به گزارش ایسنا، بهمن وفایی‌نژاد عکاس و فیلمبردار حیات وحش است و سعی دارد با تولید محتوای تصویری و چندرسانه ای، به نجات محیط زیست و گونه‌های حیوانی در حال انقراض کمک کند.

او متولد ۲۲ مردادماه ۱۳۴۷ در شهر اراک است و در سال ۱۳۶۵ به شهر هانوفر آلمان مهاجرت کرده است.

وی که به دلیل مشارکت در فعالیت‌های زیست محیطی و مردم نهاد در راستای آگاهی بخشی به بومیان مناطق در خصوص گونه‌های در حال انقراض و همچنین آزادسازی بخشی از جنگل‌های استوایی  و اهدای آن به "wwf" ، از سوی صندوق جهانی طبیعت و حیات وحش، لقب "مسیح سبز" را دریافت کرده است، با سفر به بیش از ۵۰ کشور دنیا، فیلم‌ها و عکس‌های بسیاری با موضوع حیات وحش تولید کرده است.

کتاب‌های "رام نشدگان، حیوانات آفریقا" به صورت سه بعدی به پنج زبان، "تجربه های یک عکاس حیوانات، ماجراجویی من در بیابان" و آخرین و بزرگترین کتاب بنام "سافاری" که به صورت چاپ محدود و ویژه موزه ها و کتابخانه های بزرگ به چاپ رسیده، از مهمترین آثار مکتوب اوست.

وضعیت ناراحت کننده طبیعت و حیات وحش در ایران

اخیرا آئین نکوداشت بهمن وفایی نژاد در اراک برگزار شد و ما با استفاده از این فرصت، در دفتر خبرگزاری ایسنا در اراک با او به گفتگو نشستیم.

او از وضعیت طبیعت و حیات وحش در ایران چندان راضی نیست و می گوید: ظلمی که حیوانات مختلف در ایران متحمل می‌شوند، در هیچ‌ جای دنیا وجود ندارد. در چند سال اخیر شکار بی‌رویه موجب کاهش تعداد گونه ها و ترس گسترده آنها شده است، در ایران حیوانات زیبا در قفس زندانی می شوند و حیواناتی که گوشت آنها خوردنی است شکار می‌شوند، در حالی که ما حتی در کشورهای آفریقایی که در فقر و گرسنگی زندگی می‌کنند این حجم از شکار را هرگز نمی‌بینیم. دولت نباید اجازه دهد که این میزان شکارچی و شکار در کشور وجود داشته باشد.

دولت به کرسی لق ذخایر نفت تکیه کرده است

او با بیان اینکه طبیعت و حیوانات می‌توانند زمینه جذب گردشگر باشند، ادامه می‌دهد: بسیاری از کشورهای آفریقایی نظیر نامیبیا و آفریقای جنوبی از طریق طبیعت شان جذب گردشگر دارند و درآمد آنها از این طریق بسیار فراتر از درآمد ایران از نفت است. ایران مگر تا چند سال دیگر نفت دارد؟ پس از اتمام ذخایر نفتی در کشور، درآمد دولت از کدام مسیر خواهد بود؟ طبیعت می‌تواند زمینه اشتغالزایی و جذب سرمایه باشد.

وفایی نژاد خاطرنشان کرد: سرمایه‌گذاری روی طبیعت و حفظ و نگهداری آن اقدام سبز و پاکی است که به هیچکس در جهان ضرری نمی‌رساند و تا سالیان سال می‌تواند منبع کسب درآمد برای نسل‌های آینده باشد. من سالها پیش با صرف هزینه از جیب خودم، چندین بار دورتا دور ایران  را سفر کردم و به تحقیق در خصوص طبیعت و حیوانات پرداختم.

