در اين ماموريت فضايي، نخستين موادي هستند كه انسان پس از بازگشت سفينه بدون سرنشين «لونا 24 » شوروي سابق از كره ماه در سال 1976 ميلادي تاكنون از فضا به زمين آورده است.

دانشمندان اميدوارند با بررسي اندك ذرات جمع آوري شده توسط فضاپيماي «استارداست» كه گفته مي‌شود از زمان پيدايش منظومه شمسي در ميلياردها سال پيش تاكنون تغيير چنداني در تركيب آنها ايجاد نشده، به اطلاعات با ارزشي درباره مبدا پيدايش ستارگان و سيارات دست يابند.

به عقيده ‌آنها دنباله‌دارها حاوي موادي هستند كه از زمان پيدايش ستاره خورشيد و سيارات موجود در مدار آن تغيير نكرده و مطالعه آنها مي‌تواند اطلاعات با ارزشي را درباره پيدايش منظومه شمسي در اختيار انسان قرار دهد.

انتهاي پيام