/گفت‌وگو/ عبدالجبار كاكايي: ثبت كردن نام يك روز در تقويم، كفايت نمي‌كند ضياء موحد: اگر شهريار زنده بود؛ خودش روز تولد فردوسي را روز شعر و ادب پيشنهاد مي‌كرد
چند روز پيش، يكي از نمايندگان مردم تبريز در مجلس شوراي اسلامي ـ علي‌اصغر شعردوست ـ در گفت‌وگو با يكي از رسانه‌ها و در يادداشتي كه در چند روزنامه‌ي صبح منتشر شد، روز درگذشت محمدحسين بهجت شهريار (27 شهريورماه) را به‌عنوان روز شعر و ادب معرفي كرد. خبرنگار بخش ادبي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با توجه به ويژگي موضوع، ديدگاه ضياء موحد، محمود عباديان و عبدالجبار كاكايي را در اين‌باره جويا شد.
به اعتقاد ضياء موحد، شهريار در حدي نيست كه روز ملي شعر و ادب به نام او باشد.
وي در اين‌باره گفت: هرچند كه شهريار، بازمانده‌ي شاعران كلاسيك است و در سرودن غزل، جرات خاصي به خرج داده است؛ اما هرگز اهميت جهاني شدن ندارد.
موحد خاطر نشان كرد: شاعران بزرگ ما در سطح جهاني‌اند و بايد يك روز به نامشان روز شعر و ادب باشد. چنان‌چه شهريار هم زنده بود؛ احتمالا روز تولد فردوسي را روز شعر و ادب پيشنهاد مي‌كرد؛ چراكه فردوسي در دنيا، با هومر مقايسه مي‌شود.
او افزود: تا جايي كه اطلاع دارم، قرار بود يونسكو يا سازمان ملل، يك روز يا يك هفته را روز شعر يا هفته‌ي شعر و ادب بنامد كه در آن، همه‌ي شاعران جهان، در معبرهاي عمومي شهرها شعر بخوانند و نمايش‌نامه‌هايي مبتني بر شعر به صحنه بياورند. اين طرح ظاهرا در سطح جهاني مطرح شده و قرار است به زودي به اجرا درآيد.
اما دكتر محمود عباديان ـ مدرس زبان و ادبيات فارسي دانشگاه‌هاي تهران ـ در اين‌باره به خبرنگار ادبي ايسنا گفت: بالاخره روزي وقف شعر و ادب فارسي شده است؛ اين فرصت را بايد مغتنم شمرد و تحسين كرد.
وي اضافه كرد: درباره‌ي خوبي و بدي اين كار نمي‌توان بحث كرد؛ چراكه چنين امري نمي‌تواند بد باشد.
عباديان درباره‌ي انتخاب سال‌گشت درگذشت شهريار به‌عنوان روز شعر و ادب ايران، چنين استدلال كرد: شهريار، به دو زبان فارسي و آذري سروده و زمينه‌هاي وحدت اين دو ملت بزرگ را دست‌كم در هنر خودش، به‌صورت تلويحي يا به تصريح، نشان داده است.
او سپس نتيجه گرفت كه اين انتخاب، خوب است. چراكه شهريار، شاعري است كه صاحب قريحه‌اي فوق‌العاده و صداقت به ملت ايراني و آذري است كه تشكيل يك كل ملي را مي‌دهند و ايجاد وحدت بين اين دو قوم، به‌عنوان اقوام اصلي ايران، كار بسيار صحيحي است.
وي هم‌چنين درباره‌ي انتخاب و نامگذاري اين روز كه به پيشنهاد نماينده‌ي مردم تبريز در مجلس شوراي اسلامي صورت گرفته است و امكان ايجاد بحث‌هايي در زمينه‌ي قوميت‌گرايي، تصريح كرد: چنان‌چه مردم كرد يا خوزستاني نيز شاعر برجسته‌اي هم‌چون شهريار ارايه مي‌كردند، آن‌گاه شايد با بحث كردن يا ايجاد ترتيبي بين آنان، نوعي راه حل ارايه مي‌شد.
عبدالجبار كاكايي - شاعر معاصر - هم در اين زمينه به خبرنگار ايسنا گفت: نامگذاري روزها، به‌طور طبيعي، بايد تبعات خاصي داشته باشد و نبايد از حيث برگزاري بزرگ‌داشت، توجه به اهالي هنر و ادب يا ايجاد زمينه‌ي جمع‌هاي عمومي و نشست‌هاي ادبي و هنري، بي‌پشتوانه باشد. چراكه صرف نامگذاري يا ثبت كردن نام يك روز در تقويم، به‌طورقطع، كفايت نخواهد كرد.
وي با غنيمت شمردن حتا همين اندازه توجه ـ اسم‌گذاري و در تقويم نوشتن ـ تاكيد كرد: نبايد از تبعات و عقبه‌هاي اين قضيه غافل بود.
كاكايي با بيان اين‌كه شهريار، حلقه‌ي اتصال امروز و ديروز است، چنين استدلال كرد: شهريار، كسي است كه از يك سو به گذشته‌ي پربار ادبي و گنجينه‌ي مفاخر ارزش‌مند ما متصل مي‌شود و از يك سو، در زماني كه ما زندگي مي‌كنيم نفس مي‌كشد. بنابراين، هيچ واسطت‌العقد ديگري از حيث زمان براي امروز، غير از شهريار نمي‌توانستند پيدا كنند.
او در عين حال گفت: ضرورت ايجاب مي‌كرد كه حتا به بهانه‌ي شهريار، روزي به نام شعر، ادبيات و هنر نامگذاري شود.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات