به گزارش ایسنا، سیدحسین کردبچه معروف به عرب حوالی اذان مغرب شامگاه روز یکشنبه(۲۲ مردادماه) دار فانی را وداع گفت و به دیدار اربابش رفت.

در میان هیأتی‌ها مشهور بود به سیدحسین عرب، اما در شناسنامه نامش سیدحسین کردبچه کرمانشاه است. ۷۷ سال سن و تا حدود ۲ هفته قبل از پرکشیدنش از این دنیای خاکی هم به قول هیأتی‌ها تخته‌اش وسط بود و در هیأت‌های مطرح و چند هزار نفری تهران روضه‌خوان بود که آخرین روضه‌خوانی آن مرحوم در شب عاشورای ۱۴۰۲ رقم خورد.

این مداح برجسته قدیمی هم‌نسل مداحانی همچون احمد شمشیری، سیدجواد ذبیحی، علی قصری و محمد علامه بود. از ویژگی‌های آن مرحوم می‌توان به شعربلد بودن و حافظه شعری بسیاری بالا اشاره کرد، همچنین وی با لحنی آرام و طمأنینه خاص مداحی می‌کرد و در تمام روضه‌های خود سعی می‌کرد نام امیرالمومنین علی(ع) را به زبان آورده و با جمعیت دم «یاعلی» بگیرد.

مراسم وداع با پیکر سیدحسین عرب پیرغلام امام حسین(ع)

در ابتدای این مراسم مهدی آصفی به روضه‌خوانی از حضرت عباس(ع) پرداخت و گفت: امید است ثوابی از این روضه به استاد اعظم و مولازاده ما سیدحسین عرب برسد که الحق روضه‌خوان بود. سپس صوت مدح‌خوانی از مرحوم عرب پخش شد که می‌خواند: «هر دل پی دل سِتان خود می‌گردد/ هرکس پی هم زبان خود می‌گردد.» سپس هم مثل مجالس آن مرحوم دم «یاعلی» گرفته شد.

در ادامه این مراسم محمود کریمی نیز مدح مولاخوانی سیدحسین عرب را در پیش گرفت و این شعر را خواند:

دوش رفتم مسجد کوفه، بدیدم روی منبر
بود گرم خطبه آن شاهنشه دنیا و دینم

گفت ای مردم سلونی، من وصی مصطفایم
خازن گنج علوم اولین و آخرینم

من به قرآن باء بسم الله رحمان رحیمم
مومنون و کوثر و طاها و قدر و یاء و سینم

آل عمران مائده اعراف توبه هود نوحم
مومنون، شوراء و فتح و صافات و حشر و تینم

مقصد رمز الم نشرح لک صدرک منم من
زآنکه آرامش به قلب پاک ختم‌المرسلینم

مقصد ذات حق از السابقون‌السابقونم
حجت اللهم وصی رحمةللعالمینم

در این قسمت شعر محمود به یاد و سبک سیدحسین عرب دم یا علی گرفت.

وی در ادامه این ابیات را خواند: 

دست سرمد، یار احمد، ماه مفرد، زیب مسند
مهر امجد، نور ایزد، من امامُ‌العارفینم

دائم هستم، قائم هستم، عالِم هستم، حاکم هستم
واصل هستم، فاصل هستم، مرشد روحُ‌الاَمینم

تا قیامت گر شود تفسیر از نهج البلاغه
نیست خطی از خطوط صفحه علم الیقینم

این مداح اهل‌بیت(ع) مجددا دم یا علی گرفت و گفت: اگر دقت داشتید آقای عرب، حین خواندن یک نفس می‌گرفت و بعد هرچه نفس داشت، این دم یا علی را تکرار می‌کرد.

