• دوشنبه / ۴ مهر ۱۴۰۱ / ۱۰:۱۵
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 1401070401449
  • خبرنگار : 71619

آسیب‌شناسی تعطیلی مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی

چرا مرکز آموزش عالی میراث‌فرهنگی سقوط کرد؟

چرا مرکز آموزش عالی میراث‌فرهنگی سقوط کرد؟

یک کارشناس مرمت معتقد است: اساتیدی که تنها با رانت هیأت علمی شده بودند و از همان ابتدا به دنبال ادغام و استخدام در دانشگاه‌های سراسری بودند، مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی را به سقوط بردند و به همین خاطر سازمان میراث‌ فرهنگی از بدنه کارشناسی بی‌بهره شد.

امین محمودزاده مدرس دانشگاه در رشته مرمت که فارغ‌التحصیل مرکز آموزش عالی میراث‌فرهنگی است، درباره ماهیت این مرکز به ایسنا گفت: مرکز آموزش میراث فرهنگی از نظر سطح آموزش از تمام دانشگاها و گروه‌های مرمت بالاتر بود، به طوری‌که فارغ‌التحصیلان کارشناسی مرمتِ این مرکز را در مقطع کارشناسی ارشد از دیگر دانشجویان جدا می‌کردند، چون اساتید مرکز از نظر تجربه و علم، جزو برترین‌های کشور بودند. در واقع مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی شروعی بود برای پیاده‌سازی تجربیات بومی و ادغام آن با تجربیات جهانی که از هر نظر بهترین اتفاق بود.

او در عین حال اظهار کرد: با وجود این‌که دوره اول همه بورسیه سازمان میراث‌فرهنگی بودند، اما هیچ‌کدام به صورت بورس استخدام نشدند و تمام کسانی که جذب سازمان یا پژوهشکده میراث‌ فرهنگی شدند یا در آزمون استخدامی کشوری شرکت کردند و یا با توصیه‌نامه و به بهتر است گفته شود رانتی‌که به اعضای سازمان در آن زمان داده شده بود که همین موجبات ایجاد مافیا و گروه‌ها و دسته‌ها در آینده شد، جذب پژوهشگاه میراث فرهنگی شدند.

این کارشناس مرمت افزود: در دوران ابتدایی تمامی بدنه میراث‌ فرهنگی از فارغ التحصیلان مرکز آموزش عالی میراث‌ فرهنگی بودند، اما بعد از آن تنها در بخش مشاوره و قراردادهای کوتاه‌مدت از دانش‌آموختگان مرکز استفاده شد و آن‌ها مجبور شدند جذب بخش خصوصی و یا دانشگاه‌ها شوند و به همین دلیل سازمان میراث‌ فرهنگی که زمانی بهترین‌ها و آشناترین به امور مرمت را جذب می‌کرد، آهسته آهسته خالی از بدنه کارشناسی خبره شد. این سازمان مملو شد از کارشناسان استخدامی که تنها از سد بخش عمومی گذشته بودند و هیچ آشنایی با مرمت و سازمان نداشتند و ادارات کل هم برای جذب آن‌ها اجبار داشتند. با فوت دکتر شیرازی، مرکز آموزش عالی رو به افول گذاشت. همچنین جذب اساتیدی که تنها با رانت هیأت علمی شده بودند و از همان ابتدا به دنبال ادغام و استخدام در دانشگاه‌های سراسری بودند مرکز را به سقوط برد و به همین اندازه سازمان میراث فرهنگی از بدنه کارشناسی بی‌بهره شد.

محمودزاده معتقد است: تقریبا تمام اعضای هیأت علمی مرکز آموزش عالی میرا ث‌فرهنگی در رشته‌هایی مانند موزه‌داری و یا مرمت، افرادی بودند که تحصیلات این رشته‌ها را نداشتند. همین موضوع موجب ایجاد مافیایی شد که اجازه حضور و نفوذ فارغ‌التحصیلان مرمت و موزه را به بدنه میراث‌ فرهنگی نمی‌داد و این اتفاق حتی در سازمان نظام مهندسی و جاهای دیگر هم رخ می‌داد. به عنوان مثال هنوز به دلیل حمایت نکردن همین کادر (نظام مهندسی) به‌ویژه معماران، مرمت نتوانسته نهاد مستقلی برای خود ایجاد کند و سازمان میراث‌ فرهنگی هنوز اجباری در استفاده از مرمت و موزه‌دار در پست‌های مرتبط ندارد. این موضوع موجب بی‌فایده شدن رشته مرمت و موزه چه در درون و چه در بیرون وزارتخانه میراث‌ فرهنگی شده است. در واقع بی اثر کردن یک رشته دانشگاهی چه در درون و چه در بیرون وزارتخانه، توسط مافیایی از مرکز آموزش عالی میراث‌فرهنگی شروع شد.

