در حفاري‌هاي دشت بيستون، بخشي از آثار مربوط به دوره‌ي پيش از هخامنشيان نمايان و نتايج عمليات ژيوفيزيك مبني بر وجود شهري در زير دشت، تاييد شد. دكتر عبدالعظيم اميرشاه كرمي ـ سرپرست پروژه‌ي تحقيقاتي بيستون ـ با اعلام اين مطلب به خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، توضيح داد: با توجه به قوانين طبيعت و پتانسيل‌هاي شعوري انسان و در نظر گرفتن مهندسي‌هاي باقي‌مانده در دشت بيستون، اين فرضيه مطرح شد كه شهري در آن منطقه بوده است؛ به‌دنبال طرح اين نظريه، عمليات ژئوفيزيك انجام و اكنون نتايج آن با انجام حفاري تاييد شده است. وي با اشاره به اين‌كه شش نقطه از دشت بيستون توسط باستان‌شناسان كاوش شده است، گفت: در جريان اين حفاري‌ها، بناهايي قديمي‌تر از دوره‌ي هخامنشيان از زير خاك بيرون آمد و به‌ نظر مي‌رسد به ‌وسعت يك شهر، اثر در دشت باشد. البته پلان بناها و رابطه‌ي آن‌ها با طبيعت اطراف بايد در مرحله‌ي دوم كاوش‌ها مشخص شود. او تصريح كرد: در علم باستان‌شناسي متداول، با انجام گمانه‌زني و حفاري، وجود آثاري در زير خاك حدس زده مي‌شود؛ ولي ما در روشي كه از دو سال پيش در پيش گرفتيم، براساس قوانين طبيعت روي دشت بيستون مطالعه و پتانسيل‌هاي آن را مشخص كرديم. از سوي ديگر، با توجه به آثاري چون «فرهاد تراش» كه معدن سنگي است، «كتيبه‌ي بيستون» كه بزرگ‌ترين كتيبه‌ي سنگي جهان محسوب مي‌شود و «پل خسرو» كه اثري بسيار زيباست، وجود مهندسي عميقي در دشت بيستون تاييد شد. اين كارشناس ژيوفيزيك، ادامه داد: در مرحله‌ي نخست اين پروژه، با نقشه‌هاي توپوگرافي و عكس‌هاي هوايي موقعيت شهر را حدس زديم و در مرحله‌ي دوم با استفاده از فناوري ژيوفيزيك، مشخص كرديم چه چيزي در زير خاك دفن است. در اين روش، خطوطي را مشخص و نقاطي را كه حساسيت بيشتري داشتند، انتخاب كرديم. درنهايت هم در شش نقطه، كاوش باستان‌شناسي انجام داديم كه در نتيجه‌ي آن، نتايج عمليات ژئوفيزيك و حدس‌هايي كه درباره‌ي وجود شهر و قدمت آن مي‌زديم، تاييد شد. انتهاي پيام