استان چهارمحال و بختياري كه در غرب كشور قرار دارد ، زيستگاه اصلي عشاير بختياري بوده و از اين حيث توان جذب گروه‌هاي زيادي از گردشگران آييني، طبيعت‌گرد و عشاير را دارد . جاذبه‌هاي طبيعي و زيست‌محيطي اين استان، به گونه‌اي است كه كارشناسان توريسم، چشم‌اندازهاي زيباي طبيعت اين استان را با چشم‌اندازهاي دامنه‌هاي آلپ در سويس و اتريش مقايسه مي‌كنند. به گزارش خبرنگار ايسنا جداي از آثار تاريخي و فرهنگي، مهمترين ويژگي‌هاي طبيعي در چهارمحال و بختياري، شگفتي‌هاي طبيعت در دشت لاله‌هاي واژگون است كه اين لاله‌ها، مركز شهركرد را به يكي از ديدني‌ترين نقاط كشور مبدل كرده‌اند. لاله‌هاي واژگون در دشت “بنواستكي“ زيبايي خاصي به اين دشت بخشيده و هر ساله هزاران طبيعت‌دوست را به اين دشت كه در شمال دشت خوربه و در نزديكي روستاي “بنواستكي“ از توابع شهرستان فارسان قرار گرفته، مي‌كشانند. وجود كوهستان‌هاي پربرف دركنار دشت‌هاي سرسبز، آبشارها و گونه‌هاي گياهي متنوع از ديگر جاذبه‌هاي اين دشت زيبا محسوب مي‌شود. اما با تمام اين زيبايي‌ها و پتانسيل‌هاي گردشگري، چهارمحال و بختياري، استاني توسعه‌نيافته در توريسم به شمار مي‌آيد. مديركل ميراث فرهنگي و گردشگري استان چهارمحال و بختياري در خصوص جذب گردشگران به اين استان به ايسنا گفته است: اين استان از لحاظ توريسم عشايري جزو مناطق برتر كشور محسوب مي‌شود؛ چون جمعيت خاصي از عشاير را شامل مي‌شود. اسفنديار حيدري‌پور، اظهار كرد: ييلاق و قشلاق عشاير نمود خاصي دارد و نحوه‌ي كوچ آن‌ها، مناظر جذاب و ديدني را خلق مي‌كند. وي در ادامه به ديگر جاذبه‌هاي زندگي عشاير اشاره كرد و افزود: سياه‌ چادها، لباس‌هاي عشاير و نوع استفاده از حيوانات اهلي موجب جذب توريسم ‌شده و در فصل تابستان جمعيت زيادي را به مناطق عشاير نشين جذب مي‌كند. به اين ترتيب عشاير چهارمحال و بختياري در بطن زندگي خود هنري به اسم صنايع دستي دارد كه مي تواند گردشگران زيادي را راهي اين ديار كند. اين امر جدا از تاثير بر اقتصاد استان به طور حتم بر زندگي و اقتصاد عشاير نيز تاثيرات زيادي خواهد گذاشت. صنايع دستي چهارمحال و بختياري عمدتا تحت تاثير تنوع شيوه‌هاي توليد، گوناگون و متنوع است. عشاير كوچ‌رو، عشاير اسكان يافته، روستائيان و اقشار شهر نشين در پديد آوردن اين نوع محصولات سهيم هستند. در جامعه عشايري استان صنايع مدرن و كارگاهي وجود ندارد و صنعتگران اين جامعه به بافت صنايع دستي اشتغال دارند و فعاليت‌هاي غالب آنها در زمينه بافت چوغا، خور و خورجين، قالي و قاليچه، سياه چادر، گليم، دستكش و كلاه‌پشمي و .... است. صنايع دستي بختياري‌ها، ويژگي‌ها و مختصاتي دارد كه با انواع توليدات مشابه به دست ديگران قابل تميز دادن است بخشي از اين ويژگي‌ها به اين شرح است: فعاليت در رشته صنايع دستي كاري است زنانه كه تمام مراحل آن را زنان و دختران انجام مي‌دهند و مردان در توليد آنها هيچ نقشي ندارند. از سوي ديگر صنايع دستي بختياري فقط انواع بافت‌ها را شامل مي‌شود. تقريبا اغلب زنان و دختران ايلياتي با آنها آشنايي دارند. بافندگان نيز معمولا از نقشه براي بافتني استفاده نمي‌كنند مگر اينكه به قصد تفنن بخواهند محصولي شبيه به فرآورده‌هاي ديگر داشته باشند. يا وقتي سفارشي براي مشتري دريافت كنند كه ملزم به اجراي نقش و طرح پيشنهاد شده مشتري باشد. پس به طور كلي نقش‌هايي كه براي تزيين بافته‌ها به كار مي‌برند ذهني است. در چهارمحال و بختياري، صنايع دستي متنوعي وجود دارد كه عشاير از مواد اوليه تهيه شده از طريق دام‌هايشان به مصرف ريسندگي و بافندگي مي‌رسانند. اين دسته از هموطنان بر مبناي مختصات زندگي اجتماعي شان كه خود توليدي و خود مصرفي را ايجاب مي كند، محصولات متنوع و متعددي توليد مي‌كنند كه برخي از آنها عبارتند از: لي، هورژين (خورجين)، قالي، خرسك، سياه چادر، چوقا، موج، وريس، نمكدان (كيسه اي جهت نگهداري نمك)، سفره آردي ، هور (خورج) و مهده. سرفه آردي يا سفره آردي. در اين ميان خلق سفره آردي در نوع خود دلايل خاصي دارد. نان، غذاي اصلي عشاير بختياري را تشكيل مي‌دهد و آرد كه ماده اوليه پخت نان است بسيار مقدس است و به طور گندم كه قوت اصلي عشاير بختياري است بسيار مقدس و از منزلت بالايي برخوردار است. پس نان بايد جايگاه خاصي براي خود داشته باشد. به همين دليل سفره مخصوصي براي آن بافته ‌مي‌شود كه در گويش بختياري به «سرفه آردي» معروف است. سفره آردي داراي بافت گليمي يك رو يا رندي بافت است كه گاهي وسط آن ساده بافت با حاشيه‌اي نقشدار است. انتهاي پيام