مدير دفتر حقوقي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري گفت: بيش از 50 اثر در بخش ميراث فرهنگي كشور قابليت ثبت در فهرست ميراث جهاني را دارد و سازمان،‌ شرايط و امكانات اجرايي براي شناسايي و ثبت اين آثار را فراهم كرده است. يونس صمدي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي ايسنا ‌اظهار داشت: تعداد زيادي از آثار ايراني در بخش ميراث فرهنگي و ميراث طبيعي ظرفيت ثبت در فهرست ميراث جهاني را دارند و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري شرايط لازم را براي فراهم كردن مقدمات ثبت آن ها در فهرست جهاني تدارك ديده است. ما مي‌توانيم 50 اثر تاريخي را كانديداي ثبت كنيم و تلاش خواهيم كرد تا در زماني كوتاه و معقول آنها را به تدريج در فهرست ميراث جهاني ثبت كنيم. وي با بيان اينكه براي ثبت اين تعداد اثر تاريخي به تغيير آيين‌نامه ازسوي يونسكو (ثبت يك اثر از هر كشور در فهرست جهاني و يك اثر در فهرست ميراث در خطر يا ميراث معنوي) نيست، توضيح داد: براساس كنوانسيون 1972 يونسكو يك كميته‌ي بين‌الدول دارد كه اعضاي آن از بين كشورهاي عضو انتخاب مي‌شود. اين كميته مسؤوليت نظارت بر حسن اجراي كنوانسيون 1972 يونسكو را برعهده دارد و يكي از ماموريت‌هاي آن نيز پذيرش پيشنهادهاي ثبت آثار در فهرست ميراث جهاني ازسوي كشورهاست. كميته‌ي بين‌الدول براساس كنوانسيون، اجازه دارد براي فعاليت‌هاي خود، مقررات ويژه‌اي را تعيين كند. در اين راستا، ‌براساس مقرراتي كه اين كميته تدوين كرده،‌ تصميم گرفته است هر سال يك اثر را ‌براي ثبت در فهرست ميراث جهاني از كشورها قبول كند؛ ولي چون اين مقررات داخلي است، كميته بين‌الملل مي‌تواند آن را تغيير دهد. وي ادامه داد: اگر مسؤولان يونسكو مساعدت كنند، ايران مي‌تواند از ظرفيت‌هاي يونسكو استفاده نمايد. سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز اين موضوع را پيگيري مي‌كند. او با اشاره به اينكه در سال‌هاي گذشته به دلايلي اداري و مشكلاتي مانند پرداخت نشدن حق عضويت ازسوي ايران، تعداد آثار كمي در فهرست ميراث جهاني به ثبت رسيده است، افزود: وقتي پرداخت حق عضويت كشوري (عضويت در يونسكو) به تاخير بيفتد طبيعي است كه پيشنهادهاي آن نيز مورد بررسي قرار نگيرد. از سوي ديگر، ما پس از انقلاب كارهاي جدي‌تر و مهم‌تري داشتيم كه در سازمان به آن‌ها پرداختيم و شرايط براي اين‌گونه كارها آماده نبود. چندي پيش رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري از تلاش براي ثبت ساليانه 10 اثر از ايران در اين فهرست ـ براي مدت پنج سال ـ و انجام مذاكراتي با معاون سازمان يونسكو در سفر به تهران و قول مساعد او براي طرح اين موضوع در اجلاس سازمان مورد نظر، خبر داده بود. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران در سال‌هاي پيش از پيروزي انقلاب، سه اثر تخت جمشيد، چغازنبيل و ميدان نقش جهان در اين فهرست جهاني ثبت شده بود؛ اما در سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب، تا دو سال پيش، به‌علت پرداخت نشدن حق عضويت ايران، اين مهم ميسر نشد؛ تا آن‌كه در دو سال گذشته، پس از تسويه بدهي‌هاي مالي، دو اثر تخت سليمان و پاسارگاد نيز به اين مجموعه پيوست. قرار گرفتن آثار تاريخي در اين فهرست، علاوه بر مزيت‌هاي حقوقي و حمايتي، در زمينه جذب گردشگران نيز بسيار مؤثر است؛ اما به‌دليل آن‌كه در آيين‌نامه‌ي مربوط، ثبت تنها يك اثر از هر كشور براي هر سال مجاز شمرده شده است و نيز به‌دليل مساله‌ي مورد اشاره، وضعيت كنوني كشورمان در اين زمينه با بسياري از كشورهايي كه از نظر تمدني و تاريخي بسيار فقيرتر هستند، متاسفانه در سطح مطلوبي نيست. انتهاي پيام