گيلان، سرزمين جنگل و باران، برنج و نوغان، بستر رودهاي خروشان و پهنه رويش بنفشه‌ها، پامچال‌ها , نيلوفرهاي آبي و زيستگاه قوها و مرغابي‌ها و هزاران گياه چشم نواز و زيبايي‌هاي بي‌شمار ديگر است. جايي كه جلگه و دريا و كوهستان روي در هم مي‌سايند و شب و روز امواج خروشان دريا بر ساحل و ماسه‌زارهاي آن بوسه مي‌زنند. سرزميني سرشار از حيات و مملو از نشاط كه طبيعت سحرانگيز آن به همان نسبت كه مايه پويش است و سخت‌كوشي؛ الهام بخش آرامش است و نيروبخش انديشه و خلاقيت . گيلان، منطقه سرسبز و دل‌انگيز شمال ايران كه تكيه به كوه‌هاي البرز زده و آب‌هاي خزر به پايش مي ريزد، امروزه گردشگران را به خود فرا مي خواند . به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزون بر مواهب تاريخي و ميراث فرهنگي، در دل گيلان، شهرها و روستاهايي واقع شده‌اند كه در عرصه اكوتوريسم، يكي از بي‌نظيرترين صحنه‌هاي طبيعي را رقم زده‌اند. ماسوله با همه زيبايي‌هايش - كه زيبايي ديگر روستاهاي طبيعي، پيش روي آن رنگ مي‌بازد - يكي از همين جاذبه‌ها به شمار مي آيد. روستايي كه در شش ماهه اول سال 83 حدود يك ميليون گردشگر داشته و هر بازديد‌كننده‌اي را بار ديگر به آرزوي ديداري مجدد از اين موهبت طبيعي، وا داشته است. ماسوله، اين شهرك تاريخي برخوردار از طبيعتي دل انگيز و معماري حيرت‌انگيز با قدمتي بيش از 1000 سال در 35 كيلومتري فومن و 60 كيلومتري رشت قرار دارد . اين مجموعه زيباي به جا مانده از تاريخ با سنت‌ها و آداب و رسوم ، صنايع دستي و جاذبه‌هاي فراوان طبيعي و تاريخي، همه ساله پذيراي هزاران ميهمان و مسافر مشتاقي است كه از شهرهاي دور و نزديك، به اين شهر مي آيند. بيشترين مسافران طي سه ماه تابستان به اين شهر سفر مي كنند. آن دسته از مسافران ايراني كه از شهرهاي دور مي آيند معمولاً جهت بازديد از بافت معماري و تاريخي شهر اقدام به سفر مي كنند؛ اما بسياري از مسافران شهرهاي نزديك براي استفاده از آب و هوا و طبيعت مطبوع ماسوله به اين شهر مي آيند. مسافران غيرايراني نيز، معمولا براي بازديد از معماري و شهرسازي تاريخي ماسوله اقدام به سفر مي كنند. دراين ميان دسته‌هاي كوچك و بزرگ طبيعت‌دوستان را نيز بايد نام برد كه معمولاً از شهرهاي نزديك و در گروه‌هاي 5 تا 200 نفره ، به عنوان كوهنوردي و كوه‌پيمايي به اين شهر مي آيند. درهر صورت جاذبه‌هاي تاريخي، معماري و طبيعي ماسوله به گونه‌اي است كه هر نوع مسافر با هرنوع سليقه‌اي را به سمت خود جذب مي كند. حتي زمستان پر برف اين شهر نيز جاذب دسته‌اي از ميهمانان است. ديدن ماسوله و معماري آن به عنوان يك شهر تاريخي و استفاده از مناظر طبيعي و ساختماني زيباي آن طي حداقل يك شبانه‌روز اقامت در خانه‌هاي سنتي مردم ميهمان نواز آن، يادگاري بي‌نظير براي هر مسافري خواهد بود. ماسوله جايي نيست كه ارزشش صرفاً بخاطر قدمت يا معماري خاص آن باشد. در سرزميني كه يك سوم سطح آن را كوه‌ها پوشانده‌اند؛ روستاهايي با معماري پلكاني كم نيستند. ماسوله را عوامل بسياري كه به نحوي شگفت با هم جفت‌وجور شده‌اند - از جمله، آب و هواي با طراوت كوهستاني، موقعيت خاص خزري، جنگل‌هاي توسكا، گردو و فندوق وحشي، مراتع و آبشارها و چشمه‌هاي متعدد - ماسوله كرده‌اند. نصرالله كسرائيان، در اين خصوص مي‌نويسد: مي گويند سهراب سپهري وقتي به ماسوله رفته، گفته است: «آمديم ماسوله را بنويسيم، نتوانستيم، ماسوله نوشتني نيست، ديدني است.» ماسوله موضوعي است براي كار تصويربرداران و نه هيچ گروه ديگري از هنرمندان. ادبيات، شعر و موسيقي در ماسوله قطعاً كم مي آورند. طبيعتاً من هم درباره آن چيز چنداني نمي توانم بنويسم، اميدوارم عكس‌ها بتوانند آن چه را كه خواسته‌ام نشان دهند. اما از آن چه كه گفتم، بگذريم ماسوله يك خاطره است، يك نوستالژي است، آرامشي است كه از دست رفته، نقطه امني است در جهان سراسر ناامن؛ لحظاتي است براي فراغت از انديشيدن در روزگاري كه هيچ لحظه‌اش را نمي‌توان بي انديشه گذراند؛ لحظاتي است از سرخوشي و بي خبري كودكانه؛ چايخانه‌اي است در فضايي باز؛ قرص ناني است تازه كه در هر مقام و موقعيتي كه باشي مي تواني در كوچه‌هايش سق بزني بي آن كه تعجب كسي را برانگيزي؛ ماسوله يك پناهگاه است، و اين شايد بي ارتباط با كاركردي نباشد كه تا همين گذشته‌هاي نه چندان دور داشته است. عليرغم تمامي مواهب برجسته‌اي كه طبيعت به ماسوله بخشيده است، هنوز كارشناسان بر اين باورند كه مسولان گردشگري در بهره‌برداري از توريسم اين منطقه، با مشكلاتي كلان مواجه هستند كه قرار شده با تبديل اين منطقه به قطب گردشگري، گرهي از اين مشكلات باز شود. فاطمه فراهاني، در اين زمينه مي گويد: با همكاري يونسكو و مسئولان شهر تاريخي و پلكاني ماسوله و در راستاي اجراي پروژه توسعه گردشگري فرهنگي و طبيعي، اين شهر به يكي از قطب‌هاي مهم گردشگري فرهنگي در كشور تبديل خواهد شد. انهاي پيام