باستان شناسان خارجي به هر حال وارد ايران مي‌شوند؛ پس چه بهتر كه درها را باز كنيم؛ اما اين كار بايد به شروطي انجام شود. جعفر مهركيان ـ باستان‌شناس ـ در گفت و گو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره تصميم جديد سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مبني بر افزايش همكاري با باستان شناسان خارجي گفت: خارجي‌ها را به ايران دعوت مي‌كنيم، چون بر جهاني شدن علم باور داريم. افرادي كه در اين زمينه دعوت مي‌شوند نيز بايد از لحاظ علمي در سطح بالايي، بدون در نظر گرفتن مسائل سياسي، قرار داشته باشند. درواقع هر جا سياست به مسائل فرهنگي وارد شده، نتيجه درخشان نبوده است. وي در عين حال با تاكيد بر مرور روابط گذشته با خارجي‌ها اذعان داشت: زمان پهلوي به عنوان اوج ارتباط ما با خارجي‌ها بايد مورد بررسي قرار گيرد. آيا گذشته ما عبرتي براي آينده ما نيست؟ آيا نبايد خود را اصلاح كنيم؟ اينچنين كه درها را باز مي‌كنيم به هيچ وجه خوشايند نيست. برنامه‌ريزان سازمان نيز در تمام موارد بايد با بدنه كارشناسي ارتباط داشته باشند. بدبختانه جسارت‌ از بين رفته و افراد به خودسانسوري دچار شده‌اند. يعني آنچه مي‌گويند باور خودشان نيست و فكر مي‌كنند سياست سازمان بر هر منوالي باشد، بايد در آن جهت حركت كنند. آيا بايد تغييرات ما متناسب با پيشرفت‌هاي روز و منافع ملي ما به‌وجود آيد يا اينكه در جهت خوشايند خارجي‌ها باشد؟ در اين رابطه چقدر به علمي بودن كار اهميت مي‌دهيم؟ وي اضافه كرد: خوشبختانه خارجيها بيشتر از ما آموزش ديده‌اند؛ تا اينكه آموزش بدهند. پس چرا بايد آنها را بياوريم؟ هيچ هيات خارجي نبايد راه داده شود؛ مگر اينكه همكاري‌ها واقعا مشترك باشد و مديريت برنامه‌ها بايد به ايرانيها سپرده شود؛ مديراني خودساخته كه هويت ما را زير سؤال نبرده و عنصر ايراني بودن در آنها قوي باشد. متاسفانه جوانها مثل پروانه به دور خارجيها مي‌گردند، شايد آنها را راهي براي آينده خود مي‌دانند و اين موضوع در حال حاضر خيلي بيشتر از گذشته به چشم مي‌خورد. مهركيان با طرح اين پرسش كه آيا مسؤولان به اين موضوع فكر كرده‌اند، گفت: آيا هدف به‌كارگيري خارجيها و استفاده از آنها براي انتقال تجربه است؛ يا اينكه فراگير بودن تفكر حضور خارجيها ما را به چنين اشتباهي دچار كرده است؟ آيا تسهيلات براي دانشجويان داخلي نيز به اندازه خارجيها فراهم مي‌شود؟ بنابراين روابط تعريف شده‌اي بايد در مساله ورود خارجيها وجود داشته باشد. وي ادامه داد: به شدت به همكاري مشترك با خارجيها اعتقاد دارم؛ زيرا ايرانيهايي هستند كه به اندازه خارجيها به ميراث فرهنگي كشورشان علاقه نداشته‌اند و نيز خارجيهايي كه براي ايران بيش از افراد خود زحمت كشيده‌اند، به هر حال اينها بايد از يكديگر تميز داده شوند. او در عين حال با تاكيد دوباره بر برتري هياتهاي ايراني در همكاريها اظهار داشت: دستور‌العمل و راهكاري كه تخصصهاي برابر گروهها را همسنگ كند و بر طبق مصالح ملي باشد، لازم است. اين دستور‌العمل بايد جهت شناخت حلقه‌هاي مفقوده اطلاعاتي نيز باشد و كسري ما بايد مشخص شود. مهركيان در پايان گفت: به عبارتي خارجيها را بايد به عنوان پلي قرار دهيم؛ براي رسيدن به اطلاعات نداشته خود. انتهاي پيام