به گزارش ایسنا به نقل از دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری، این استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، در چهاردهمین جلسه از درسگفتارهای «سعدی خوانی»، که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری برگزار میشود، با اشاره به شواهدی که شاعران و نویسندگان در ادبیات میآورند، اظهار کرد: شواهد ادبیات، هر چند در مواردی هم درست و منطقی باشند اما اموری قطعی نیستند.
او ادامه داد: وقتی که ادبیات، بخصوص شعر، را مطالعه میکنیم، فریفته کلام میشویم و این در صورتی است که شاعران خیلی اوقات برای خوشایند آدمهای معمولی، خیلی از حرفها را میزنند وگرنه خودشان هم در زندگی به خیلی از آن حرفها عمل نمیکنند
قدمعلی سَرّامی با اشاره به ضربالمثل «سفر، سَقَر است» دراین باره ادامه داد: سَقَر به معنای جهنم است. یعنی سفر به منزله جهنم است و این در صورتی است که سعدی سالها سفر کرده و تمام داشتههای معناییاش را در سفرهایش کسب کرده است. سعدی درباره سفر میگوید:
«بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی»
او با تأکید بر تأمل بیشتر در خواندهها، عقلانی نگاه کردن به قضایا و نپذیرفتن قطعی باورها و ناباوریهای دیگران و راهآمدن با اعتقادات دیگران به خواندن این بیت شعر حافظ که میگوید:«جنگِ هفتاد و دو ملّت همه را عُذر بِنِه/ چون ندیدند حقیقت رَهِ افسانه زدند» پرداخت و گفت: با وجود این، حافظ گاهی اعتقادی خیلی جدی از خودش را اعلام میکند و برخی باورها را هم که دیگران گفتهاند دارد. ما با باید پیوسته بین وضعیتها هَروَله و شک و یقین کنیم و نترسیم از اینکه بعضی از پندارهایمان رد شود و یا ضدپندارهایمان زمانی ثابت شود.
این استاد دانشگاه درادامه بر آزادگی روانی تأکید کرد و با خواندن شعر: «کار مانیست شناسایی راز گلسرخ/ کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم» از سهراب سپهری خاطر نشان کرد: حافظ هشتصد سال قبل از سهراب سپهری گفته است:
« با صبا در چمن لاله سحر میگفتم
که شهیدان کهاند این همه خونینکفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نهایم
از می لعل حکایت کن و شیریندهنان»
سَرّامی دراین باره گفت: آنچه از امور که ما امروز علم میپنداریم، ممکن است بعدها ثابت شود که علم نیست و برعکس آنچه را که ممکن است امروز خرافه میپنداریم، ممکن است بعدها ثابت شود که حقیقتهایی علمیاند.
او در بخش دیگری از سخنانش به باب اول بوستان، که درباره «عدل و تدبیر و رأی» است، پرداخت و با خواندن این بیت :«منه بر جهان دل که بیگانهای است/ چو مطرب که هر روز در خانهای است.» اظهار کرد: سعدی میخواهد بگوید که دنیا دم به دم در حال تحول است اما این تحول، بیوفایی تلقی شده است و این در صورتی است که دنیا همواره در حال دگرگونی است؛ در واقع نچه که سعدی از اول تا آخر بوستان میخواهد به حاکم روزگارش انتقال بدهد، این است که تا میتوانی با زیردستان مدارا کن.
نشستهاس سعدی خوانی، هر دو هفته یکبار، شنبهها از ساعت 16 تا 18 به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و با ارائه دکترقدمعلی سَرّامی، استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگرایرانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی، در سالن سلمان هراتی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، روبروی کوچه پورموسی برگزار میشود. عموم علاقهمندان و پژوهشگران برای شرکت در این جلسات میتوانند درسالن سلمان هراتی حوزۀ هنری حضور یابند.
انتهای پیام
نظرات