وی افزود: ایران کشور زیبا و بزرگی است که امکانات طبیعی آن به طور صحیح مورد بهره برداری قرار نمی‌گیرد. یکبار هم در نامه ای در نامه ای خطاب به احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت، خواهش کرده بودم به فکر چندین سال آینده نیز باشند، طبیعت و گونه‌های حیوانی را برای نسل‌های آینده حفظ کرده و از انقراض آنها جلوگیری کنند. همچنین در این نامه ذکر کردم در کدام پارک‌ها چه حیواناتی را می‌توان نگهداشت و چطور می‌توان از این کار درآمد و اشتغالزایی را ایجاد کرد. کار و اشتغالزایی سبز منبعی تمام نشدنی و بی ضرر است، همچنین نسخه کپی این نامه را نیز برای تمامی نمایندگان مجلس فرستادم، اما هیچگاه جواب و نتیجه‌ای دریافت نکردم. متاسفانه قدم‌های مسئولین مربوطه در این مسیر، لاک‌پشتی است، در نظر داشته باشید که کشور ما در این زمینه حداقل صد سال از کشورهای آفریقایی عقب است.

وی در پاسخ به این پرسش که ایجاد پارک‌های وحش و حفاظت از حیوانات در این پارک ها چقدر زمان و هزینه خواهد داشت، اضافه کرد: زمان مسئله‌ای مهمتر و قابل توجه‌تر است چراکه رسیدن به نتیجه اصلی در این اقدام که جذب گردشگر و سرمایه است نیازمند صرف زمانی نزدیک به 10 سال است، اما از لحاظ صرف پول و سرمایه به دلیل آنکه در ایران این پارک‌ها وجود دارند، دولت هزینه زیادی نخواهد کرد و می‌تواند با اجاره دادن این زمین‌ها به سرمایه‌گذاران به آنها اجازه دهد که با ساخت هتل‌ها و رستوران های متناسب با طبیعت، درآمد کسب کنند و اجاره آن را به دولت بپردازند، حصارکشی اطراف این پارک‌ها تنها اقدامی است که دولت نیاز است انجام دهد.

وفایی‌نژاد با تاکید بر اینکه دولت از این اقدام درآمد خواهد داشت، درخصوص اشتغالایی نهفته در این کار بیان کرد: اشتغالزایی در این مسیر همانند یک زنجیره است که انسان‌های زیادی از این مسیر می‌توانند مخارج زندگی خود را تامین کنند. اقامت در هتل‌ها، استفاده از ماشین صحرایی، فروش عکس، پوستر، کارت پستال، تقویم، تمبر و کتاب‌های مرتبط با حیوانات از جمله راه‌های اشتغالزایی و کسب درآمد در این فضاست.

وی تصریح کرد: برای من مهمترین مسئله در ایران این است که مسئولین گنج گرانبهای ایران را شناسایی و آن را حفظ کنند، تاکید می‌کنم که در سال های آینده طبیعت از نفت بسیار مهمتر خواهد بود و مسئولین با فعالیت در این حوزه  می‌توانند هزاران شغل سبز را برای جوانان ایجاد کنند.

عکاسی سه بعدی چیست؟

بهمن وفایی‌نژاد در ادامه، در پاسخ به این سوال تشریح کرد: عکاسی سه بعدی متشکل از قرار گرفتن دو دوربین با فاصله‌ای تعیین شده در کنار یکدیگر است که همزمان با یکدیگر به ثبت تصویر از سوژه می‌پردازند، یک عکس از زاویه چشم چپ و دیگری از زاویه چشم راست است. به طور کلی انسان دید سه بعدی دارد، اما تصاویر موجود تنها دو بعد از صحنه پیش رو را عرضه می‌کنند، لذا برای مشاهده یک تصویر بطور سه‌بعدی، دو تصویر نیاز است.

وی با بیان اینکه در گذشته دوربین‌های دیجیتال سه بعدی وجود نداشت، افزود: من در هلند دوستی داشتم که مهندس الکترونیک بود، برای کتابم که در آن تصاویر حیوانات به شکل سه بعدی منتشر شده است، ۵ مدل دوربین و از هر کدام دو عدد به هلند ‌فرستادم و او با قطعه قطعه کردن و اتصال مجدد آنها به یکدیگر، دوربین‌ها را طوری تنظیم کرد که زوم، تصویربرداری و تنظیمات بر روی هر دو دوربین بطور همزمان اعمال شود، همچنین با همکاری دوست دیگری که در آلمان داشتم و متخصص نرم‌افزار بود، توانستیم با انداختن دو تصویر بر روی یکدیگرعکس سه‌بعدی تولید کنیم.