این کارشناس مرمت در ادامه اظهار کرد: رشته کارشناسی و کارشناسی‌ارشد در حیطه میراث‌ فرهنگی به‌ویژه مرمت و موزه در بسیاری از دانشگاه‌ها ایجاد شده، اما لازمه یک دانش‌آموخته در رشته‌ای مانند مرمت و موزه برای فعالیت در عرصه‌های حرفه‌ای و عملی، تجربه و اتصال به اساتیدی است که در عرصه علم و عمل فعالیت داشته باشند؛ چراکه برای حفاظت از یک داشته میراث‌ فرهنگی جای خطایی وجود ندارد و یک اشتباه موجب نابودی آن داشته فرهنگی می‌شود. بر این اساس باید درصد خطا را به پایین‌ترین حد رسانید. همچنین دور بودن ذهنیت فارغ‌التحصیلان از امکانات و داشته‌های وزارتخانه میراث‌فرهنگی موجب بی‌اثر شدن تمامی دروس در دانشگاه‌ها شده است. در مرکز آموزش عالی میراث‌فرهنگی فارغ‌التحصیلان مستقیم به بدنه سازمان میراث‌ فرهنگی متصل بودند و در طول تحصیل تجربیاتی کسب می‌کردند و می‌کردیم که شاید حاصل ده‌ها سال سعی وخطا بوده است.

محمودزاده که با احیای مرکز آموزش عالی موافق است، گفت: احیای این مرکز باید با قابلیت‌های جدید انجام شود، این مرکز قابلیت پرورش و نوسازی کادر استادکاران مرمتی، کارمندان و کارشناسان موزه، مرمت و دیگر عرصه‌های میراث‌فرهنگی در سراسر کشور را دارد که به واسطه جذب نکردن صحیح، بدون اطلاع از قوانین و تکنیک‌ها وارد وزارتخانه شدند و بزرگ‌ترین عامل آسیب به داشته‌های میراث فرهنگی ایران شده‌اند و لزوم آموزش در حین خدمت آن‌ها فراموش شده است. باید از ترکیب کادر مجرب دانشگاهی غیرِ میراثی و نیروهای باتجربه وزارتخانه استفاده کرد تا این تعامل موجب غنی شدن هر دو سمت شود و باعث ایجاد رانت نشود.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۴۰۱-۰۷-۰۵ ۱۳:۴۵

درود براستادمحمودزاده ودیگردوستان که نگران وضعیت پیش آمده هستند. جریان فروپاشی بدنه کارشناسی سازمان اسبق و وزارتخانه جدید متوجه شخص رئیس جمهوروقت آقای احمدی نژاد هست که بقایی نادان رابه ریاست وقت آنزمان منصوب کرد. ازطرفی معاونت رئیس جمهوربودن هم باعث شده بود افراد، مدیران و صاحب منصبان غیر مرتبط به بدنه سازمان راه پیداکنند. که این خود عامل اصلی در آسیب رساندن به وجهه علمی و دانش های تخصصی حوزه ماموریتی شد. حال جناب ضرغامی بهتراست با احیا و باززنده سازی سرچشمه های اصلی جوشش دانش های موردنیاز وزارتخانه از درون و بیرون و ارج نهادن به بدنه کارشناسی که سالیان دراز عمروزندگی خودرادراین راه صرف کردند نگاه کارمندی را ازاین بدنه دور کنند و مشوق اصلی برای کسب مهارت‌های بیشتر و افزایش دانش علمی وکاربردی دراین زمینه شوند که یکی از این راه ها احیا مرکز تخصصی آموزش عالی میراث‌فرهنگی است و بدینوسیله انگیزه های کاری، اداری و معیشتی این نیروهانیز همزمان تقویت شوند. اگر گوش شنوایی وجود داشته باشد.