با انجام ساخت و سازهاي جديد در باغ نو شيراز خطر آسيب به پيكره و هويت تاريخي باغي را باعث شده است. اميرحسين حكمت‌نيا ـ دبير كانون باستان‌شناسي شيراز ـ با ابراز نگراني از اين موضوع گفت: ‌گفته مي‌شود كه در باغ نو قرار است يك سري ساختمان‌سازي انجام شود. قبلا تصميم گرفته شد عمليات نجات بخشي در مورد باغ ها انجام گيرد كه در ابتدا براي باغ جهان‌نما اعمال شد. اين باغ را به شهرداري فروختند و شهرداري هزينه‌هايي صرف كرد كه به جاي مرمت آن باغ را به يك پارك تبديل كرد و جهان نما از حالت اوليه و اصيل خود خارج شد. وي در ادامه گفت: در حال حاضر هم با وجود باقي ماندن ازاره‌هاي سنگي زيباي عمارت پهلوي باغ نو، چرا مي‌خواهيم آن را دستخوش تحريف كرده و بعد آن را بفروشيم و ساخت و ساز و آپارتمان‌سازي در آن صورت گيرد؟! آيا نمي‌توان با يكسري مرمت‌ها و با استفاده از عكس‌هايي كه در دوره قاجار از اين باغ گرفته شده است، آن را مرمت كرد و به شكلي آبرومندانه آن را تحويل آيندگان داد؟! آيا بايد هر اثري مثل باغ نو در مرحله‌ي فروش قرار گيرد و آقاياني براي خودشيريني تنها به گفتن جمله‌اي «ما اجازه تخريب نمي‌دهيم» بسنده كنند؟ حكمت‌نيا به خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: كساني كه دم از نجات شيراز مي‌زنند و اشاره مي‌كنند كه اجازه ساخت و ساز در باغ نو را نخواهند داد، كساني‌اند كه از معماري، باستان‌شناسي و تاريخ چيزي نمي‌دانند و هيچ عرقي به شيراز از و ايران ندارند. ngoهاي تشكيل شده در شيراز هم به اميد جلوگيري از اين تخريب‌ها و برخورد با كارهايي كه بر خلاف قوانين ميراث فرهنگي است، شكل گرفته‌اند. در اينجا بايد گفت، مسؤولاني كه براي باغ نو به عنوان يكي از يادگارهاي صفوي - قاجاري شيراز به اصطلاح دل مي‌سوزانيد! آيا در حيطه كاري خودتان كار را به نحو درست انجام داده‌ايد كه حالا براي آثار ديگري چون باغ نو دل مي‌سوزانيد؟ نمونه آن مرمت خانه زيباي نصيرالملك در بافت تاريخي شيراز است كه حتا در مرمت شيه‌هاي رنگين خانه از شيشه‌هاي سفيد استفاده شده و بعد با ماژيك آن‌ها را رنگ كرده‌اند. بنده خود از نزديك اين موضوع را مشاهده كرده‌ام. رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري فارس كه اقدامات اساسي در زمينه گردشگري انجام داده‌اند بايد متوجه كار همكاران خود در بخش‌هاي ديگر باشند. وي همچنين اضافه كرد: حريم مسجد نو فعلا بسته شده و بنده محدوده آن را از ارتفاعات مشاهده كرده‌ام. متاسفانه يكسري ساخت و سازهاي جديد انجام گرفته و به كالبد باغ نو لطمه وارد كرده است. اما در ميان دو مساله اهميت دارد؛ باغ‌سازي ايراني و بناي كوشك واقع در وسط باغ. اين باغ سازي ايراني بر خلاف باغ سازي اروپايي است. باغ سازي ايراني از درختان بلند و سايه افكن در محيطي شيب‌دار استفاده مي‌كند تا فضاي بهشت را مجسم كنند. استفاده از درختان بلند به جهت ايجاد سايه در كشور است كه آفتاب فراوان دارد و شيب دار بودن باغ به دليل ايجاد منظري است كه از بالا داراي پرسپكتيو مي‌شود و باغ را بزرگتر نشان مي‌دهد. ايجاد يك حوض بزرگ در وسط باغ و ايجاد شيارهاي كوچكتر در ميان باغ فلسفه آب و درخت را دارد. كوشك‌ها نيز براي استقرار افراد مهم مورد استفاده بوده است؛ خاندان مشيرالملك، ايلخاني، نوري، قوام الملك كه باغسازي‌هاي توسط آنها انجام شده؛ مثل دلگشا، ارم، عفيف‌آباد. اين كارشناس شيرازشناسي در ادامه اظهار داشت: از توافقاتي كه مابين سازمان نميراث فرهنگي و گردشگري اصفهان و ديگر نهادها انجام مي‌شود، هيچ اطلاعي نداريم؛ ولي تا جايي كه اطلاع دارم اگر پروژه‌اي مابين چند سازمان قرار داد بسته شود، سازماني مثل ميراث فرهنگي در اين موضوع دخيل باشد، سرنوشتي مانند پروژه زنديه خواهد داشت. در پروژه زنديه مبلغي اختصاص داده شد، پروژه ناتمام ماند، پول‌ها پخش شد و فقط قسمت ديوانخانه را حفاري كردند و بخشي از ارگ هم مرمت شد، هيچ كار ديگري انجام نشد و بازسازي مجموعه وكيل شيراز به عنوان يك مجموعه منسجم گردشگري ناتمام ماند. اگر سازمان ميراث فرهنگي بخواهد فقط بودجه بدهد و سازمان يا شهر ديگري كار كند، سرنوشتي چون باغ جهان‌نما پيدا مي‌كند. اگر باغ نو با روند مديريت بافت قديم پيش رود مطمئن باشيد كه حتما دستخوش تحريف‌هايي خواهد شد. فروخته يا به پارك تبديل مي‌شود و متاسفانه به اين شكل باقي نخواهد ماند. انتهاي پيام