• جمعه / ۷ مرداد ۱۴۰۱ / ۱۴:۲۹
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 1401050705326
  • خبرنگار : 71573

باز این چه نواست وز کجا می‌آید؟

باز این چه نواست وز کجا می‌آید؟

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- محرم در آینه شاعران

باز این چه نواست، وز کجا می آید
کاین نغمه به گوش آشنا می‌آید
یارب چه غبار دلنشینی است که باز
بر لوح دل از خاطره‌ها می‌آید؟
این کیست، که از قِصه‌ی پر غُصه‌ی او
غم‌های دگر، به انتها می‌آید؟
این کیست، که بر پرده‌ی دل چنگ زند
کز شور غمش، دل به نوا می‌آید؟
این کیست، که از شتاب چرخ عمرش
گرد غم و طوفان عزا می‌آید؟
این کیست، که از شعار آزادی او
بر گوش مجاهدان، ندا می‌آید؟
این کیست، که هر کس شنود نامش را
با چشم تر و، نوحه‌سرا می‌آید؟
این کیست، که هر جا گذرد، همچو بهار
بوی گل سرخ، از فضا می‌آید؟
این کیست، که حج خویش، ناکرده تمام
لبیک به لب، به نینوا می‌آید؟
خون در دل عاشقان حق، می‌جوشد
یک لاله عذار حق نما می‌آید
از شهر نبی، مسافری سرگردان
با قافله‌اش، به کربلا می‌آید
این عاشق سرگشته، حسین است، حسین
کاین‌جا به مشیت خدا می‌آید
این ذبح عظیم است، که از بیت خدا
با جمله عزیزان به منا می‌آید
اکبر به شتاب، از پی ثارالله
با قلب حسین، پا به پا می‌آید
قاسم که درین سفر بجای حسن است
آید به نظر که مجتبی می‌آید
عباس به پاس محمل خواهر خویش
چون سایه‌ی زینب، ز قفا می‌آید
گر جنگ و ستیز است، خدایا، در پیش
پس دختر زهرا به کجا می‌آید؟
کس نیست «حسانا» که بپرسد ز رباب:
با اصغر شش ماهه، چرا می‌آید؟

حبیب‌الله چایچیان مشهور به «حسان» شاعر و مرثیه سرای اهل بیت (علیهم السلام) متولد ۱۳۰۲ در شهر تبریز بود که نهم آذرماه ۱۳۹۶ از دنیا رفت. او شش ساله بود که همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. چایچیان تحصیلات خود را در تهران در مدرسه ایران و آلمان به پایان رساند؛ سپس به استخدام بانک ملی ایران درآمد.

او با تشویق مادرش، به سرودن اشعار در مدح و مرثیه ائمه(ع) پرداخت. چایچیان در خصوص انتخاب تخلص «حسان» برای خود می‌گفت: «من برای اشعار آیینی دنبال تخلص می‌گشتم. وقتی بنا شد تخلص انتخاب کنم، با مادر و مادربزرگم اولین بار به کربلا مشرف شده بودیم. جلو ضریح متوجه شدم که جای استجابت دعاست. در جوار ضریح حضرت خواستم طبع من به مناجات، قرآن، مدح و مرثیه چهارده معصوم علیهم‌السلام و پند و اندرز اختصاص یابد. تصادفاً بعدها متوجه شدم، دعایم مستجاب شده است. بعد از این، تمام اشعار گذشته‌ام را از بین بردم؛ زیرا اگر از بین نمی‌بردم، هر موضوعی به نظرم می‌رسید، بنا داشتم به آن دیوان ملحق کنم. در مقدمه کتاب «گل‌های پرپر» هم این موضوع را نوشتم. برای تخلص هم به قرآن مراجعه کردم، سوره الرحمن آمد و از میان تمام کلمات، «حسان» جامع و کوتاه و برای تخلص مناسب بود. حسان به معنای نیکو و زیباست.»

از آثار او می‌توان به «ای اشک‌ها بریزید»، «خلوتگاه راز»، «گل‌های پرپر» و... اشاره کرد. همچنین «امشب شهادت‌نامه عشاق امضا می‌شود»، «آمدم ای شاه پناهم بده» از شعرهای معروف چایچیان است.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha