به گزارش ایسنا، نمایشگاه مجسمه‌های آصف ابراهیمی با عنوان «چگونگی» روز جمعه ۵ بهمن در باغ موزه هنر ایرانی گشایش می‌یابد و نشست تخصصی نقد و بررسی آثار با حضور سعید باباوند، فؤاد نجم‌الدین و عباس مجیدی برگزار خواهد شد. 

آصف ابراهیمی درباره روند شکل‌گیری آثار نمایشگاه جدیدش گفت: آغاز ساخت مجسمه‌های من به سال ۱۳۸۰ بر می‌گردد که در ابتدا به صورت رئال و با متریال‌های گچ و گِل رُس و سیمان در ابعاد دو متر و بیشتر، فیگور انسان، اسب و پرنده به صورت پروژه‌ای و سفارشی اجرا می‌کردم. اما پس از آشنایی با استاد احمد طالبی و به توصیه ایشان، به محضر استاد جعفر نجیبی رفتم که مشق مجسمه به صورت تکنیکی انجام دهم و مبانی و اصول پایه‌ای مجسمه با متریال جوش و خمیر روسی و.... را آموختم. پس از دو سال تلاش بی‌وقفه، حاصل کار این نمایشگاه شد.

این هنرمند مجسمه‌ساز درباره مضمون و درون‌مایه مجسمه‌های خود افزود: علاقه شخصی من به فیگور و انسان و مواجهه آن با محیط پیرامون و دغدغه‌هایی است که انسان به صورت روزمره با آنها درگیر است. منظور خلأهایی است که در روابط انسانی و اجتماعی با آن رو به رو و دست به گریبان است. حفره‌های پنهانی که در درونش با هر بر خورد ناخودآگاه در مقابل فردی دیگر ایجاد می‌شود و از آن می‌گذرد. زخم‌هایی که در روحش اثربخشی فراوان دارد و در ژرفای زیستن خود، گاهی پنهان و گاهی آشکار می‌شود. من در مواجه با این مفاهیم، از طریق ترکیب‌بندی و پیچیدگی فرم‌ها، تلاش کردم تا آن خلأهای انسانی را با زبان فرم به بیننده نشان دهم. اینکه تا چه حد در بیان این رویکرد موفق بوده‌ام، به نظر و نگاه بیننده بستگی دارد.

ابراهیمی در جمع بندی نگاه خود به کارش گفت: مجسمه‌های من بازتابی از روابط پیچیده میان زن و مرد است؛ آینه‌ای از خلأهایی که در درون خود نمی‌شناسند اما در زندگی دیگری جستجو می‌کنند. این آثار نه تنها زبانِ سکوتِ ناآگاهی از خویشتن را روایت می‌کنند؛ بلکه تلاطم‌ها و آشوب‌هایی را به تصویر می‌کشند که از این ناآگاهی زاده می‌شوند. هر مجسمه، تصویری از هم‌زیستی دو انسان است که به جای پر کردن شکاف‌های درونی، زخم‌هایی نو بر یکدیگر می‌زنند. این مجموعه، دعوتی است برای تأمل؛ نگاهی عمیق‌تر به خویشتن، پیش از آن‌که وارد زندگی دیگری شویم.

در متن بیانیه این نمایشگاه به قلم مهدی امام‌بخش می‌خوانیم: «چیزی بیرون وجود ندارد، اصلاً بیرونی در کار نیست! مجسمه‌ها هم این را فهمیده‌اند و فقط و فقط درباره خودشان حرف می‌زنند و بس. این‌گونه است که چگونگی تنها درباره رازی که خودش است می‌اندیشد، رازی گسترده و عمیق همچون جهان اما رازها در حالی‌که از جنون به دنیا می‌آیند این عقل است که با دست‌هایش تلاش می‌کند زنده و بالنده متولد شوند و زیبایی جدیدی به زیبایی‌های پیشین بیفزایند. بدن‌هایی که بدن نیستند طوری در فضا حرکت می‌کنند که به موجوداتی منحصر به خودشان تبدیل شوند، آن‌قدر یگانه که از هر کدام تنها یک نمونه در هستی آفریده شده باشد. آفریده‌هایی که چگونه هست شدن‌شان تمام چیزی است که هستند و لاغیر. مجسمه‌ها درباره چیزی جز خودشان نیستند و برای همین است که می‌توانند برای همه آشنا باشند، آشنا با هستی و بودن آشنا با آفرینندگانی که ممکن بود با دستان آنها ساخته شوند اینجا بیرونی وجود ندارد. مراقب باشید!»

آصف ابراهیمی متولد ۱۳۵۴ است و سابقه ۳۰ سال فعالیت در رشته‌های طراحی، نقاشی و مجسمه‌سازی دارد. او دارنده گواهی‌نامه درجه یک از سازمان فنی حرفه‌ای کشور و از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۲ مدرس هنر در آموزشگاه فنی حرفه‌ای بوده است. 

 کتاب نقاشی‌های آصف ابراهیمی با عنوان «تجربه‌ای متفاوت» سال ۱۳۹۲ از سوی انتشارات «آبان» منتشر شد. همچنین تا کنون ده‌ها نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از جمله کشورهای آلمان، قبرس و ... برگزار کرده است.

نمایشگاه مجسمه‌های آصف ابراهیمی با عنوان «چگونگی» ساعت ۱۶ جمعه پنجم بهمن افتتاح خواهد شد و تا ۱۶ بهمن ۱۴۰۳ ادامه خواهد داشت. باغ موزه هنر ایرانی در میدان تجریش خیابان شهید دربندی، خیابان دکتر حسابی واقع شده و ساعت بازدید از این نمایشگاه ۱۰ الی ۱۷ است.

انتهای پیام