به گفته وی، این سبک از عکاسی سبک بسیار سختی است، چراکه تنظیم دوربین‌ها و تصاویر و همچنین تصویربرداری در موقعیت‌ها نیازمند محاسبه است، چراکه بطور معمول هر چشم اطلاعات خود را به مغز ارسال می‌کند و در نهایت انسان تصویر را سه بعدی می‌بیند، اما اگر تنظیم فاصله‌ها حین عکس برداری و ادغام آنها بطور دقیق انجام نشود موجب هشدار مغزی و بهم خوردن حال فرد بیننده خواهد شد که این مسئله بسیار خطرناک است.

وفایی‌نژاد توضیح داد: دلیل اینکه چرا عکاسی سه بعدی را انتخاب کردم آن است که پیش از من هیچکس این کار را انجام نداده بود و برای من جذابیت منحصر بفردی داشت. حال می‌فهمم چرا در قرن ۲۱ میلادی هیچ کس این کار را نکرده است، چراکه به انجام رساندن آن بسیار سخت است.

عکاسی سه‌بعدی دریچه تازه ای به زیبایی طبیعت

او می‌گوید علاقه من به حضور در طبیعت و مجاورت با حیوانات از سنین کودکی باعث شد که به تصویر برداری از آنها علاقه و توجه منحصر بفردی داشته باشم و از سن سی سالگی به این کار روی آوردم. پس از مهاجرت به آلمان عضو سازمان‌های مردم نهاد محیط زیست شدم و در این سازمان‌ها متوجه شدم برخی حیوانات در دنیا در حال انقراضند و من تلاش کردم با عکاسی از آنها و تبلیغات در این حوزه برای این سازمان‌ها سرمایه جذب کنم تا مانع انقراض آنها شوند. من با نشان دادن تصاویر سه بعدی خود از طبیعت و حیوانات، زیبایی آنها را به گونه‌ای دیگر به مردم دنیا نشان دادم. حال سالانه به ۱۰ الی 15 کشور مختلف سفر می‌کنم و در سفرهای خود به عکاسان بسیاری آموزش می‌دهم، از طریق اینترنت نیز با دانشجویان مختلفی در برخی از دانشگاه‌ها صحبت می‌کنم و به آنها درس می‌دهم.

عکاسان ایرانی گرفتار بی توجهی دولت و مردم به این هنر

بهمن وفایی نژاد که در خارج از ایران به نام "Benny Rebel" هم شناخته می شود، با مجله ها و مجموعه های خبری نظیر National Geographic، bbc، Magazine Photo  و دیگر سایت‌های معتبر کار کرده است. او در خصوص وضعیت عکاسی و سطح ایران از این نظر در جهان بیان می‌کند: در ایران موقعیت‌ها، اساتید و کتاب‌هایی که در دنیا هست، وجود ندارد. در ایران عکاسان موفق و علاقمندان با استعداد بسیاری وجود دارند، اما به‌ دلیل فقر منابع و عدم توجه دولت و مردم به این هنر، از دنیا عقب افتاده‌اند. عکاسان حتی در آفریقا و کشورهای فقیر بسیار موفق‌تر از ایران هستند.

