/جنبش المپيك/ 86 روز تا آغاز بازيهاي آتن؛ جنبش المپيك = ورزش منهاي سياست
اصول «سريع‌تر، بالاتر و قوي‌تر»،«آموزش و پرورش»، «مسابقه‌ي صادقانه و درست»، «بسط و توسعه‌ي تفاهم و دوستي بين‌المللي»، «ايجاد فرصت‌هاي برابر»، «تجليات فرهنگي در بازيهاي المپيك» و «استقلال و نفوذ ناپذيري ورزش» جنبش المپيك را امروزه به نهضتي تاريخي بدل كرده است كه روز به روز بر اهميت آن افزوده مي‌شود.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اصل «سريع‌تر، بالاتر و قوي‌تر» را مي‌توان به عنوان اصل رسيدن به بهترين سطح بيان كرد. «پيردو كوبرتن» بر خلاف عقيده‌ي رايج زمان خود كه «حفظ حد وسط و قناعت» را هدف مي‌پنداشت، رسيدن به بهترين سطح را تشويق مي‌كرد. همچنين روح اين اصل را مي‌توان در شعار معروف المپيك يافت. همين شعار است كه از زمان طرح تا كنون، در رقابت‌هاي فشرده‌ي ورزشكاران تجسم عيني يافته و خالق زيبايي‌ها و حركات بسيار پيچيده در جشنواره‌ي المپيك شده است. در حقيقت اصل «سريع‌تر، بالاتر و قوي‌تر» باعث شده تا در بازيهاي المپيك با قرار دادن حد نصاب‌ها به دنبال بهترين‌ها باشيم.
اصل آموزش و پرورش؛
از آنجا كه همه‌ي موسسان كميته‌ي بين‌المللي المپيك از متخصصان و صاحب نظران امر تعليم و تربيت و از برجستگان زمان خود در اين حيطه‌ي علمي بوده‌اند، به اصل آموزش و پرورش كه از جمله اصول اساسي است همواره توجه ويژه‌اي داشته‌اند. طبق اين اصل است كه تمرين و مسابقه بايد مقدمه‌اي براي ساختن شخصيت هميشگي ورزشكار باشد. با توجه به اين اصل مهم‌ترين نكته در بازيهاي المپيك «بردن» نيست بلكه تنها «شركت كردن» است. همان طور كه مهم‌ترين كار در زندگي «پيروز شدن» نيست، بلكه تلاش كردن است و در نهايت مي‌توان گفت كه اساسي‌ترين اصل «غلبه كردن» نيست، بلكه «خوب نبرد كردن» است. البته عليرغم اين كه اصل آموزش و پرورش از اصول عالي جنبش المپيك است اين سوال بوجود مي‌آيد كه بازيهاي المپيك براي ورزشكاراني كه موفق به كسب مدال نمي‌شوند و تعدادشان هم بسيار است، چه پاداشي دارد؟ از كجا بدانيم كه تجربيات اين دسته از ورزشكاران براي آنها از لحاظ پرورشي و آموزشي مفيد و سازنده است؟
اصل مسابقه‌ي صادقانه و درست؛
اين اصل المپيك در آنجا نمود پيدا مي‌كند كه ورزشكاران بايد تابع مقررات باشند و درصدد كسب امتيازات نادرست از طريق استفاده از داروهاي ممنوع نيروبخش يا واسطه‌هاي ديگر نباشد. همچنين بر اساس اين اصل، ورزشكاران بايد يكديگر را نه به چشم دشمن بلكه به ديد هم بازي بنگرند. همان طور كه در نهايت با جديت در برابر هم مي‌ايستند، احترام و رقابت را فراموش نكنند.
