به گزارش ایسنا، عصر حاضر، عصر انقلاب ارتباطات است و تکنولوژی‌های ارتباطی، دائم در حال نو شدن هستند. در این عصر نسلی شکل گرفته است که با مشخصاتی چون قابلیت استفاده بالاتر از اوقات فراغت و با طرز تفکر فعالی بیشتر از نسل قبلی‌شان مشخص می‌شوند. این نسل، نسل رسانه نام‌گذاری شده ‌است، چراکه اعضای آن هر روز بیش ازیک چهارم زمان خود را به رسانه‌ها اختصاص می‌دهند و رسانه، بخشی از زندگی آن‌ها است. بی‌شک، یکی از این فناوری‌های جدیدی که در دو دهه اخیر تأثیرات زیادی در زندگی ما داشته و تا حد زیادی سبک زندگی را تغییر داده، تلفن همراه است که تقریباً به همه‌جا راه یافته است.

به گفته محققان، فناوری تلفن همراه هرساله پیشرفت زیادی می‌کند و همه‌ساله مدل‌های جدیدی از گوشی‌های تلفن همراه توسط تولیدکنندگان مختلف وارد بازارها می‌شوند. این پیشرفت‌ها باعث شده است کاربران تلفن همراه بتوانند با تلفن خود فیلم ببینند، بازی‌های ویدئویی انجام دهند، به موسیقی گوش دهند و پرداختی‌های کالا و خدمات خود را بپردازند، بنابراین امروزه تلفن همراه، چیزی بسیار بیش از آن است که به چشم می‌آید. همین موضوع در کنار مزایایی که دارد، مشکلاتی را نیز در جوامع ایجاد کرده است. برای مثال استفاده بیش‌ازحد از این ابزار ارتباطی مهم امروزی، می‌تواند زمینه وابستگی و اعتیاد بدان را ایجاد کند. چنین اعتیادی می‌تواند زمینه‌های امور دیگری نظیر قانون‌گریزی را نیز فراهم کند.

این موضوع با توجه به اهمیت بالایی که دارد، مورد توجه گروهی از محققان کشور از دانشگاه بوعلی سینا همدان، معاونت بهداشت، امداد و درمان فرماندهی انتظامی و مؤسسه آموزش عالی چرخ نیلوفری تبریز قرار گرفته تا پژوهشی را در خصوص آن انجام دهند. در این پژوهش رابطه مؤلفه‌های اعتیاد موبایلی با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانون‌گریزی جوانان مورد بررسی قرار گرفته است.

در این پژوهش کاربردی، ۳۹۵ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز از طریق فراخوان اینترنتی به‌صورت در دسترس و آنلاین با توجه به محدودیت تردد کرونا شرکت کرده و داده‌های مورد نیاز پژوهشگران را از طریق پرسشنامه‌های اعتیاد به تلفن همراه، پرسشنامه سلامت روانی- اجتماعی و پرسشنامه قانون‌گریزی فراهم کردند.

نتایج تجزیه‌وتحلیل آماری این داده‌ها نشان می‌دهند که بین بالابودن ابعاد اعتیاد به تلفن همراه با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانون‌گریزی جوانان رابطه معناداری وجود دارد، بدان معنی که با افزایش هر یک از ابعاد متغیر نامبرده، میزان سلامت روانی کاهش و قانون‌گریزی افزایش یافته و باعث ایجاد مشکلات متعدد در جامعه می‌شود.

سعید شریفی رهنمو، محقق مطالعات برنامه درسی دانشگاه بوعلی سینای همدان و همکارانش در این مطالعه می‌گویند: «بر اساس نتایج تحقیق ما، رابطه بین مؤلفه‌های ناتوانی در کنترل تمایل، احساس اضطراب و کمبود و بهبود خلق‌وخو در قانون‌گریزی افراد فوق مثبت بوده است. یعنی هرچه اعتیاد به تلفن همراه افزایش یابد، قانون‌گریزی دانشجویان هم افزایش می‌یابد و بالعکس».

آن‌ها می‌افزایند: «در شرایطی که فرد، اعتیاد به تلفن همراه داشته باشد، احساس اجبار در چک کردن آن در موقعیت‌های مختلف خواهد داشت و این موقعیت‌ها ممکن است در مواقع رانندگی و در مکان‌هایی که استفاده از تلفن همراه ممنوع است، باشد که نوعی قانون‌گریزی است و پیامدهای آسیب‌زا خواهد داشت. چنین استفاده بیش‌ازحدی از تلفن همراه قطعاً باعث تنش روانی نیز خواهد شد».

در این تحقیق، با توجه به یافته‌ها پیشنهاد شده است که دست‌اندرکاران آموزشی و تربیتی در جهت بهبود و ارتقای سلامت روان‌شناختی دانشجویان در جهت پیشگیری از رفتارهای پرخطر، به تقویت نقش متغیرهای مورد نظر در این مطالعه اهتمام ورزند و با برنامه‌ریزی، اتخاذ تصمیمات درست و فراهم کردن تمهیدات لازم در کنار آموزش، از اعتیاد بیشتر دانشجویان به گوشی همراه پیشگیری شود.

این یافته‌ها که بار دیگر بر اهمیت کنترل زمان و نحوه استفاده از تکنولوژی‌های روز به‌منظور جلوگیری از اعتیاد و آسیب‌های مربوطه تأکید دارند، در فصل‌نامه «آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ایران» منتشر شده‌اند. این نشریه متعلق به انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ایران است.

انتهای پیام