وی شعر را اینطور ادامه داد: 

من معز المومنینم من مذل المشرکینم
من بصیرٌ بالعبادم، من هدی للمتقینم

گفته قرآن چنگ باید زد به حبلِ الله جمیعا
اهل عالم دست پیش آرید من حبل‌المتینم

باد و خاک و آب و آتش در پی فرمانگذاری
در شمال و در جَنوب و در یصار و در یمینم

بینوایان را نوایم، دردمندان را دوایم
بی‌پناهان را پناهم، بی‌مُعینان را معینم 

من همان شاهم که شب‌ها جای خواب و استراحت
مونس طفل یتیمم، یار هر ویران نشینم 

خاطره‌ای از مرحوم سیدحسین عرب

محمود کریمی در میان شعرخوانی خود خاطره‌ای از مرحوم عرب تعریف کرد و گفت: روزی از او پرسیدم: کجا خودت را کاملا در بغل امام حسین(ع) رها کردی؟ کمی طفره رفت و من اصرار کردم تا گفت: در برهه زمانی گرفتاری مالی داشتم. پیش خودم گفتم فردا ۲-۳ وعده روضه‌خانگی دارم. آنها را که بروم با صله‌هایش بخشی از مشکلم حل می‌شود. زندگی‌ام با همین صله روضه‌ها سپری می‌شد. فردای آن روز  به خانه اول رفتم دیدم منزل نیستند. وعده ماهانه بود، اما نبودند. به خانه دوم رفتم مسافرت بودند. خانه سوم هم کسی در را باز نکرد. متعجب ماندم. من هرماه می‌رفتم و برایشان روضه می‌خواندم و هرچه می‌دادند می‌گرفتم اما این ماه نبودند. گفتم یا امام حسین(ع) چه کنم؟ با دوچرخه راه افتادم و رفتم. به یکباره در مسیر دیدم خانمی دست تکان می‌دهد. تعجب کردم، کنارش توقف کردم.

آن خانم از من پرسید، روضه‌خوان هستی؟ (آن مرحوم همیشه فینه بر سر داشت و مشخص بود روضه‌خوان است)، گفتم: بله. دست کرد در کیفش و مقداری پول به من داد و گفت: گره بر کارم افتاده، برایم روضه بخوان. پرسیدم اینجا بخوانم؟ گفت: نه هرجا که می‌توانی، به نیت من روضه بخوان و رفت. سوار دوچرخه شدم و به پول نگاهی انداختم و دیدم درست به مقدار نیازم هست. گفتم یا حسین(ع) با من چه کردی؟ شب در خواب امام حسین(ع) را دیدم. به من گفت اهل خانه نبودند، من که بودم. هر چه می‌خواهی از من بخواه و جای دیگری نرو. سیدحسین می‌گفت دیگر از آن به بعد تلاش کردم از بغل امام حسین(ع) دور نشوم.

سپس کریمی در ادامه این شعر را به عنوان زبان حال مرحوم سیدحسین عرب خواند:

وقتی که نفس تو سینه، زندونه
حال مردنو کسی نمی‌دونه
غیر تو کسی برام نمی‌مونه
یا ابی عبدالله

خدا بسازه؛ همون ساعت که اسیر تابوتم
خدا بسازه؛ یه سینه‌زنی تو مسیر تابوتم
خدا بسازه؛ یه یاحسین بگن به زیر تابوتم

تو دین و دنیامی به والله و باالله
دوای دردامی، بینی و بین الله
فقط تو آقامی یا ابی عبدالله

نور قبرم از حرارت تربت
زنده می‌شم از طراوت تربت
می‌رم تا به اوج، به قدرت تربت

خدا بسازه؛ یکی از اون‌ها که اومده هیأت 
خدا بسازه؛ بگیرن دست منو تو اون غربت
خدا بسازه؛ بذارن زیر سرم یه‌کم تربت

پس از این شعرخوانی محمود کریمی به این قسمت از شعر که رسید، گفت: برای غسل سیدحسین، امروز از همه طرف تربت آوردند. او چندی پیش به محمدحسین پویانفر گفته بود، برای من کفن بخرید. او اعتراض کرده بود که این چه حرفیه؟ اما ایشان گفته بود: همین که گفتم، برایم بخرید. امروز پیراهن سیاه محرم سیدحسین را که تا روز آخر عمرش برتنش بود، در کفنش گذاشتیم.

