محمود دولت‌آبادي،داستان‌نويس پيشكسوت، از علي تجويدي، موزيسين پيشكسوت كه از مدتها پيش در بستر بيماري است عيادت كرد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در اين عيادت، محمود دولت‌آبادي با ذكر مثالي هندي اين گونه سخن آغاز كرد: مي‌گويند اگر سه نفر راه بيافتند و از هفت منزل بگذرند، به جايي مي‌رسند كه در آنجا گنجي نهفته است از قرار معلوم سه نفر براي رسيدن به گنج اين كار را انجام مي‌دهند و آسيب‌هاي فراواني را متحمل مي‌شوند. اين افراد بعد از رسيدن به محل مورد نظر به سه نفر كه مثل شاخه درخت پايزي تكيده، خسته و شكسته بودند برخورد مي‌كنند. اين سه نفر ضمن خوش‌آمد گويي، مي‌گويند: در قيد بوديم سه نفر بيايند و جاي ما را بگيرند تا از گنج‌يابي راحت شويم. دولت‌آبادي اين مثل را حكايت شهرستاني‌هايي كه به تهران مي‌آيند، ذكر كرد و افزود: علاوه بر اينكه شما ( تجويدي) در وضعيت خوبي نيستيد، ما هم كه فرزند شماييم از لحاظ جسمي وضعيت خوبي نداريم و با سيلي صورت خودمان را سرخ مي‌كنيم. اين حكايت همه ما شهرستاني‌هاست كه به تهران مي‌آييم و تهران ما را فرسوده مي‌كند. نويسنده‌ي رمان كليدر در ادامه صحبت‌هاي خود از اينكه خيلي دير به ديدن استاد تجويدي آمده،‌ابراز ناراحتي كرد و گفت: تهران شهر فترت است و يكي از جنبه‌هاي منفي آن دور كردن افراد از يكديگر است. او تاكيد كرد: ما از خانواده انساني هستيم كه استعداد بزرگمان تحمل رنج و رنج و رنج است. دولت‌ابادي با بيان اينكه به نمايندگي از طرف همه دوستداران استاد تجويدي صحبت مي‌كند، ادامه داد: همه مردم ما شما را دوست دارند و شما را به خاطر دارند ولي جايي براي ابراز احساساتشان پيدا نمي‌كنند. شما به ما ياد داديد كه هنر با رنج آغاز مي‌شود با عشق ادامه پيدا مي‌كند و با سماجت ( در اينجا استاد تجويدي اضافه كرد) تداوم پيدا مي‌كند. مراسم عيادت از استاد علي تجويدي، آهنگساز و نوازنده بزرگ ويلن، به كوشش روزنامه فرهنگ آشتي با حضور محمود دولت‌آبادي در منزل وي برگزار شد. انتهاي پيام