رحیم علیمحمدی در گفتوگو با ایسنا در خصوص اهمیت مدیریت منابع آبی، اظهار کرد: همانطور که خداوند در قرآنکریم تاکید فرمودهاند، آب مایه حیات است و این مایه حیات عامل توسعه و آبادانی محسوب میشود و منابع آبی موجود در جهان به میزان بارش سالیانه بستگی دارد، ایران در موقعیت جغرافیایی خشک قرار دارد و این مسئله موجب شده تا همواره با خشکسالیهای متعددی مواجه شده و مواجه خواهیم بود.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات، آموزش و کشاورزی چهارمحال و بختیاری افزود: در بازههای مختلف زمانی، کشور ایران شاهد خشکسالی بوده و این یک قانون طبیعی در جغرافیای کشور محسوب میشود، یعنی باید بپذیریم که این پدیده طبیعی است و بالاجبار باید با خشکسالی سازگار شویم.
وی با تاکید بر اینکه تنها راه سازگاری با پدیده خشکسالی در ایران و بالتبع آن چهارمحال و بختیاری مصرف بهینه آب و صرفهجویی در بخشهای مختلف شرب، صنعت، فضای سبز و کشاورزی است، عنوان کرد: راندمان مصرف آب در تمامی ابعاد باید بالا باشد، باید در کشاورزی از سیستمهای نوین آبیاری استفاده کنیم، در توسعه صنعت از صنایع چند دهه قبل استفاده نکنیم، این صنایع در دنیا منسوخ شده است.
علیمحمدی افزود: باید از صنایع با تکنولوژی پیشرفته استفاده کنیم، صنایعی که با موقعیت جغرافیایی منطقه سازگار باشند، اگر صنعتی با نیاز آبی بالا در منطقه خشک در فلات مرکزی احداث شود، آن منطقه را دچار چالش میکند.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات، آموزش و کشاورزی چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه در مدیریت منابع آبی باید مدیریت بهینه و پایدار مدنظر باشد، خاطرنشان کرد: مردم باید بپذیرند و به اجرای آن برنامه مدیریتی در حوزه آب کمک کنند تا یک تعادل در عرضه و تقاضا در منابع آب به وجود بیاید.
وی در ادامه با اشاره به اینکه سدها بهعنوان یک سازه ذخیره آب، کنترل روانآب و سیلاب احداث میشوند، گفت: تاریخچه احداث در کشور ایران به دوره ساسانیان بازمیگردد، در آن دوران سدهای مختلف با کاربریهای متفاوت احداث و مورد استفاده قرار میگرفت، یکی از وظایف سدها برقراری تعادل بین عرضه و تقاضای آب است، بهعبارت دیگر سدها میتوانند اثرات نامتوازن زمانی و مکانی بارشها را برای تامین امنیت نیاز آبی خنثی کنند.
علیمحمدی بیان کرد: یکی از وظایف سد زایندهرود برقراری تعادل است، این سد در زمان بارندگی، وقوع سیلاب و جاری شدن روانآب، آب را در مخزن خود ذخیره میکند تا در مواقع ضروری که نیاز آبی پاییندست بالا میرود، این منبع مورد استفاده قرار بگیرد.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات، آموزش و کشاورزی چهارمحال و بختیاری با تاکید بر اینکه سدها در کشور باید تحت مدیریت بیطرف و ملی باشند، خاطرنشان کرد: متاسفانه مدیریت سد زایندهرود فاقد این مسئله است و استان همجوار هر زمان که بخواهد میتواند برای مصرف پایین دست، دریچههای سد را باز کند و این مسئله با مدیریت منابع آب سازگار نیست.
وی شناسایی نیازهای واقعی آب در بخشهای مختلف را یکی از ملزومات مدیریت بهینه مصرف آب عنوان کرد و گفت: نیازها پس از برآورد واقعی باید اولویتبندی شود، این اولویتبندی همچنین باید بر اساس سناریوهای مختلف دوران پربارشی و کمبارشی نیز تعیین شوند.
علیمحمدی ادامه داد: پس از شناسایی واقعی نیازهای آبی، باید پیشبینی بارش در آینده نیز صورت بگیرد، برای مثال امسال پیششده است که پاییز کمبارش و دیرهنگام را پیشرو داریم، بنابراین باید آبی که دسترس داریم، تا فصل زمستان برای مصرف مدیریت کنیم.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات، آموزش و کشاورزی چهارمحال و بختیاری تاکید کرد: آبی که در پشت سد ذخیره شده باید بر اساس نیاز و اولویت مصرف شود، در مصرف باید آورد سد و منابع آبی از روشهای علمی پیشبینی شود تا بتوان برنامهریزی مناسب برای مصرف داشت.
وی در خصوص اهمیت ملی بودن مدیریت سدها، اظهار کرد: تاکید بر این مسئله بهخاطر مدیریت منبع باید بیطرف باشد و شناسایی نیازها واقعی صورت بگیرد و جلوی سوءاستفاده را بگیریم، آب جزو انفال است و همه ذینفعان باید به نحو احسن از آن استفاده کنند.
علیمحمدی خاطر نشان کرد: چند استان از جمله چهارمحال و بختیاری، اصفهان و یزد از آب ذخیره شده در پشت سد زایندهرود استفاده میکنند و بنابراین باید مدیریت ملی باشد تا شاهد سوءاستفاده و اعمال سلیقه در مدیریت آب در این حوضه آبخیز نباشیم.
انتهای پیام
نظرات