همايش سه روزه «عرفان، اسلام، ايران و انسان معاصر» ـ نكوداشت شيخ شهاب الدين سهروردي ـ كه روز يكشنبه با پيام رييس جمهور، در محل باشگاه دانشجويان دانشگاه تهران كار خود را آغاز كرده بود، شامگاه گذشته به كار خود پايان داد. به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، ‌در مراسم اختتاميه اين همايش، ضمن نكوداشت شيخ شهاب‌الدين سهروردي، شيخ اشراق، از مقام استاد سيدجلال‌الدين آشتياني نيز تجليل شد. به اين مناسبت لوح تقديري به همراه تنديس همايش براي تقديم به استاد آشتياني به همراه و آشناي او حسن لاهوتي اعطا شد. رضا حجتي ـ دبير باشگاه دانشجويان دانشگاه تهران ، متولي برگزاري اين برنامه ـ نيز در سخناني، توجه نسل جوان ايراني را به ميراث فرهنگي كشور خود، حركت بزرگي توصيف كرد. وي برگزاري اين همايش را ثمره تلاش چندين ماهه دانشجويان دانست و اظهار داشت: رمز و سر دستيابي به توسعه علمي در گذر از فقر فرهنگي كه خود مقدم بر فقر اقتصادي است، نهفته است. حجتي از انجمن حكمت و فلسفه ايران، هادي خانيكي ـ معاون سابق وزير علوم، تحقيقات و فناوري ـ، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، دكتر فرجي دانا ـ رييس دانشگاه تهران ـ، شوراي فرهنگ عمومي كشور، فرهنگستان هنر و مدير انديشه شبكه چهار سازمان صدا و سيما و ديگر دست‌اندركاران اين همايش تشكر كرد. دكتر شهرام پازوكي ـ دبير همايش ـ در اين مراسم لوح تقديري از سوي دانشجويان، به پاس زحمات دكتر داريوش شايگان به وي اهدا كرد. دكتر داريوش شايگان هم در مراسم تجليل از استاد سيدجلال الدين آشتياني، اين استاد فلسلفه و عرفان را نقطه فرزانگي زمان معاصر توصيف كرد. به گزارش دبيرخانه همايش، وي اظهار داشت: من در فلسفه و عرفان اسلامي دستي ندارم؛ بلكه قبلا هندشناس بوده‌ام. وي به سابقه آشنايي‌اش با استاد آشتياني اشاره كرد و گفت:‌ رساله من در مقطع دكتري، رساله‌اي تطبيقي درباره عرفان اسلامي و هندي بود، بنابراين با واسطه دكتر سيدحسين نصر، با استاد آشتياني آشنا شدم و يك دوره كامل عرفان را خدمت ايشان تلمذ كردم. او تصريح كرد: صحبت من پاسخ به اين سؤال است كه آيا افرادي نظير استاد آشتياني و علامه طباطبايي در زمانه ما پديد مي‌آيند يا خير؟ اين پژوهشگر افزود: قبل از انقلاب در خدمت استاد آشتياني بودم، ايشان درخواست كرد از كتاب كربن كه درباره ملاصدرا نوشته بود برايش ترجمه‌اي انجام دهم و پس از ترجمه تحت‌اللفظي من گفت:‌ احسنت! اين فرانسوي عرفان اسلامي را خوب فهميده است. من به ايشان گفتم: چرا شما فلسفه و عرفان را نمي‌نويسيد؟ و او جواب داد: نمي‌توانم. چون خودم اهل فلسفه ايراني‌ام و نمي‌توانم از آن فاصله بگيرم تا آن را بنويسم. مؤلف «آسيا در برابر غرب» ادامه داد: ‌از اين جمله استاد آشتياني مي‌توان استنباط كرد كه او خودش نهاد بود و نقطه تبلور فرزانگي ما به شمار مي‌آمد. وي با تاكيد بر آنكه اين نوع افراد ديگر در فرهنگ ما نيستند، اظهار داشت: علم استاد آشتياني در رفتارش منعكس بود. دكتر شايگان خاطرنشان كرد: از 27 سال قبل، جايگاه استاد آشتياني دگرگون شد. او نمي‌دانست