محمد بهارلو مي‌گويد: به تجربه مي‌توان گفت كه سياست‌وزران حرفه‌يي، به‌ويژه صاحبان قدرت سياسي، تقريبا هيچ‌گاه با ادبيات داستاني ميانه‌اي نداشته‌اند و به ندرت حتا خواننده متفنن اين ادبيات بوده‌اند. اين داستان‌نويس به خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: آن افراد اندك شمار اهل سياست هم كه به ادبيات نيم‌ نگاهي داشته‌اند، اغلب بر آن بوده‌اند تا غرضي را حاصل كنند؛ يعني در حقيقت خواسته‌اند در عالم ادبيات نيز چنان‌كه درخور عالم سياست است نان را به نرخ روز بخورند. وي خاطرنشان كرد: واقعيت اين است كه ادبيات معاصر ما از هدايت تا امروز زندگي را در زير سايه‌ قدرت توصيف كرده است و اغلب با رنگ و بوي تند سياسي. حتا از آثاري كه نويسنده با پرهيز و گريز از سياست به استعاره و كنايه و تمثيل روي آورده است، انعكاس تنازعات حاد اجتماعي كاملا مشهود است. او افزود: توجه به سياهه‌ نويسندگان ما، صرف‌نظر از گرايش‌هاي فكري و اجتماعي آن‌ها، نشان مي‌دهد كه عموم نويسندگان از ميان طبقات متوسط يا ميانه حال برخاسته‌اند و به ندرت نويسنده‌اي از طبقات مسلط در ميان آن‌ها راه ‌يافته است. اين واقعيت حاكي از آن است كه صاحبان تمكن، ادبيات را مناسب و مستعد تاخت و تازهاي خود نمي‌دانند و اغلب آن‌ها حتا رمان را به رسميت نمي‌شناسند. آن چند نويسنده اندك شمار هم كه به نحوي از انحا بسته‌گي به قدرت داشته‌اند از خاست‌گاه اجتماعي خود در آثارشان تصويري به دست نداده‌اند و هم‌چون ساير نويسندگان از طبقات عوام، از ” شلوارهاي وصله‌دار “ و به زبان و لهجه‌هاي محلي سخن گفته‌اند. بهارلو كه معتقد است طبقات مسلط از قلم‌رو ادبيات طرد شده‌اند و پاي آن‌ها هيچ‌گاه هم‌چون پاي مردم كوچه و بازار به صحنه ادبيات باز نشده است، در اين باره توضيح داد: احتمالا يكي از علت‌هاي به رسميت نشاختن ادبيات معاصر در اين سه ربع قرن اخير از سوي طبقات مسلط، همين بركنار بودن آن‌ها از صحنه ادبيات بوده است. من به نوبت خود ظهور هر نويسنده‌ جديدي را، خاصه آن‌هايي را كه نسبت به ادبيات از خود ”ديوانگي“ و ”گران‌جاني“ نشان داده‌اند، در جهت تنوع يافتن و رنگين‌تر شدن عرصه ادبيات مي‌دانم. اين داستان‌نويس با بيان اين‌كه نويسندگان به اقتضاي طبيعت ”چند صدايي“ ادبيات از شنيدن صداهاي جديد، قطع نظر از خواست‌گاه آن‌ها، استقبال مي‌كنند، تاكيد كرد: هر طبقه اجتماعي بايد احساس كند كه ادبيات خاص خود، ادبيات مطلوب، خود را دارد. داوري فقط به عهده ما نيست. انتهاي پيام