وی ضمن اشاره به اینکه در ایران به عکاسی نه‌ تنها به چشم یک صنعت بلکه به عنوان یک هنر نیز نگاه نمی‌شود، اظهار کرد: در کشورهای دیگر مسابقات بسیاری وجود دارد که عکاسان عکس‌های خود را ارسال می‌کنند و مورد تشویق قرار می‌گیرند، حتی افراد علاقمند و کودکان نیز آنقدر مورد حمایت جامعه و دولت قرار می‌گیرند تا به عکاسی موفق تبدیل شوند، نکته مهم دیگر این است که کسب درآمد در این کشورها نه فقط از طریق عکاسی پرتره و عروسی بلکه از طریق تمامی سبک‌های عکاسی در دنیا امکانپذیر است، هرچند کار بسیار سختی است، در حالیکه در ایران اصلا چنین امکانی برای درآمدزایی عکاسان وجود ندارد و عموما درآمدها به عکس پرتره و عروسی و مشابه آن محدود می شود.

عکاس طبیعت هستی که هستی، منبع درآمدت از کجاست؟

وفایی‌نژاد اشاره کرد: برای مثال در ایران اگر یک آقا به خواستگاری خانمی برود و درخصوص شغل خود بگوید که یک عکاس طبیعت است در پاسخ می‌شنود: خب عکاس طبیعت هستی که هستی، منبع درآمدت از کجاست؟ برای عموم عکاسان ایران، عکاسی یک شغل پایدار محسوب نمی‌شود، بلکه همچون یک بازی و تفریح است و حتی در جایگاه هنر نیز به آن توجه کافی نمی‌شود. نکته قابل توجه اینجاست که بدانیم عکاس نیز نیازمند درآمد و تامین مخارج زندگی‌اش است و دولت لازم است رویکرد خود را در خصوص هنر و بخصوص هنر عکاسی و هنرمندان تغییر دهد.

وی در توضیح کسب درآمد از عکاسی در کشورهای دیگر اظهار کرد: فروش عکس در خارج از مرزهای ایران نیز در حال تغییر و تحول است، در گذشته شرکت‌هایی تولیدات عکاسان را می‌خریدند و به شرکت‌هایی که برای تولیدات خود نیاز به عکس داشتند، می‌فروختند، در حال حاضر این شرکت‌ها در رقابت با یکدیگر عکس‌ها را به خریداران با قیمت مناسب‌تری می‌فروشند و در نهایت مبلغ کمتری برای خرید عکس می‌پردازند. نکته توجه برانگیز آن است که برخلاف ایران در کشورهای پیشرفته برای هنر هزینه بسیاری صرف می‌شود و تصاویر هنری که دید متفاوتی دارند با قیمت‌های بسیار بالایی به ‌فروش می‌روند، میزان استقبال از آثار هنری نیز بسیار بالاست، اما جالب است بدانیم که افراد در خرید تصاویرعکاسان، به‌دنبال عکس‌هایی هستند که توسط عکاسان مطرح، ثبت شده باشند.

وفایی نژاد در خصوص کار با مجله‌هایی نظیر نشنال جئوگرافیک نیز اظهار کرد: در گذشته این مجله عکاسان خود را استخدام می‌کرد و علاوه بر حقوق ماهانه، به آنها هزینه سفرهای کاری که در آن عکسبرداری می‌کردند را نیز می‌پرداخت، اما امروزه عکاسان قبلی خود را ندارد و اقدام به استخدام عکاس نمی‌کند و در این صورت دیگر موظف به پرداخت حقوق ماهیانه و هزینه‌های سفر نیست. این مجله بهترین عکس‌های عکاسان را خریداری می‌کند و پس از انتشار در کپشن آنها ذکر می‌کند که عکاس ما در سفر به نامیبیا این تصاویر را ثبت کرده است در حالیکه من و بسیاری از عکاسان دیگر، عکاس نشنال جئوگرافیک نیستیم.

وی اظهار کرد: فروش عکس در کشورهای دیگر نیز آسان نیست، اما در ایران  فرهنگ خرید عکس اصلا وجود ندارد، لذا لازم است ایران با چاپ تصاویر تولیدی توسط عکاسان در مجله‌های مختلف و کتاب‌ها و برگزاری مسابقات به تشویق و حمایت از عکاسان و به‌خصوص عکاسان طبیعت بپردازد، همچنین در حمایت از این عرصه، عکاسی را بطور حقیقی بعنوان یک هنر به رسمیت بشناسد.

انتهای‌پیام