وقتی نزدیکتر می شوی تازه عمق فاجعه خود را نشان می‌دهد. یک زمین به وسعت 55 هکتار که بعد از سالها فقط چند ستون و چند سقف بتنی در میانه آن قد علم کرده، اما نکته عجیبی که در همان لحظات اولیه جلب توجه می کند وجود کارگران و ماشین آلاتی که به شدت در سر پروژه مشغول کار و فعالیت هستند!

برای بررسی بیشتر و اینکه چرا علی رغم این حجم کار و فعالیت بعد از این همه سال پیشرفتی که باید حاصل نشده نزدیک کارگاه می شویم. همان ورودی کارگاه، نگهبان پروژه مانعمان می شود و برای هماهنگی اجازه می خواهد، اما بعد از کلی تماس و پاسکاری این مسئول و آن مسئول پروژه، در نهایت اجازه ورود نمی دهند!

حق دارند، شاهکاری که بعد ازسالها خلق کرده اند را هم از دور و از لابلای فنس های کشیده شده دور پروژه به راحتی می توان دید و نیازی به ورود نیست. وجود چند ستون بتنی و چند طبقه سقف زده شده چیز زیادی برای بررسی نمی گذارد که بخواهند اجازه ورود بدهند.

هرسال خرامان خرامان آرماتور بسته و بتن روی بتن ریخته اند تا نهایتا با گذشت هفت سال از شروع عملیات اجرایی پروژه به جای یک بیمارستان 750 تختخوابی، فقط چند ستون بتنی تحویل بدهند...

بیمارستانی که سالهاست چشم امید بخش درمان قطب غرب کشور به آن دوخته شده، بیمارستانی که قرار بود بار درمان دو بیمارستان فرسوده شهر را به دوش بکشد، حالا اما بعد از 14 سال از مصوبه آن و هفت از شروع اجرای آن فقط در حد 14 درصد پیشرفت کرده!

به گزارش ایسنا، بیمارستان 540 تختخوابی کرمانشاه که بعدها با مصوبه جدید به بیمارستان 750 تخت خوابی تغییرنام داد از مصوبات سفر ریاست جمهوری وقت در سال 1387 بود، اما کارها آنطور که باید پیش نرفت و نهایتا کلنگ این پروژه با هفت سال تاخیر در سال 1394 زمین زده شد.

حالا اما دوباره با گذشت هفت سال از اجرای پروژه و ثبت هرسال یک یا دو درصد پیشرفت و یک روند لاک پشتی، این پروژه هم اکنون به پیشرفت حدود 14 درصدی رسیده؛ روندی که اگر ادامه پیدا کند به گفته رییس دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه این پروژه یک قرن دیگر آماده بهره برداری می شود.

روند کند این پروژه در حالی است که کرمانشاه به عنوان قطب درمان غرب کشور به آن نیاز مبرم دارد. بسیاری بیماران استانهای اطراف و حتی کشور عراق به کرمانشاه اعزام می شوند و برای همین نیاز است که زیرساخت های درمانی آن ارتقا یابد.

همین حالا در کرمانشاه بیش از دو هزار تخت بیمارستانی کم داریم و قطعا راه اندازی یک بیمارستان پیشرفته با 750 تخت می تواند بار سنگینی از روی دوش حوزه درمان استان بردارد.

از طرفی جمعیت استان در حال پیرشدن است و روز به روز با افزایش سن افراد نیاز به خدمات درمانی و بیمارستانی هم افزایش می یابد و از حالا باید برای آن چاره سازی کرد.

با این روند باید یک قرن دیگر برای افتتاح بیمارستان انتظار بکشیم!

قباد محمدی سرپرست دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با تایید این صحبت ها به ایسنا می گوید: نیاز کرمانشاه به بیمارستان 750 تختخوابی روز به روز در حال افزایش است، چرا که پیری جمعیت، قطب بودن غرب کشور و از طرفی تغییر سبک زندگی مردم همه نشان می دهد باید از همین حالا فکر افزایش تخت های بیمارستانی باشیم.

او به شیوع کرونا هم در دو سال گذشته اشاره می کند و می گوید: در دوران کرونا کمبود تخت های بیمارستانی به شدت احساس می شد و باید از همین حالا برای وقوع موج های بعدی این بیماری و شاید موارد مشابه آن چاره اندیشی کنیم.