سپس شعر خود را ادامه داد:

جواب من دینی، تویی تویی بالله
معنی تلقینی، بینی و بین الله
تویی که همرامی یا ابی عبدالله

روزی که می‌آم به عرصه‌ محشر
تنها می‌ذارن منو پدر مادر
می‌سپاری منو دست علی‌اکبر

خدا بسازه؛ بگه مادرت این سینه‌زن ما بود
خدا بسازه؛ بگه چشماش تو داغ ما، دریا بود
خدا بسازه؛ بگه از اوّلش هم مال مولا بود

با شهدا همراه به والله و باالله
تحت لوای ماه، بینی و بین الله
محشر کبرامی یا ابی عبدالله

محمود کریمی پس از شعرخوانی اظهار کرد:  افرادی که پیش منبری‌ می‌خوانند رسم خوبی داشته و دارند، حتی اگر ۱۰ دقیقه هم زمان برای خواندن داشته باشند، سینه‌زنی می‌کنند. من هم سینه‌زنی بخوانم تا هم سیدحسین عرب و هم شهدای شاهچراغ فیض ببرند.

وی در ادامه نوحه «شاه به خون تپیده بین یه مشت دریده» محرم امسال خود را خواند.

در بخش دیگری از این مراسم سیدمحمود علوی در این مراسم روضه‌خوانی کرد و گفت: به نظرم سیدحسین عرب با ما این شعر را می‌خواند که مصیبت پدر و مادرم از یادم رفت/ مصیبت پسر تو نشد فراموشم.

سپس این مداح اهل‌بیت(ع) شعری که سیدحسین عرب چندی پیش در بین‌الحرمین خوانده بود را قرائت کرد:

از نوکری درت مرا سیر نکن/ جز درگه خود جای دگر پیر نکن! / من منتظر توام شب اول قبر/ سوگند به جان مادرت دیر نکن؛  روضه‌خوانی خود را شروع کرد.

در بخش دیگری از این مراسم وداع نیز حسین طاهری به نوحه‌خوانی پرداخت و این شعر را خواند:

پای غمت گیرم حسین 
نوشته کتاب تقدیرم حسین
از غیر تو سیرم حسین
آخر یه شب تو روضه می‌میرم حسین
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی‌سر و بی‌سامونت شم
کاشکی یک شب کرب و بلا مهمونت شم
جانم حسین جانم حسین

با روضه‌هاش قلبم گرفت
قاب چشمامو بارون نم نم گرفت
گفتم حسین، گریم گرفت
انقد مرده که دست نامردم گرفت
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی‌سر و بی‌سامونت شم

در بخش پایانی این مراسم ابراهیم رحیمی آخرین مداحی بود که در این مراسم مرثیه‌خوانی کرد. همزمان با خواندن این مداح پیکر آن مرحوم روی دستان هیأتی‌ها بلند شد. ابتدا در حسینیه امامزاده علی‌اکبر(ع) چند قدمی را با ذکر یا حسین تشییع و سپس پیکر را به بیرون از امامزاده هدایت کردند.

گفتنی است، پیکر سیدحسین عرب عصر روز یکشنبه ۲۲ مهرماه در آستان مقدس امامزاده علی‌اکبر(ع) چیذر توسط حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا اخروی غسل داده شد.

مراسم تشییع پیکر سیدحسین عرب بناست از ساعت ۱۵ امروز سه‌شنبه (۲۴ مردادماه) از مسجد گیاهی تجریش به سمت آستان مقدس امامزاده صالح(ع) تشییع و در این بارگاه مقدس به خاک سپرده شود.

انتهای پیام