شهید محمدحسن آتش جامه در سوم شهریور ۱۳۴۱ در شهر مقدس قم به دنیا آمد. در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن و مهربانش دوران کودکی را پشت سر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد و به فراگیری تحصیل پرداخت.

سرانجام در تاریخ دهم تیرماه ۱۳۶۱ در منطقه پاسگاه زید به شهادت رسید و در امامزاده ابراهیم (ع) قم آرام گرفت.

وصیت‌نامه شهید محمد حسن آتش جامه:

اینجانب محمد حسن آتش جامه طبق دستور خدا رسول و اطاعت از فرمان امام و رهبر عظیم الشأن بر خود لازم دانستم که عازم جبهۀ جنگ حق علیه باطل شوم جهت حفظ اسلام و قرآن و کشوریم و هیچ چیزی مرا وادار نکرده مگر عقلم، ایمانم و پیروزی و امیدوارم همگان با پیرزی از دین و ایمان و قرآن در رسول شان اسلام را حفظ نموده و لشگر کفر را نابود سازند این جانب هم وظیفه دارم و مسئولم تا دشمن هست و من زنده‌ام از پای ننشینم بر پدر و مادرم لازم میدانم و سفارش می‌کنم در رابطه با امانت خداوندی بی صبری نکنند ما همه امانت‌های خداوند هستیم.

امیدوارم خداوند از ما راضی باشد و ما و شما پدران و مادران امانت خداوند را طبق رضایت خود بر خدا تحویل دهید و این ممکن نمی‌شود مگر به راه حق فرستادن و در فراق او صبر نمودن تا از این طریق این خدا و اسلام یاری شود.

از پدر و مادرم می‌خواهم مرا حلال کنند چون زحمت زیادی برای من کشیده‌اند از برادرانم می‌خواهم راه سرخ حسین را پیشه کنند و از خواهرانم می‌خواهم راه حضرت زینب سلام الله علیها السلام را ادامه دهند راضی نیستم در فراق من بی قراری کنند.

سر مزارم و پشت سر جنازه‌ام گریه بلند نکنند تا دشمن شاد نشود هر وقت دلشان تنگ شد برای عزیز زهرا حسین مظلوم و اهل بیتش گریه کنند و به شما خانواده‌ام سفارش می‌کنم اگر جنازه‌ام پیدا نشد قصه نخورید ان‌شاء الله وقتی راه کربلا باز شد موقعی که مشرف به زیارت آن حضرت شدید یادی از شهید خود بکنید این را هم بگویم اگر جنازه‌ام پیدا شد هر جا که سپاه تصمیم گرفت مرا خاک کنید.

مهم نیست کجا خاک باشد مهم آن است که خدا من را قبول کند ان شاء الله.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر بکاه و به عمر او بیفزا.

بسیجی مخلص خدا عاشق کربلا محمد حسن آتش جامه

۵۹/۱۰/۱

بخشی از پیام مقام معظم رهبری به کنگره شهدای قم 1401:

«معارف ملّی؛ شهید و شهادت از جمله‌ی چیزهایی است که هویّت ملّی را برجسته میکند و رتبه‌ی هویّت ملّی را بالا میبرد. ملّت ایران به خاطر همین شهادت‌طلبی‌ها در چشم آنهایی که به گوششان رسید ــ البتّه سر و صدا و هیاهوی رسانه‌های دشمن نمیگذارد خیلی از چیزها در دنیا به گوش افراد برسد، امّا آنهایی که به گوششان رسید که کم هم نبودند، خیلی از ملّتها بودند ــ عظمت پیدا کرد؛ به خاطر چه چیزی؟ به خاطر شهید. به خاطر صِرف جنگ نیست؛ جنگ خیلی جاها هست؛ به خاطر این فداکاری‌ها است که در آن شهید از آب درمی‌آید؛ به خاطر این خانواده‌ها است؛ خانواده‌های شهیدان، این پدرها، این مادرها؛ به خاطر اینها است. هر چه خبر اینها به بیرون درز کرد، برای این ملّت عظمت آفرید؛ [لذا شهید] هویّت ملّی را درخشنده میکند، برجسته میکند، رتبه‌اش را بالا میبرد.

در مورد معارف اخلاقی و مکارم اخلاقیِ انسانی ــ با قطع نظر از دین ــ که در کلمه‌ی «شهید» نهفته است؛ [مثلاً] فداکاری. شهادت مظهر فداکاری است. کسی جان خودش را برای آسایش دیگران میدهد؛ شهید امنیّت، جان خودش را میدهد برای اینکه دیگران در امنیّت زندگی کنند؛ شهید دفاع مقدّس جان خودش را میدهد برای اینکه آن دشمن خبیث ظالم به آن وعده‌ای که به خودش داده بود ــ که گفته بود تا تهران خواهم رفت و ملّت ایران را به ذلّت خواهم کشید ــ نتواند وفا کند؛ شهید این است دیگر. من و شما نشسته‌ایم در خانه‌مان، او دارد آنجا میجنگد برای اینکه ما راحت بنشینیم، دشمن نیاید به سراغ ما. این فداکاری یک اخلاق [برجسته] است؛ با قطع نظر از هر دین و مذهب و عقیده‌ی دینی‌ای، انسانها این را اهمّیّت میدهند. [شهادت،] شجاعت را تداعی میکند. بنابراین، کلمه‌ی «شهید» تجسّم این همه معارف اخلاقی است.

پس بنابراین، شهادت از یک طرف معامله‌ی با خدا است؛ آن صِدقی که هست، معامله‌ی با خدا است: اِنَّ اللَهَ اشتَریٰ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم وَ اَموالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّة.(۷) آن طور که یادم هست، از امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و از امام سجّاد (علیه السّلام) نقل شده که قیمت جان شما خیلی بالا است، آن را نفروشید مگر به بهشت. این جان خیلی قیمت دارد؛ قیمت وجود شما خیلی بالا است؛ این را فقط به بهشت بفروشید؛ به هیچ چیزی کمتر از بهشت [نفروشید] که خدای متعال هم خریدارش است؛ جان مال خدا است، خدا هم خریدارش است. اِنَّ اللَهَ اشتَریٰ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم وَ اَموالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّة؛ پس از یک طرف معامله‌ی با خدا است. از یک طرف تأمین‌کننده‌ی مصالح ملّی است؛ همان تقویت هویّت که گفتیم. شهادت فی‌سبیل‌الله مصالح ملّی را و منافع ملّت را تأمین میکند.»

انتهای پیام