محمدی به زلزله خیز بودن کرمانشاه هم اشاره می کند و می گوید: تجربه تلخ زلزله سال 1396 بار سنگینی به حوزه درمان استان تحمیل کرد و نشان داد که باید هرلحظه برای وقوع چنین حوادث تلخی آماده باشیم.

او با انتقاد شدید از روند کند پروژه بیمارستان 750 تختخوابی کرمانشاه می گوید: اینکه با گذشت هفت سال پروژه تنها 10 تا 15 درصد پیشرفت داشته نشان می دهد باید یک قرن دیگر برای افتتاح آن انتظار بکشیم!

محمدی از پیگیری ها و تلاش های استاندار برای تسریع در ساخت این پروژه خبر می دهد و می گوید: خوشبختانه با پیگیری های صورت گرفته قرار بر این است که این پروژه در لیست مصوبات سفر ریاست جمهوری به استان قرار گیرد و برای این کار 700 میلیارد تومان درخواست شده است.

او می گوید: از طرفی استاندار برای تکمیل این پروژه پیگیر مذاکره با نهادهای خصوصی و نیمه خصوصی و حتی نهادهای دولتی است تا به هر طریق ممکن بصورت مشارکتی این پروژه را به سرانجام برساند.

محمدی می گوید: پیگیری از محل ماده 56 قانون الحاق برای دریافت 1000 میلیارد تومان تسهیلات هم برای ساخت این بیمارستان در حال انجام است تا نهایتا یکی از این راه ها به نتیجه رسیده و بتوانیم هرچه سریعتر شاهد افتتاح این پروژه باشیم.

او تاکید می‌کند که اگر همین حالا حدود 1000 میلیارد تومان اعتبار تامین شود، نهایتا پروژه ظرف سه سال آینده تکمیل و به بهره برداری می رسد.

....متولی ساخت این پروژه وزارت راه و شهرسازی است اما روند کند آن نشان می دهد که این وزارتخانه عملا در این سالها متولی گری نسبت به آن نداشته و تعهدی در برابر تکمیل این پروژه احساس نمی کند.

مثل بسیاری پروژه های دیگر در این پروژه هم کمبود اعتبارات چوب لای چرخ پیشرفت آن گذاشته و آنطور که واحد امیری معاون فنی و اجرایی اداره کل راه و شهرسازی استان در مصاحبه های قبلی خود گفته باید سالانه 200 میلیارد تومان به این پروژه تزریق شود تا بتوان امیدی به بهره برداری آن طی سالهای آینده داشت و این درحالیست که سال گذشته فقط 23 میلیارد تومان به آن اختصاص پیدا کرده است.

امیری همچنین گفته که مشخص نیست تاکنون چه میزان اعتبار طی این هفت سال به پروژه تزریق شده است.

اما حالا طی تماسی که با این مسئول داشتیم کلا نسبت به اطلاعات این پروژه اظهار بی اطلاعی کرده و ما را به مرجعی در وزارت راه و شهرسازی که رییس حوزه نظارت بر پروژه های راه و شهرسازی در استان های کرمانشاه و ایلام است ارجاع می دهد که متاسفانه تماس ها و پیام های مکرر ما با این مسئول هم تاکنون بی نتیجه مانده است!

به گزارش ایسنا، کرمانشاه تجربه خوبی در زمینه پروژه‌های کلان ندارد و هر پروژه کلانی که در این شهر و استان کلنگ می خورد سالها خون به دل مردم می کند تا به ثمر نشسته و به بهره برداری برسد، اما این بار موضوع فرق می کند، شاید برای قطار شهری، موزه دفاع مقدس، کتابخانه مرکزی، ساماندهی آبشوران و ... بتوانیم فعلا دندان سر جگر بگذاریم، اما این بیمارستان است، نیاز یک استان مرزی دو میلیون نفری که همیشه حادثه خیز بوده و سرِ این یکی نمی توانیم کوتاه بیاییم.

حالا چشم امیدمان به سفر ریاست جمهوری است که با تخصیص حداقل 700 میلیارد تومان جان تازه‌ای به این پروژه بدهد و آن را به مرحله ای از پیشرفت برساند که بخش خصوصی هم متمایل به سرمایه گذاری در آن شود و در نهایت قطب غرب کشور بتواند بعد از سالها چشم انتظاری صاحب یک مگابیمارستان شود.

انتهای پیام