بقعه‌ي متبركه‌ي امامزاده يحيي (ع) در محله‌ي معروف به "كهنه گل" در يك كيلومتري جنوب شرقي ورامين نزديك مسجد جامع در ميان صحن وسيعي واقع شده است. به گزارش خبرنگار ايسنا، اين بقعه متبركه از بناهاي مهم و عمده زيارتي در اين منطقه به شما مي‌آيد. هسته‌ي اصلي بناي بقعه متشكل از يك طرح هشت ضلعي از داخل و چهار ضعلي از بيرون با يك ورودي از جانب شمال است. گنبد آن شلجمي شكل است كه در گوشه‌هاي آن چهار فرورفتگي عميق ديده مي‌شود. كالبد بنا با آجر ساخته شده و مربوط به قرن هفتم هجري است. داخل بقعه برخلاف منظر ساده و بي‌پيرايه‌ي بيرون آن، داراي محراب كاشي و ازاره‌هاي كاشي ستاره‌اي و چليپا شكل بوده و با كاشي‌هاي نيلي رنگ جلادار تزيين شده است. استاد سازنده‌ي اين كاشي‌ها، علي‌بن محمدبن ابي‌طاهر و تاريخ آن 663 هجري است. در بالاي ازاره كتيبه‌اي گچبري به خط ثلث برجسته حاوي كلام خدا و رسول اكرم (ص) در زمينه‌ي گل و بوته جلب نظر مي‌كند كه گرداگرد حرم دور مي‌زند و به تارخي محرم سال 707 هجري و باني بنا "ابومحمدبي زيد" ياد شده است. اثر نفيس و كم‌نظير ديگر اين امامزاده سنگ قبر محراب گونه‌ي كاشي آن است كه امضاي دو استاد كاشي ساز كاشاني را با خود داشته كه مورخ به سال 705 قمري است و در حال حاضر در موزه‌ي آرمتياژ لنينگراد نگهداري مي‌شود. ضريح قديمي بقعه به صورت چوبي با خانه ي مربع بوده و ضريح فعلي فلزي است. از اين بقعه جهانگرداني چون: مادام ژان ديولا فوا در سال 1881 ميلادي، زاره قبل از سال 1910 و آندره گدار ديدن كرده‌اند. اين بنا به شماره‌ي 199 در فهرستان آثار تاريخي ايران به ثبت رسيده و در سال 1382 شمسي با نظارت كارشناسان ميراث فرهنگي استان تهران مرمت و بازسازي شده است. انتهاي پيام