در وضعيت جديد چه جايگاهي دارد، گويي معرفت او ديگر در جامعه ما جايي ندارد. وي اضافه كرد: آشتيايي از آخرين و زيباترين افرادي است كه در سنت فلسفه ايراني - اسلامي ديده شده است. در ادامه مراسم تجليل از استاد سيد جلال الدين آشتياني، دكتر حسن لاهوتي، صحبت درباره كرامات و بزرگواري و صفات ملكوتي و فرشته‌ساي استاد آشتياني را مناسب اين جلسه ندانست و گفت: صحبت درباره استاد، وقت و مجالي طولاني مي‌طلبد. وي ضمن بيان شمه‌اي كوتاه از زندگي استاد، اظهار داشت: استاد آشتياني در سال 1304 در آشتيان متولد شد، از پنج سالگي تحصيل را شروع كرد و شهرهايي چون نجف، قم، تهران و قزوين را در پي كسب علم و معرفت درنورديد، از سال 1338 هم استاديار دانشگاه مشهد بود. لاهوتي افزود: آشتياني از معدود افرادي بود كه خوب مي‌دانست چه بكند. چشمش به دنبال آن چيزي بود كه دلش مي‌گفت، يعني تحصيل فلسفه و كلام اسلامي، ايشان شرط فلسفه و عرفان را خواندن اصول عقايد و دين مي‌دانست. وي يادآور شد: استاد آشتياني براي رسيدن به حقيقت‌، عمري رياضت كشيد و نتيجه اين رياضت نيز اين شد كه دين خود را به خدا و دين خود ادا كرد. لاهوتي با اظهار شعف از ديدن كتاب «شواهد ربوبيه» استاد آشتياني در 40 سال قبل در يكي از كتابخانه‌هاي آمريكا، اظهار داشت: استاد آشتياني هر شب و از زماني كه همگان به خواب مي‌رفتند، تا بامداد، تمام حواس خود را متوجه مظهر ربوبي مي‌كرد. او چهل سال در راه رسيدن به حقيقت، از دل و تمام وجودش مايه گذاشت. دكتر غلامرضا اعواني هم اظهار داشت: استاد آشتياني پرچم فلسفه را در سرزميني كه ضد فلسفه بود، بالا برد. رييس انجمن حكمت و فلسفه ايران افزود: آشتياني يك تنه از فلسفه دفاع كرد. اعواني با اشاره به تاليفات آشتياني نظير «شرح فسوس جنيدي»، «هستي از نظر فلسفه و عرفان»،‌ «زندگي و آثار ملاصدرا»، «تمهيد القواعد» و... او را‌ «عين حكمت» دانست. وي گفت:‌ آشتياني از معدود افرادي بود كه در دقايق مسائل حكمي تسلط داشت و وقتي وارد مساله‌اي مي‌شد، آن را به شكل الهي آن تحليل مي‌كرد. اعواني افزود: اين استاد بزرگوار به عرفان نظري مسلط بود، حكمت نبوي و شيعي را كاملا مي‌دانست و در عرفان شيعي حجت بود. وي گفت: ‌علم آشتياني تنها علم «دراست» نبود كه از طريق مطالعه حاصل شده باشد، بلكه حكمت او تلفيقي از علم «وراثت» و «دراست» بود. اعواني يادآور شد: كسي در فقه وراثت است كه سببي نسبي داشته باشد. وي همچنين حكيم را فردي عنوان كرد كه چشم جان او به حضرت حق باز شده باشد و اين تعريف را منطبق با زندگي آشتياني خواند. وي گفت:‌ «عالم» وارث است و به جهت نسبت روحاني كه برقرار مي‌كند به علم وراثتي دست مي‌يابد و آشتياني نه تنها حكمت درسي، كه حكمت حقيقي داشت. او همچنين كتابهاي آشتياني را گواهي بر تسلط او به عرفان نظري دانست. اين استاد دانشگاه تهران اظهار داشت: آشتياني هرآنچه داشت در طبق اخلاص گذاشت و اين از صفات انساني و عين فتوت است. وي وارستگي، دلدادگي و عشق را از ديگر فضايل آشتياني عنوان و اظهار اميدواري كرد كه اين استاد فرزانه به سلامت كامل بازگردد. انتهاي پيام