اسماعیل امینی (شاعر و ترانه سرا) قطعه ماندگار «امام دل‌ها» در سالروز ارتحال امام خمینی (ره) در گفت‌وگو با ایسنا درباره سرودن این قطعه با بیان این مطلب یادآور شد: زمانی که همراه با آقای برنجان که قرار بود آهنگسازی و تنظیم آن را برعهده داشته باشند، می‌خواستیم سرودن این قطعه را آغاز کنیم، پیشنهادم این بود که ابتدا یک ملودی خوش‌آیند ساخته شود تا براساس همان ملودی شعر بنویسیم.

او ادامه داد: نکته دیگری که از ابتدا مدنظر داشتیم این بود که در این قطعه سوگواری نداشته باشیم. می‌خواستیم به‌جای سوگواری یک گفت‌وگوی صمیمانه شکل بگیرد و بعد از سال‌ها، تبدیل به یک بزرگداشت برای حضرت امام (ره) شود. با مشورتی که از برخی دوستان گرفتیم، سرفصل‌هایی را برای قطعه انتخاب کردیم که براساس آن ملودی ساخته شد و براساس همان ملودی شعری نوشتم و تلاش کردم هیچ کلمه‌ای از آن مصنوعی نباشد. آقای عبدالحسینی هم به زیبایی این قطعه را خواندند.

این شاعر درباره حساسیت‌هایی که حین آماده‌سازی این قطعه وجود داشته هم گفت: مهمترین نکته این بود که هر سه نفر ما، با اعتقاد پای این کار آمدیم و از همان ابتدای روی مباحث محتوایی به توافق رسیدیم. در مسیر کار هم مشورت‌هایی با دوستان گرفتیم و طبیعتا در محتوای کار هیچ اختلاف نظری نداشتیم. درباره جزییاتی مانند تکرار برخی قسمت‌ها، نظرات متفاوتی داشتیم که طبیعتا نظر آهنگساز در اولویت بود.

او درباره دلیل ماندگاری قطعه «امام دل‌ها» توضیح داد: این قطعه به معنای واقعی کلمه یک بزرگداشت برآمده از دل بود. خطای بزرگی که در کارهای مناسبتی، هم در زمینه شعر و هم در زمینه موسیقی شاهد هستیم، این است که برخی تولیدکنندگان بیشتر ذائقه مدیران را مدنظر قرار می‌دهند و به ذائقه مخاطب و شنونده خود توجهی ندارند. 

اسماعیل امینی درباره بازنشر ویدئوهای مربوط به شعرخوانی خود در سایت‌های اشتراک ویدئو مانند آپارات و تأثیر آن بر اقبال بیشتر مردم به دنیای شعر و ادبیات هم گفت: انتقال طبیعی شعر از طریق کتاب است. هر چند شعرخوانی‌های ویدئویی و عرضه آن‌ها در بستر مجازی برای آغاز علاقه‌مندی مخاطبان ابزار مناسبی است اما دیده‌ام افرادی که در این حوزه متمرکز می‌شوند و ناگزیر بخشی از ظرافت‌های شعری را به نفع سرعت جذب مخاطب، قربانی می‌کنند.

او ادامه داد: این یک واقعیت است که امکانات جدید ارتباطی باعث شده‌اند، انحصار در فضای رسانه‌ای بشکند. امروز کسی که نمی‌تواند هنرش را در رسانه رسمی مانند تلویزیون عرضه کند، مانند همه نوازندگان، فرصت‌های جایگزینی برای ارائه هنر خود دارد. این پدیده واقعا حیرت‌انگیز است که نمایش ساز همچنان در تلویزیون رسمی ما ممنوع است و در این شرایط بسترهای مجازی این انحصار را از بین می‌برند.

این شاعر باسابقه در پایان گفت: شکستن انحصار تلویزیون توسط بسترهای مجازی و رسانه‌های جدید، یک نوید برای آینده است. در این شرایط رسانه رسمی هم ناگزیر می‌شود برای ایجاد جذابیت و جذب مخاطب، نگاه خود را تغییر دهد. 

انتهای پیام