به گزارش ایسنا، صدمات و آسیب دیدگی‌های ورزشی، چالش‌های جسمانی و روانی را برای ورزشکاران به همراه دارد و ورزشکاران آسیب دیده ممکن است هیجانات منفی شدیدی مانند افسردگی ، اضطراب، پریشانی، عدم اعتماد به نفس و نا امیدی را تجربه کنند؛ همچنین این شرایط بر بازگشت دوباره ورزشکار به صحنه رقابت نیز اثر گذار است، با این حال سوال پیش می آید که ورزشکار چگونه می‌تواند بر این هیجانات چیره شود؟

در این رابطه مندی رداک هادسون (Mandy Ruddock-Hudson) و همکارانش در تحقیقات خود از چهار مشخصه مشترک در بین ورزشکارانی که با روحیه قوی موفق شده بودند بر آسیب دیدگی های خود فائق شوند، نام بردند.

تقویت سایر جنبه‌ها: ورزشکاران با روحیه قوی، ذهنیت مثبتی را اتخاذ می‌کنند که به آن‌ها یک حس خود کنترلی مناسب را  منتقل می‌کند؛ این دسته از ورزشکاران تلاش می‌کنند سایر جنبه‌های مهم ورزشی خود نظیر قدرت جسمانی، تغذیه و تمرینات روانی را تقویت کنند.

تداوم ارتباطات: این دسته از ورزشکاران ارتباط خود با هم تیمی ها، مربیان، کمیته آموزشی، دوستان و...را به طور موثری حفظ و از کناره گرفتن و انزوای نسبت به تیم و سیستم پشتیبانی آن، اجتناب می‌کنند.

فعالیت جایگزین: آنها همچنین به جای درگیرکردن خود با بی‌تحرکی، فعالیت‌های جایگزین موثری نظیر نوعی آموزش، تحصیل یا سرگرمی دلخواه را می‌یابند.

نگرش مناسب: به جای چشم‌اندازی منفی، نگرش و بازخورد بسیار مثبتی را نسبت به بازگشت خود به صحنه رقابت اتخاذ می‌کنند و این را با امید به بازگشت دوباره و آسیب ندیدن مجدد نشان می‌دهند.

بر اساس این مطلب که از سوی فرزانه موسوی و افسانه صنعت کاران تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: برای برخورد متناسب با آسیب دیدگی ها به همراه یک ذهنیت روانی قوی باید به موارد زیر توجه داشت.

نکته شماره ۱:

افکار خود را بر آنچه توانایی انجامش را دارید متمرکز کنید و بهتر است یک یا دو جنبه از فعالیت ورزشی خود را که می توانید آن ها را طی فرایند بازتوانی بهبود بخشید  شناسایی و سعی کنید به صورت روزانه روی این جنبه ها کار کنید.

نکته شماره ۲:

این موضوع را در نظر داشته باشید با وجود اینکه دوست دارید با همان سطح پشتکار و اطمینانی که قبل از آسیب دیدگی خود داشته‌اید به صحنه ورزش بازگردید اما این موضوع، غالبا برای ورزشکاران پس از آسیب دیدگی امری دشوار است و هنگامی که پس از بازتوانی به صحنه رقابتها باز می‌گردید و با احتیاط بیشتری بازی می‌کنید، تمایل دارید که تنش و حساسیت بیشتری را نسبت به ناحیه آسیب دیده خود داشته باشید که همین مسئله، خطر آسیب دیدگی مجددتان را افزایش می دهد.

انتهای پیام