نتایج بررسی کنونی نشان داد که تقریبا تمام غذاهای دریایی آزمایششده حاوی ذرات پلاستیکی مرتبط با بیماریهای مختلف بودند. این ذرات ریز کوچکتر از یک چهارم اینچ هستند و راه خود را به غذا، آب و حتی هوا بازکردهاند؛ اکنون سوالاتی در مورد آسیب احتمالی به سلامت انسان وجود دارد.
کارشناسان دریافتند که ۹۹ درصد از نمونه غذاهای دریایی آزمایش شده در بافت خوراکی خود ذرات پلاستیک دارند و پیشبینی کردند که این ذرات میتوانند از دستگاه گوارش عبور کنند و در قسمتهای دیگر بدن قرار بگیرند که این موضوع، بسیار نگرانکننده است که ذرات ریز از روده به بافتهای دیگر حرکت میکنند و پیامدهای گستردهای برای ارگانیسمهای دیگر جانداران، ازجمله انسان دارند. این یافته سوالات مهمی را در مورد اینکه آیا گونههای خاصی نسبت به این تهاجمات پلاستیکی آسیبپذیرتر از گونههای دیگر هستند، ایجاد میکند.
نتایج تحقیق منتشرشده در سایت ارث نشان داد، غذاهای دریایی کوچکتر، ذرات پلاستیک بیشتری دارند بهطوریکه ماهیها و صدفهای کوچکتر ازجمله موادغذایی هستند که ذرات پلاستیک بیشتری نسبت به گونههای بزرگتر در خود جای دادند. تغییرات محیطی ناشی از فعالیتهای انسانی نشان میدهد که چگونه عادات روزمره مانند پوشیدن لباسهای مصنوعی یا بستهبندیهای پلاستیکی، باعث ایجاد آلودگی در زیستگاههای دریایی میشود.
محققان هشدار دادند که هیچ سطح ایمنی برای ذرات پلاستیک در غذا نیست. برخی گزارشها چنین آلایندههایی را به التهاب اندام و استرس سلولی مرتبط کردند، اگرچه برای روشن شدن آنچه واقعا در بدن انسان در طول زمان اتفاق میافتد به دادههای بیشتری نیاز است.
تکههای پلاستیکی در برخی موارد، میتوانند با اتصال به مواد سمی، خطرناکتر شوند. این احتمال به ویژه برای افرادی که بهطور منظم غذاهای دریایی مصرف میکنند نگران کننده و ممکن است مقدار بیشتری از این مواد پلاستیکی را در خود داشته باشند.
آیا باید غذاهای دریایی کمتری مصرف کنیم؟
کارشناسان با توجه به این تصویر ناراحت کننده، میگویند که لازم نیست از خوردن ماهی اجتناب کنید. آنان بر این باورند که آلودگی پلاستیکی بسیار گسترده شده و بیشتر غذاها و نوشیدنیهای داخل بطریهای پلاستیکی نیز سطوح متفاوتی از این آلودگیها را در خود دارند و حذف ماهی از رژیم غذایی مشکل اصلی را حل نمیکند، زیرا پلاستیک به بسیاری از محصولات دیگر راه پیدا کرده است.
معرفی راههای موثر برای کاهش آلودگی پلاستیکی در غذاهای دریایی
یکی از راههای موثر برای کاهش آلودگی پلاستیکی در غذاهای دریایی، شستشوی کامل آنها قبل از پختن یا مصرف است. شستن غذاهای دریایی با آب، میتواند ذرات سطحی که ممکن است طی پردازش یا بستهبندی افزوده شده باشد را حذف کند. علاوه بر این، روشهای ذخیرهسازی غذاهای دریایی نقش مهمی در محدود کردن قرار گرفتن در معرض پلاستیک بازی میکنند. برای مثال، انتخاب مواد ذخیرهسازی شیشهای یا کاغذی به جای استفاده از ظروف پلاستیکی که میتوانند ذرات ریز را طی زمان ایجاد کنند، میتواند آلودگی را به حداقل برساند. ظروف شیشهای، گزینه غیر واکنش و قابل استفاده مجدد را ارائه میدهند و مواد مبتنی بر کاغذ نیز قابل تجزیه زیستی و عاری از اجزای مصنوعی هستند.
راهبرد دیگر، مقابله با الیافی است که میتوانند در هنگام شستن لباسها ایجاد شوند. استفاده از فیلترهای تخصصی در ماشینهای لباسشویی میتواند مانع ورود ذرات میکروسکوپی بیشمار، قبل از ورود به آبراههها شود. موارد دیگر در زمینه تولید برای کاهش تولید پلاستیک و جایگزینهای ایمنتر برای به حداقل رساندن ضایعات هستند.
کارشناسان اظهار کردند که جلوگیری از آلودگی پلاستیک در منبع، موثرترین راهحل است. با کاهش استفاده غیر ضروری از پلاستیک و بهبود مدیریت پسماند، میتوانیم آلودگی را قبل از ورود به آبراهها کاهش دهیم. بهبود برنامههای بازیافت، ممنوعیت استفاده از برخی از پلاستیکها و نوآوری در مواد زیست تخریبپذیر میتوانند به کاهش آلودگی در طول زمان کمک کنند. همچنین، اقدام فوری برای جلوگیری از آسیب طولانیمدت به اکوسیستم و سلامت انسان بسیار مهم است.
نتایج مقاله «تعامل میکروپلاستیک- میکروارگانیسم در اکوسیستم دریایی» منتشرشده در پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی نشان داد که میکروپلاستیکها از مهمترین چالشهای زیستمحیطی این روزها هستند که بهعنوان آلایندههای نوظهور در دهههای اخیر مرکز تمرکز محققان بوده همچنین آلودگی میکروپلاستیکها در اکوسیستمهای آبی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. وجود میکروپلاستیکها در آبزیان دریایی مورد مصرف انسان منجر به نگرانی در مورد اثرات آن بر سلامت انسان شده است.
انتهای پیام
نظرات