دکتر داوود کردستانی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: با نگاهی به جدول شاخصهای عمده بازار کار، جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر به تفکیک استان در زمستان ۱۴۰۰ نشان میدهد نرخ بیکاری در لرستان به ۱۴.۵ درصد رسیده، این در حالیست که این نرخ در زمستان سال ۱۳۹۹ حدود ۱۲.۵ درصد بوده و این تغییرات نشاندهنده افزایش بیکاری در لرستان است.
وی ادامه داد: عدم بهرهبرداری از واحدهای بزرگ صنعتی، تعطیلی صنایع موجود، سنتی بودن بخش کشاورزی و غفلت از ظرفیتهای حوزه گردشگری تنها بخشی از مشکلاتی است که بر بیکاری لرستانیها دامن میزند.
کردستانی افزود: این در حالیست که جمع شاخصهایی مانند نرخ بیکاری بالا، میزان سرمایهگذاری پایین، تورم بالا، قرارگیری در لیست استانهای با نرخ اشتغال ناقص و … بهراحتی میتواند اوضاع اقتصادی نامناسبی را در یک استان رقم بزند.
این روانشناس با تأکید بر اینکه تأثیر بیکاری بر امور مالی محدود نمیشود، بیان کرد: بیکاری بر سلامت روانی و جسمی فرد اثر میگذارد، طی تحقیقات انجام شده مشخص شده کارکنانی که کار خود را بدون داشتن هیچگونه تقصیری از دست داده بودند به بیماریهایی مانند فشار خون بالا و دیابت دچار میشدند؛ همچنین احتمال بیماری قلبی در آنها، دو برابر بیشتر از افرادی بود که شاغل بودند.
وی با بیان اینکه بیکاری سلامت روانی افراد را هم تحت تأثیر قرار میدهد، افزود: عدم اعتماد به نفس، اعتماد به نفس پایین و افسردگی اثرات روانی مشاهده شده ناشی از بیکاری است.
کردستانی تصریح کرد: از دست دادن شغل و یا بیکاری به مدت طولانی موجب ایجاد گرایش به خودکشی در بعضی افراد میشود؛ بسیاری اوقات به دست آوردن کار به دلیل مشکلاتی مانند رکود و کاهش رشد اقتصادی دشوار خواهد بود و نداشتن شغل منجر به احساس حقارت در فرد میشود.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور لرستان گفت: چنانچه فرد به هنگام گرفتن کار با تبعیض جنسیتی، سن یا تبعیض نژادی مواجه شود و یا اگر فاقد تحصیلات لازم و یا تخصص برای تصاحب آن باشد، این مشکلات عاطفی بدتر از پیش خواهند شد.
وی اضافه کرد: بیکاری ممکن است به کمبود مالی و فشار اقتصادی انجامیده و به نوبه خود موجب ایجاد مسائل خانوادگی شود اما مطالعات نشان میدهد که طی یک دوره بیکاری، سلامت روان مردان بیشتر از زنان تحت تاثیر قرار میگیرد، اما تاثیر آن بر روحیه فرد، بستگی به میزان استرسی دارد که در محیط کار به او وارد میشود.
کردستانی عنوان کرد: طبق نظرسنجی به عمل آمده از ۱۱ هزار مرد توسط مرکز آماردهی وزارت کار، یک چهارم (حدود ۲۴ درصد) که تجربه بیکاری داشتهاند، مراحلی از افسردگی را گذراندهاند درحالیکه از میان مردان شاغل، فقط ۱۳ درصدشان مدتی افسردگی داشتهاند.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور لرستان اضافه کرد: بر اساس مطالعات کشوری انجام شده، شیوع ابتلا به هرگونه اختلال روانپزشکی در ساکنین مناطق شهری بیش از مناطق روستایی است که بیشترین شیوع در گروه سنی ۴۰-۴۴ سال و کمترین شیوع در گروه سنی ۶۰-۶۴ سال بوده است، همچنین بررسی شیوع ابتلا به اختلال روانپزشکی برحسب وضعیت تاهل نشان داد که شیوع اختلال در افراد مجرد از سایر گروهها کمتر و شیوع ابتلا به هرگونه اختلال روانپزشکی در افراد بیکار و خانه دار بیشتر از افراد شاغل است.
وی گفت: هرچه طول مدت بیکاری بیشتر باشد، تعداد افرادی که علائم افسردگی دارند نیز بیشتر است؛ به این صورت از بین کسانی که حداقل یک سال بیکار بودهاند حدود ۳۶ درصد افراد افسرده بودند و این در حالی است که از بین افرادی که کمتر از شش ماه بیکار بودهاند تنها ۱۸ درصد مبتلا به افسردگی بودهاند. درباره سلامت زنان اختلالات بیشتری نسبت به مردان اعلام شده است.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: اولین اختلال یا علامتی که به واسطه بیکار شدن یک فرد در وی رخ می دهد افسردگی است زیرا فرد نسبت به آینده احساس خوبی نداشته و حس عدم امنیت دارد بخصوص اگر این فرد بیکار همسر و فرزندانی هم داشته باشد، این امر سبب ایجاد دلخوری، خودخوری، احساس غم و اندوه و در بعضی افراد سبب ایجاد عصبانیت و پرخاشگری میشود.
کردستانی با بیان اینکه از علائم دیگری که افراد بیکار دارند میتوان به اضطراب اشاره کرد و گفت: این اضطراب ناشی از احساس امنیت نداشتن نسبت به آینده است و دائم نگران این هستند که زندگیشان دستخوش چه تغییراتی میشود و چه کار خواهند کرد.
وی ادامه داد: افسردگی و اضطراب میتواند در فرد مشکلات جسمی زیادی ایجاد کند؛ این علائم شامل بیخوابی و افکار نگران کننده. فرد در حال فکر کردن مدام به مسائل ناراحت کننده در مورد بیکاری است نمیتواند بخوابد.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور لرستان خاطرنشان کرد: بیکاری میتواند روی خصوصیات شخصیتی افراد هم مؤثر باشد، هرچه زمان بیکاری بیشتر باشد میزان وظیفه شناسی مردان کاهش مییابد، با طولانی شدن بیکاری میزان گشودگی به تجربه و توافق جویی نیز در مردان روند کاهشی دارد.
انتهای پیام
نظرات