اصل بسط و توسعه‌ي تفاهم و دوستي بين‌المللي
يكي از نكات بسيار مطلوب المپيك اين است كه ورزش بين‌المللي منجر به دوستي بين‌المللي شود. به اين معنا كه مردم جهان از طريق بازي با هم، نسبت به يكديگر تفاهم و شناسايي پيدا كرده و در نتيجه براي رفع اختلافات كمتر به زور متوسل شوند. در راه رسيدن به همين هدف است كه كميته‌ي بين‌المللي المپيك طبق يكي از مواد منشور المپيك، كشور ميزبان را ملزم ساخته تا به كليه‌ي شركت كنندگان واجد شرايط المپيك بدون توجه به تابعيت آنها ويزاي ورود بدهد.
اصل ايجاد فرصت‌هاي برابر
با تمام اهميتي كه ايجاد فرصت‌هاي برابر در جنبش المپيك دارد، متاسفانه ساحت مسابقات ورزشي از نابرابري‌هاي وسيعي كه جزء خميره‌ي جوامع مختلف درآمده، برخوردار است. به عنوان مثال در كشورمان عضويت در تيم‌هاي ملي بيشتر به انحصار جوانان شهر، مركز نشين و نواحي پررونق‌تر اقتصادي و اجتماعي درآمده است. در سطح بين‌المللي نيز اكثر مدال‌ها به ورزشكاراني تعلق مي‌گيرد كه از اتباع كشورهاي پيشرفته هستند.
اصل تجليات فرهنگي در بازيهاي المپيك؛
«كوبرتن» در جنبش المپيك درصدد بود كه از طريق تشويق و ترغيب هنرهاي تصويري در كنار جنبش المپيك، فرهنگ نوع بشر را غناي بيشتري بخشد. ولي اين عقيده آن طور كه شايسته بود، مورد توجه قرار نگرفت. در نتيجه پافشاري او در اين زمينه بود كه همزمان با كنگره‌ي المپيك سال 1906، در رشته‌هاي موسيقي، مجسمه‌سازي، نقاشي، ادبيات و معماري هم مسابقاتي ترتيب يافت و مدال‌هاي طلا، نقره و برنز نيز براي برندگان اين رشته در نظر گرفته شد. اما در نهايت از سال 1948 اين مسابقات جاي خود را به جشنواره‌هاي هنري دادند و از آن پس به موازات برگزاري بازيهاي المپيك، فعاليت‌هاي هنري و فرهنگي نيز انجام مي‌شود.
اصل استقلال و نفوذ ناپذيري ورزش
در حقيقت هدف اصلي «پيردو كوبرتن» از بنيان گذاري جنبش المپيك، حل معضلات اجتماعي به دور از راه حل‌هاي سياسي بود. به همين دليل همواره خواستار جدايي ورزش از دخالت‌هاي دولتي و سياسي بود. وي به هيچ وجه مسووليت دولتي نمي‌پذيرفت و نوشته‌هاي سياسي خود راكاملا از مقاله‌هاي ورزشي و آموزشي جدا مي‌كرد. او حتي در هنگام تاسيس كميته‌ي بين‌المللي المپيك، عضويت در اين كميته به روش آزادمنشانه را رد كرد و همه‌ي سعي خود را بر آن گذاشت كه عضويت در اين سازمان بر اساس تعهد و وظيفه‌شناسي ورزشي باشد. زيرا هميشه از اعمال نفوذهاي سياسي بيم داشت.
رهبران كميته‌ي بين‌المللي المپيك كه بعد از كوبرتن بر مسند رياست اين سازمان تكيه زدند نيز اين عقيده را محترم شمردند و حتي در برخي مواقع بسيار بحراني توانستند جلوي نفوذ و دخالت دولت‌ها و منتقدان سياسي را بگيرند.
حال با عنايت به حفظ و رعايت اين اصول است كه پس از گذشت يكصد و هشت سال از آغاز بازيهاي المپيك آتن، همچنان بر اهميت اين بازي‌ها افزوده شده و كميته بين‌المللي المپيك (IOC) همچنان از قدرت بي‌نظيري در ورزش جهان برخوردار است.
منبع: جنبش صد ساله المپيك، دكتر نصرالله سجادي
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات