رنگی که نماد جامعه پزشکی، انسان های خلاق، خستگی ناپذیر، پویا و در عین حال سخت و محکم است، انسان های خلاقی که حاضرند سختی و مشقت را برای لحظه‌ای شادمانی همنوع و جامعه خود با جان و دل خریداری کنند، خستگی ناپذیرانی که پنجه در پنجه انواع بیماری، سلامت و آرامش روان و درون خود را به جامعه تقدیم می کنند.

 حضرت محمد«ص» می فرماید:« إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ الطَّبیبُ، و لکنَّکَ رجُلٌ رَفیقٌ .طبیب، خداوند عزّ و جلّ است، اما تو یاری مهربان هستی.» یار مهربانی که به «سنگر سازان بی سنگر» مشهورند.
خانم دکتر شهبازی در مورد پیشینه روز پزشک می گوید: ابوعلی سینا پزشک ماهر، فیلسوف و حکیم ایرانی کە به نوعی پدر طب ایرانی است در علم پزشکی مهارت زیادی داشت و خدمات بی شماری را در این عرصه تقدیم جامعه بشری کرد.

 وی بیش از ۴۵۰ کتاب به زبان فارسی و عربی با موضوعات پزشکی- بهداشتی نوشته است. علم پزشکی مدیون کسانی چون ابوعلی سینا و هزاران بوعلی دیگر است‌. از آنجا که پزشکان  برای حفظ سلامت جامعه بشری به صورت شبانه‌روز تلاش می‌کنند، از جایگاه مهمی در جامعه برخوردارند. بنابراین در کشور ما نیز همانند بسیاری از کشورهای دیگر، روزی را به پاس زحمات و فداکاری های بی دریغ این قشر، زاد روز ابوعلی سینا، این دانشمند ایران و جهان را روز پزشک نامگذاری کرده‌اند، قدردانی و تجلیل از زحمات پزشکان عرصه دارو و درمان و همچنین گرامیداشت خدمات ابن سینا در راستای پیشرفت علم پزشکی است.
دکتر شهبازی، به عنوان سندیت در فداکاری های عرصه پزشکی، جمله تاریخی و همیشگی شادروان«دکتر قریب» را عنوان می کند «اگر پزشک هستی دیگر متعلق به خودت نیستی؛
اگر متعلق به خودت هستی دیگر پزشک نیستی…» می گوید: هرگاه جامعه‌ای از نظر سلامتی دچار مشکل شود اولین راهکار مراجعه به پزشک است پزشکی که محرم اسرار و شافی دردهای روحی، جسمی و ظاهر تک تک افراد جامعه است.

 پزشکی، علمی است که با ثانیه‌ها در ارتباط است در این ارتباط ثانیه‌ای، هیچ جای شوخی و کم کاری وجود ندارد. فردی که علم پزشکی را برمی‌گزیند از لذایذ زندگی چشم پوشیده از خواب و خوراک و مسافرت، مهمانی و گردش که حق هر انسان است چشم پوشی کرده است. پزشک کسی است که دوست داشتن هایش با دیگر افراد جامعه متفاوت است. کسی که با آمپول، قرص، بخیه و انواع جراحی ها سر و کار دارد. از آزمون ها و موانع زیادی عبور کرده است. بارها پیش آمده در اوج خستگی و خواب، مریض در حال درمان کد خورده است و باید کل کادر درمان برای نجات بیمار دست به کار شوند... در این حالت نه تنها پزشک، کل پرسنل بیمارستان، وارد عمل می شوند و هر کس کار خود را انجام می دهد تا بحران را به بهترین وجه ممکن مدیریت کنند.

تنها چیزی که در این لحظات به پزشک آرامش و امید می دهد، آرامش خانواده مریض و اعتماد به پزشک است. پشتکار پزشک، برابر با جامعه‌ای قدردان، منصف و نوع دوست است که معنی پیدا می کند. چون هیچ کسی جز پرسنل درمان درک نمی کند، برای احیاء، جراحی و حتی یک معاینه به ظاهر ساده پزشکی، پزشک چه مراحل و مرارتی را طی می کند و چه روش های را برای نجات جان یک انسان به کار می‌ بندد.
وی می گوید: زمانی که علائم حیاتی بیمار رو به بهبود می رود و نوای بی وقفه سلامت بیمار در مانیتور علائم حیاتی را می شنوم به جرأت می توانم بگویم زیباترین و گرانبهاترین هدیه به جامعه پزشکی است. پزشک تنها یک واژه، شغل یا شخص نیست. علم پزشکی تنها علمی نیست که نیاز روزانه جامعه است، مادر و منبع انواع علوم پیوسته به تداوم زندگی و سلامت کل جامعه است.
احترام به جامعه پزشکی، احترام به خالق هستی و آفریدگار زندگی است.

انتهای پیام